Być odważnym i uwierzyć w siebie kiedy inni w nas wątpią.
W tym roku już nie byłam forumowym Maluszkiem! Byłam z Wami drugi raz. Po raz kolejny na swój sposób niezapomniany, niepowtarzalny. Na początku roku niepewność finansowa dała mi się we znaki. Jednak dzięki wparciu udało się. Przelew poszedł. Oczekiwanie. Wspólna podróż z Nauczycielkami z innego miasta. Spotkanie w pociągu. Rozmowy. To dzięki Ludziom, atmosferze i wszechunoszącemu się Dobru ten wyjazd był dla mnie tak ważny.
Znów ten Życzliwy Uśmiech przywitał mnie w progu Solnego miasta i cieplej zrobiło się na serduszku. Chłonęłam ten wyjazd całą sobą. Wieczorami mój umysł aż parował.
Moja wyprawa zaczęła się już 18 kwietnia w godzinach bardzoooo porannych. Chwilę przed godziną 8:00 wiedziałam, że niedawno poznana osoba wsiądzie do tego pociągu wraz ze swoją towarzyszką, także Nauczycielką. Podróż upłynęła nam przyjemnie jak sądzę. Rozmowy, śmiechy, wspólne zdjęcia. Dotarłyśmy do Krakowa około 15. Dziewczyny mogły jeszcze chwile pozwiedzać, a ja udałam się do siostry. To była dla mnie ciężka noc. Naładowana, ciekawa długo nie mogłam zasnąć. Byłam przygotowana w rozkłady jazdy autobusów. Informator wysyłany mailowo oraz na Fb na pewno ułatwił dotarcie na miejsce. Nasze Maluszki dotarły i już 19 kwietnia mogliśmy rozpocząć to niezwykłe święto Nauczycieli Wychowania Przedszkolnego. W progu powitał mnie Życzliwy Uśmiech. Emanowała z tego człowieka dobroć i troska! Poczułam się ważna i doceniona.
Nowe twarze, nowe znajomości, nowe doświadczenie.
Na rozpoczęcie "Dzisiaj będzie dobry dzień", Moniki Kluzy, i był. To były na prawdę 3 dobre dni i chciałoby się, żeby ta chwila trwała. Zdecydowanie za krótko! Lecz to co się tam działo, co dostała i co zabrałam będzie owocować przez cały rok. We wrześniu rozpoczynam swoją drogę nauczycielską. Uważam, że każdy nauczyciel powinien być na FORUM i czerpać z tego jak najwięcej.
Ciocia Palce Lizać urzekła mnie swoim głosem i podejściem do nauczania, do dzieci. Jej koncepcja jest bardzo wartościowa. Choć wykład był zdecydowanie za krótki to jedno małe ziarenko mi zostało - rozbudzać naturalną ciekawość! To o czym tak często zapominamy. To ziarenko zabrałam ze sobą i już kiełkuje.
Agnieszka Lasota mimo stresu dała radę! Fajnie poprowadziła wykład. Zwróciła nam uwagę na kilka aspektów jak możemy pomóc dzieciom odnaleźć się w tym świecie. Jest tyle dystraktorów, że potrzebują naszej pomocy w skupianiu uwagi. Bądźmy dla nich. Mój kochany stolik miał wielki ubaw z ćwiczenia ze słomką. Oj działo się!
Mali Wspaniali - Michał znów dał czadu! Powtórka galaretek <3 podbiła moje serducho! Przez cały czas trwania Forum jego występy sprawiały, że na twarzy pojawiał się uśmiech.
Zaskoczył mnie numer z balonami i obchodami 200. numeru BP ;D i dorwałam balon w moim ulubionym kolorze-zielonym. BOOM! I zniżka na zakupy gotowa! Dziękuję.
Miłym wystąpieniem okazało się rozwijanie mowy, pamięci i sprawności manualnej w wykonaniu Pani Małgorzaty Koc. Żyrafami można zająć dzieci, a one nawet nie wiedzą kiedy ćwiczą te umiejętności. Zabawa niesamowita. Wypływam na wody wraz z układem marynarskim!
