Polecamy Czy umiejętności widzenia można usprawnić?

Czy umiejętności widzenia można usprawnić?

rok temu Pod patronatem

Dziś nie mamy wątpliwości, że tak! Badacze na początku drugiej połowie XX wieku wykazali, że przy odpowiedniej stymulacji można poprawić umiejętności widzenia. Odpowiednio zaplanowany program ćwiczeń skutecznie usprawnia funkcjonowanie wzrokowe dzieci i dorosłych.

Słabowidzenie

Tyflopedagodzy podczas rehabilitacji wzroku usprawniają widzenie osób słabowidzących. Według definicji WHO (World Health Organization) słabowidzącą jest osoba z ostrością wzroku równą lub większą niż 0,05 a mniejszą niż 0,3 (pełna ostrość wzroku odpowiada wartości 1,0) lub o polu widzenia ograniczonym do obszaru 20 stopni (podczas gdy pełne pole widzenia wynosi około 180 stopni). Przyczynami słabowidzenia mogą być czynniki genetyczne, chorobowe, losowe. Słabowidzenie jest stanem, co oznacza, że oddziaływania terapeutyczne nie podniosą ostrości wzroku ani nie poszerzą pola widzenia, natomiast poprawią umiejętność posługiwania się wzrokiem, a w efekcie podniosą jakość życia pacjenta.

Niedowidzenie

Z niedowidzeniem mamy do czynienia wówczas, gdy ostrość wzroku jednego lub obojga oczu jest obniżona i mimo zastosowania najlepiej dobranej korekcji okularowej nie osiąga normatywnej ostrości widzenia. W tym przypadku obniżenie ostrości wzroku pacjenta nie ma żadnej organicznej przyczyny i jest związana z brakiem odpowiednich bodźców we wczesnym okresie dzieciństwa, z zezem, wysoką wadą refrakcji lub różnowzrocznością. Optometryści i ortoptyści podczas zaplanowanego procesu terapeutycznego podnoszą ostrość wzroku dzieci z niedowidzeniem i włączają słabsze oko do widzenia obuocznego, budując jednoczesną percepcję, fuzję oraz stereopsję. Poprawiając jakość pracy układu wzrokowego, unika się pogłębiania nieprawidłowych adaptacji oraz wystąpienia trudności szkolnych z powodów wzrokowych.

Zaburzenia akomodacji i ruchów oczu

Współczesne dzieci doświadczają także trudności związanych z zaburzoną akomodacją i ruchami oczu, które często są wynikiem „wychowania tabletowego” i brakiem dostatecznej ilości ruchu w życiu codziennym. Tu z pomocą także przychodzi terapia.

„Terapia widzenia – scenariusze ćwiczeń”

Każdy proces terapeutyczny przynosi szybsze i trwalsze efekty, gdy jest prowadzony systematycznie i spójnie zarówno w gabinecie specjalistycznym jak i w domu. Właśnie dlatego powstała nowa książka wydawnictwa Ćwiczę oko i mojego autorstwa „Terapia widzenia – scenariusze ćwiczeń”. Scenariusze zawarte w książce są proste i możliwe do wykonywania bez drogich specjalistycznych sprzętów. Z inspiracji skorzystają rodzice, by aktywnie włączyć się w proces usprawniania widzenia ich dzieci, a także optometryści, ortoptyści, tyflopedagodzy, terapeuci integracji sensorycznej, rehabilitanci, pedagodzy, logopedzi, by wzbogacić swój warsztat pracy z dziećmi.

Scenariusze zostały uporządkowane według czterech kategorii wiekowych (wiek rozwojowy 0-2 lata, 3-4 lata, 5-6 lat, 7-12 lat) oraz wybranych zaburzeń widzenia pacjentów:

słabowidzących,
z niedowidzeniem i supresją,
z osłabionymi zakresami fuzyjnymi oraz brakiem lub osłabioną stereopsją,
z zaburzeniami ruchów oczu,
z zaburzeniami akomodacji.

Oprócz dzieci z wymienionymi wyżej zaburzeniami funkcji wzrokowych, scenariusze warto wykorzystać w pracy z osobami:

z zagrożeniem wystąpienia niepełnosprawności np. dziećmi z opinią WWR,
z opóźnionym rozwojem psychoruchowym, z deficytami koncentracji uwagi oraz dziećmi z zaburzeniami posturalnymi i równoważnymi,
z niepełnosprawnością intelektualną,
z niepełnosprawnością ruchową, wzrokową, słuchową,
z niepełnosprawnością sprzężoną,
z autyzmem,
z mózgowymi uszkodzeniami widzenia (CVI),
z chorobami przewlekłymi oraz wadami genetycznymi,
po urazach, wypadkach, udarach, wylewach,
z zezem ukrytym oraz jawnym,
z problemami z nauką, z optodysleksją oraz dysleksją,
korzystających z komunikacji wspomagającej oraz alternatywnej (AAC).

Uwaga! Książka nie może zastąpić diagnozy ani terapii ortoptycznej czy optometrycznej. Zaproponowane ćwiczenia są uzupełnieniem terapii gabinetowej, dlatego należy je wykonywać w porozumieniu z terapeutą prowadzącym.

Autorką artykułu jest Katarzyna Chachaj.

Wydawca: Ćwiczę oko

Kup książkę

Kup zestaw trzech książek