Dawid Modrzejewski - mój hit. Świetnie, że BP udostępniło relację na żywo. Energia, moc i czyste szaleństwo biło ze sceny!
Śpiewem i tańcem „kocham cię Polsko!” Forum nie mogłoby się obyć bez tych Wspaniałych Kobietek i ekipy. Monia czaruje, wiruje na scenie. Razem z Gabi wyczarowałam niesamowitą krówkę Stefanię, czy uroczy wianek. Piękne piosenki, łatwe choreografie, ale bardzo wymowne. Uczestnicząc mamy gotowe układy, które możemy wykorzystać w pracy.
Było mi niezmiernie przykro kiedy dowiedziałam się o zdrowotnych problemach Pani Profesor Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej. Zmartwiłam się. Bardzo na jej wystąpienie czekałam. Ona daje tyle miłości, przekazuje cierpliwość, uczy pokory i rozwija w nas to co najpiękniejsze! Zeszłoroczne wystąpienie bardzo mnie poruszyło, gdyż jako studentka już wtedy wiedziałam jaki ogrom pracy mnie czeka kiedy pod swoje skrzydła dostanę grupę dzieci. To wtedy dowiedziałam się co znaczy być Nauczycielem z pasją. Choć jeszcze jestem Studentką z pasją to z uśmiechem i pewnością chcę kroczyć tą nauczycielską drogą.
Ale Pani Profesor przysłała nam też człowieka z pasją. Pana Jana Amosa. Konstruowanie, technika, elektryka są mi obce. Po pokazie na pewno spróbuję swoich sił w skonstruowaniu swojego bazgrołka.
Pani Aneta Pluta wzruszyła mnie opowieścią małego Tygrysa. Niewielki rekwizyt a za nim wielką historią, która uczy nas tak wiele.
Następny poranek- Michał, Agnieszka i Konszabelanci. Ło! Tanecznym krokiem przez rozgrzewkę i ćwiczenia aż po koncert pełen pozytywnej energii!
Agnieszka Czeglik. Osoba niesamowita. Swoim podejściem i otwartością zjednuje sobie każdego. Wiem, że to ludzie tworzą miejsce. Dzieli się swoją mądrością i doświadczeniem. Cud Kobieta! Nauczycielem się jest, Dyrektorem się bywa. Jest pomocną dłonią, służy radą. Zaangażowana. Wizja daltońskiego przedszkola rośnie we mnie. Uczy odpowiedzialności, samodzielności. Tak jak Pani Agnieszka wspomniała, żeby być dobrym człowiekiem, nauczycielem musimy także pochylić się nad naszymi czynami, wyciągnąć wnioski, refleksję. Bo dzięki refleksji będziemy mogli stawać się coraz lepszymi ludźmi.
Pani Ewa. Powitanie nauczycielskiej arystokracji sprawił, że na mojej twarzy pojawił się szeroki uśmiech! Jest to tak pozytywna osoba i nauczyciel z powołania. Wykład o problemach przystosowania się dzieci do nowego środowiska wiele wniósł. Proces adaptacji jest niezwykle trudny nie tylko dla dzieci, ale i dla ich rodziców. Dla nas powinien być czasem obserwacji i poznania dziecka. Jest tyle pytań i tak wiele tematów, że Pani Ewy nie może zabraknąć na następnych Forach. Nie mogę się doczekać kolejnych spotkań!
Karolina Turek. Skromna nauczycielka. Zaraża uśmiechem. W takcie wystąpienia pociekły mi łzy. Jej słowa otwierają przed nami różne drzwi. Pokazuje jak być odważnym i uwierzyć w siebie kiedy inni w nas wątpią. Miejmy odwagę wypłynąć w ten rejs! Jako przyszły, młody nauczyciel czuję, że dam radę. Wiedzę mam. Doświadczenie przyjdzie z czasem. Nikt nie zmąci moich wód. Będę płynąć po siebie, bo wierzę w siebie!
Ludmiła Fabiszewska i jej niesamowita Ekipa! To jest to czego nam brakuje. Wiedza i pasja muzyczna. Na studiach to powinno być! To musi być! jestem akurat blisko zakończenia przedmiotu na studiach w tym temacie. Nigdzie indziej niż na Forum doświadczyłam takiej styczności z tańcem, muzyką i śpiewem. W wykonaniu Pani Ludmiły to była sama przyjemność. Szkoda, że tak krótko!
Trzeci dzień. Byłam pierwsza w kolejce do zjechania do Kopalni. Wraz z moją stolikową koleżanką Karoliną czekałyśmy z niecierpliwością na zjazd ;D
Miałam przyjemność dzielić stolik z jak najbardziej pozytywnymi osobami pod słoneczkiem, a także z Karoliną Turek. Jedną z nas :)
Przedstawienie historii Wandy. NIESAMOWITE! Nietuzinkowe i fantastyczne przekazanie historii. Wygrywa dla mnie Niedźwiedź <3. Ten klimat. tego nie da się opisać.
Wystąpienie jak najbardziej trafione. Pani Ewa Morzyszek-Banaszczyk - Organizacja pracy w przedszkolu w kontekście praw dziecka. Tyle prawdziwych słów. Tyle rad. Tyle mądrości. Bądźmy odpowiedzialni! To nam są powierzane te dzieci i my je otaczamy naszą troską, i służymy pomocą. To wystąpienie pozostanie ze mną na długo. Silne, mocne słowa.
No i cóż moje Gwiazdeczki. A Gwiazdeczki dały czadu na warsztatach Pani Kamy Palińskiej. Więcej, więcej i dużo więcej! Cudowna, wspaniała, inspirująca!
Z tego 13 Forum wyjechałam z dobrym słowem, nowymi pomysłami, wiedzą i nowymi przyjaźniami! Spotkałam mój „stolik” z poprzedniego Forum. To ciepłe uczucie w serduszku będzie ze mną. Wiem, że to jest ta droga, którą chcę iść.
Chciałabym podziękować całej Redakcji BP - osobom, które się nami opiekowały, wskazywały drogę, czy były po prostu tam dla nas. Dziękuję Panu, Panie Robercie! Powitanie w progu Solnego Miasta. Pożegnanie w Kopalni. Do ostatniej chwili się trzymałam. Pożegnaliśmy się, a gdy schodziłam już schodami rozpłynęłam się. Łzy smutku, że to już, ale i łzy szczęścia, że tyle mogłam doświadczyć!
Dziękuję Wam bardzo!
Ola, Studentka z pasją :)
Więcej
Chcę dalej patrzeć na dzieci tak, jak to robiłam do tej pory
13. FORUM było moim pierwszym. Jestem zaszczycona i szczęśliwa, że mogłam uczestniczyć w takim wydarzeniu, gdzie spotkałam tyle ciepłych serc, nauczycielskich serc! Jestem pod wrażeniem prelegentów.
Pani Białobrzeska powaliła mnie na kolana, dotknęła głęboko tego co mam w sercu… wszystko to co czuję, co gdzieś się przeze mnie przewala, zostało przez Nią celnie nazwane...cierpię, że moje osobiste dzieci, nie mają szansy na takie indywidualne podejście, które w pełni pozwoli im rozwijać skrzydła.
Owszem idą zmiany, ale wolnym krokiem:) Możemy zmieniać przyszłośĆ i zarażać innych swoją miłością, ale co z opornymi? Z tymi bez powołania? Z tymi, co nie powinni być nauczycielami, a są? I swoją postawą zabijają w dzieciach ich indywidualność?
Pani Zielińska, twarda sztuka:) Trochę zabrakło mi dotknięcia tematu wsparcia dziecka w adaptacji, a sporo było o rodzicach, co też było dobre:) Nauczyciel nie jest od tego, żeby służyć rodzicom i ich wyręczać, nauczyciel jest od wsparcia rodzica i dziecka. Nie można dać sobie wejść na głowę. Jestem silniejsza w kontakcie z rodzicem. (…) Cieszę się, że Pani Ewa była, dała wzmocnienie i wiem, że skorzystałam na tym spotkaniu.
(…) Dużo skorzystałam na spotkaniu z Panią Ludmiłą i Kamą. Gotowe, konkretne rozwiązania porywające dzieci i serca, aż się chciało śpiewać :) Niesamowite warsztaty i jedne i drugie:) Jestem zadowolona. Ludmiłę znam z warsztatów, więc wiedziałam, czego się spodziewać, ale Pani Kama...rany jaka osobistość niesamowita! Taka werwa, taki entuzjazm, taka pasja i radość!
Gabi Mrozicka, wianki, kura :) Cudne:) Odlot! Świetnie się bawiłam na jej warsztatach, brakło mi jej ostatniego dnia, coś bym jeszcze zmajstrowała.
Fajne by było Forum o tematyce „Rok w przedszkolu” (a może było?), gdzie każdy warsztatowiec dałby nam coś na porę roku, na rozpoczęcie, na zakończenie, Dzień Kropki, Dzień Misia itp, wybrać 5 dni przedszkolnych i zainspirować nauczycieli.
(…) Pani Karolina Turek - chodząca inspiracja do bycia takim nauczycielem, o takim sercu, takim cieple wewnętrznym... chcę być jak ona! Zdecydowanie za mało miała czasu...
Panowie od zabaw muzycznych, Pan Michał i ...o rany zapomniałam..., bardzo mi się podobali, dla mnie to nowość. Mało jest mężczyzn w przedszkolnym nauczycielskim gronie, a oni nie tylko są super ale wymiatają:) I powalili mnie na kolana, świetnie się bawiłam, dzieciaki mają z nimi pewnie mnóstwo radości! Dostałam od nich powera i uśmiech na twarzy:)
(…) Zabawy paluszkowe - tak oczywiste, że dobrze, że mi ktoś przypomniał, że można się tak prosto bawić z dziećmi i tak bardzo korzystnie dla nich:) Najciemniej pod latarnią! :)
Pani Czeglik, kolejna inspiracja! Też tak chcę! Co by tu zrobić, żeby przemycić choć trochę planu daltońskiego...ale dzieciaki mają fajnie, ale się inspirują! Takie myśli mi się tworzyły. Zdecydowanie za krótko i za mało!
Pan Robert Halik:) Moje pierwsze spotkanie...on Krakowiak, ja głowa smoka:) Niesamowicie ciepły, serdeczny człowiek, chciałby się z nim trochę więcej pobyć, porozmawiać, poznać.
Miejsca dla konferencji - nie mam zastrzeżeń, jak się dobrze człowiek rozeznał to nie stał w kolejce do toalet:) Podobała mi się organizacja logistyczna, wszystko blisko. Wystawcy też stanęli na wysokości zadania (choć zawsze mogło ich być więcej :)) Trzeci dzień w kopalni, super przeżycie, super pomysł! Świetna niespodzianka! Czułam się wyjątkowo, były emocje :)
Co wyniosłam z Forum? Naładowane baterie.. chce mi się! Bardzo! Chcę dalej patrzeć na dzieci tak, jak to robiłam do tej pory, bo okazuje się, że to słuszne i wielcy ludzie o tym mówią :)
Chciałabym na kolejnym Forum dotknąć tematów związanych z pracą z dzieckiem trudnym (zaburzającym pracę grupy), z tym jak mu nieść pomoc (gdy rodzice problemu nie widzą) jak sobie radzić w trudnych sytuacjach. Tematów związanych z terapią ręki, z zabawami ruchowymi rozwijającymi całą motorykę.
(…) Czekam na kolejne Forum :)
Agnieszka
Więcej
Ogrom wiary i natchnienia.
To było moje pierwsze Forum, mam nadzieję, że nie ostatnie. Dziękuję, że mogłam przeżyć na nim wiele chwil radości i wzruszeń :) Jestem pod ogromnym wrażeniem całości.
Większość wykładów przypadła mi do gustu. Szczególnie wystąpienie Pani Białobrzeskiej, Czeglik oraz Morzyszek-Banaszczyk dały mi ogrom wiary i natchnienia.
Wspaniała Kama Palińska, dodała wigoru i ciepła. Ludmiła Fabiszewska ze swoją wspaniałą świtą przeprowadziły jak zawsze rewolucję i wyciągnęły wszystkich zza stołów.
Monika i Gabi zadbały o nastrój i świetnie podtrzymywały tematykę. (…)
Patrząc na wszystko razem, był to festiwal wspaniałych osobistości - myślę i o osobach na scenie i tych, które przyjechały się czegoś nauczyć.
Catering:
Jestem pod mega wrażeniem jeżeli chodzi o tą część. W solnym mieście wszystkiego pod dostatkiem, "obsługa" bardzo uprzejma. Jedzenie, napoje pyszne. Obiady super - fajnie, że były różne rzeczy do wyboru. Ciasta, ciasteczka były niesamowite!! Przy tak dużej imprezie to chyba rzadkość!! Było pysznie.
Organizacja:
Wszystko było płynne, w czasie przerw pomimo takiej ilości ludzi, nie było tłoku (pomijając kolejki do toalet). Fajnie, że pod koniec przerw wstępem były tańce! Wiele pomocnych ludzi, serdeczności!
Miejsce Konferencji:
Solne Miasto - dogodna dla mnie lokalizacja. Ładna okolica, sporo miejsca. Sama hala gówna, była by super, gdyby nie oślepiające słońce, ale wiem, że to nie było zamierzone. Nie było duszno, nie było za ciepło, ani za zimno. Przydało by się więcej miejsca pod scena, ale… wszystkiego mieć nie można. Ogólnie ok, jedyne do czego muszę się przyczepić to toalety... ciągle kolejki to toalet były irytujące.
(…)
Dziękuję, że mogłam uczestniczyć w całym tak wielkim wydarzeniu. Już wiem, że Forum jest jedyne w swoim rodzaju. Łączy w sobie tak wiele... Jest miejsce na szaleństwa, łzy wzruszenia, szaleństwa kreatywności, poczucie wspólnoty...
Monika
Więcej
Dojrzewam i ja.
W tym roku na Forum jechałam z pewną obawą (moje piąte - jubileuszowe). A co, jeśli już nie będzie tak samo, jeśli nic mnie nie zaskoczy, nie wywoła efektu wow! Moje obawy okazały się niepotrzebne - tak jak dojrzewa Forum, dojrzewam i ja. Teraz moje oczekiwania są inne - chyba na wyższym poziomie, ale na szczęście nadal są zaspakajane.
Teraz moje oczekiwania są inne - chyba na wyższym poziomie, ale na szczęście nadal są zaspakajane. Uczę się słuchać i uczę się przyjmować to, co chce mi pokazać (nie bójmy się tego słowa) Bóg. Postawił na mojej drodze parę ładnych lat temu miesięcznik Bliżej Przedszkola, który poznałam przez zupełny przypadek. Później było moje pierwsze - 9 FORUM, na które jechałam samiusieńka nie wiedząc co mnie spotka. Teraz już nie wybieram się w podróż w nieznane, ale powracam w miejsce bliskie i utęsknione. Do ludzi, którzy tworzą to Forum - do Was droga Redakcjo, do prelegentów i do uczestników. Chcę tu być, choć przez chwilę, bo to jedno z moich miejsc na Ziemi. Dziękuję!
Wykłady/wystąpienia/zabawy: Joanna Białobrzeska i Ewa Morzyszek - Banaszczyk, no i Jan Amos Jelinek - to spełnienie moich intelektualnych marzeń. Na przyszły rok poproszę jeszcze o Annę Świć. Koncert Piwnicy Pod Baranami - to wisienka na torcie (…).
Agnieszka
Więcej
Mąż czuwał!
O wyjeździe na Forum marzyłam od 3 lat, kiedy poznałam Wasze wydawnictwo, niestety zawsze były jakieś przeszkody. W tym roku, kiedy tylko pojawił się termin, mąż zarezerwował hotel i sam pilnował terminów zapisów, aby spełnić moje marzenie!
Warto było pokonać pociągami przeszło 550 km, żeby tak cudownie spędzić te 3 dni i nieważnie przesiadki i zmęczone dzieci, które zabraliśmy na zwiedzanie Krakowa, a nawet mdłości ciążowe, ten czas to bajka! Oczywiście, byłoby milej jechać grupą, ale niestety chętnych nie znalazłam, ale na miejscu spotkałam się z tak życzliwymi osobami, że od wejścia czułam, że jestem we właściwym miejscu. Jestem zachwycona tematyką spotkań, dla każdego coś dobrego! Największe wrażenie zrobiła na mnie Pani Kama Palińska oraz Ludmiła Fabiszewska, nigdy przedtem nie miałam okazji widzieć wystąpień obu Pań i skradły moje serce całkowicie! (...)
Jeśli chodzi o catering to był wspaniały, a kluski śląskie genialne :) wszystkiego pod dostatkiem a nawet w nadmiarze. Miejsce konferencji też pełne uroku i super dojazd z Krakowa, 22 minuty w pociągu i bez korków jest się na miejscu. Kopalnia była dla mnie dużym wyzwaniem, bo raczej nie lubię zamkniętych pomieszczeń, a kopalnia, nie ukrywajmy, takim miejscem jest ale było fantastycznie, nie licząc windy, która do tej pory jest dla mnie traumatycznym przeżyciem :)
Targi edukacyjne też bardzo fajne :) Oczywiście stoisko Bliżej Przedszkola wygrało i w zasadzie puściło mnie z torbami ;)
Bardzo dziękuję za ten czas! i Chciałaby osobiście Panu podziękować, za ogrom pracy i serca włożone w to przedsięwzięcie oraz za to, że nie boi się Pan w tych trudnych czasach publicznie podziękować Bogu, że nad tym czuwał. Już myślę o przyszłym Forum i choć logistycznie będzie to trudne, bo w grudniu powiększy się nam rodzina, chcę znowu tam być i czerpać z całego tego bogactwa. Pozdrawiamy z Bydgoszczy :)
Małgorzata
Więcej
Skąd tyle pomysłów?!
Serdecznie dziękuję za 13. Forum.
Jestem bardzo szczęśliwa, że mogłam być w gronie tych wspaniałych nauczycieli. Bardzo Wam dziękuję za to przedsięwzięcie. Jestem pod wielkim wrażeniem organizacji, logistyki, zaangażowania, atmosfery, życzliwości spotkanych ludzi, a przede wszystkim Pana Panie Robercie.
Niewielu jest facetów Uśmiech, którzy potrafią zrozumieć naszą pracę - nauczycielki przedszkola. My przecież nic nie robimy tylko siedzimy i pilnujemy dzieci (taka opinia funkcjonuje w naszym środowisku). Dlatego serdecznie Panu dziękuję za dobre słowo, życzliwość, uśmiech, uścisk dłoni. Jestem pełna podziwu dla Pana pracy. Tak trzymać dalej. A jeśli chodzi o samo Forum - fantastyczne.
Wykłady/wystąpienia/zabawy: odpowiednio dobrane i dla starszych i dla młodszych dzieci. Każdy wyniesie coś dla siebie. Moim zdaniem mogło być trochę więcej wykładów (wystąpień) dotyczących tematu wychowania dzieci, współpracy z rodzicami. Może taka sugestia na przyszłość. Godzinami mogłabym słuchać Pani Ewy Zielińskiej oraz Agnieszki Czeglik. Fantastyczne wystąpienie Kamy Palińskiej i Ludmiły Fabiszewskiej ich praca stała się dla mnie inspiracją.
Organizacja: Doskonała, czas przerw odpowiedni, całe mnóstwo konkursów. Zastanawiam się skąd tyle pomysłów. Uśmiech i uprzejmość organizatorów oraz indywidualne podejście do każdego - TAK TRZYMAĆ.
Catering smaczny, drożdżówki DOSKONAŁE. Dania główne zróżnicowane - wyśmienite.
(…)
Forum spełniło moje oczekiwania. Naładowałam „swoją” baterię na cały rok. Poznałam wspaniałych ludzi, wymiana doświadczeń i spostrzeżeń jest dla mnie bardzo budująca. Zaimponowały mi przedszkola, które zamknęły budynek i przyjechały w komplecie kadry dydaktycznej. Fantastyczne, też bym tak chciała na przyszłość by cała kadra z mojej placówki, pojawiła się na Forum, jednak finanse, finanse są ograniczeniem dla wielu. Jestem za organizacją jednego dnia w sobotę, jeden dzień urlopu zawsze się przyda. Serdecznie dziękuję raz jeszcze, pozdrawiam i do zobaczenia za rok.
Małgorzata
Więcej
Z wielką mocą i nowymi pomysami.
Raz w roku to mną się opiekowano, mi organizowano czas, podawano posiłki i nagradzano :) To jak człowiek się czuje będąc z Wami jest nie do pisania, nie do powiedzenia to, trzeba po prostu przeżyć, na Forum trzeba być!!!
Wszystko jest na najwyższym poziomie, a to, że Pan potrafi znaleźć czas, żeby z każdym się przywitać, każdego pożegnać i zamienić choć słowo to, czapki z głów, niski ukłon i wielki szacunek. Jest Pan wspaniałym człowiekiem, ciepłym, serdecznym i bardzo pozytywnym. W dzisiejszym świecie jest bardzo mało takich osób. Dzięki Pana osobowości cała redakcja Bliżej Przedszkola jest wspaniałą, uśmiechniętą i służącą zawsze pomocą ekipą, cudowni ludzie.
Jak dla mnie organizacyjnie wszystko było na złoty medal. Piękne miejsce i cudowni ludzie, dzięki którym Solne Miasto i Kopalnia były czarujące i niezwykłe, pełne uroku i radości. Ciekawi Prelegenci i ich wystąpienia. Byłam drugi raz na Forum i drugi raz chłonęłam wszystko jak gąbka, nie nudziłam się, byłam pełna podziwu dla pasji występujących i ich pomysłowości, byłam zaciekawiona, zafascynowana i podekscytowana wszystkim co miało miejsce na Forum. Z wielkim zaangażowaniem uczestniczyłam we wszystkich proponowanych formach. Dostałam wiele nowych inspiracji do pracy, z niektórymi osobami nawiązałam kontakt na fb i korzystam z ich chęci pomocy, uprzejmości i lat doświadczeń.
Całe wydarzenie Forumowe przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Po pierwszym Forum wiedziałam, że będzie fajnie, ale nie przypuszczałam, że kolejny raz będę tak mile zaskoczona, że będzie tak rewelacyjnie, doskonale, genialnie i że wywrze to, na mnie kolejny raz takie wielkie wrażenie. Wzbudzi tyle pozytywnych emocji i że chwilami wzruszę się do łez. Wszystko było na gigantycznym poziomie. Wyjechałam podbudowana, naładowana ogromem pozytywnych emocji, z wielką mocą i nowymi pomysłami z chęcią powrotu za rok.
DZIĘKUJĘ BARDZO ZA WSZYSTKO, DZIĘKUJĘ ZA TO, CO ROBICIE, ZA TO, ŻE JESTEŚCIE I PROSZĘ BARDZO, RÓBCIE TO NADAL!!!
Panie Robercie, Pani i cała ekipa Bliżej Przedszkola jesteście Wielcy w tym, co robicie, wszyscy świetnie zorganizowani, życzliwi, uśmiechnięci i tyle robiący dla nas nauczycielek przedszkola. Dzięki wam mamy ułatwioną pracę, wracacie w nas wiarę, doceniacie i nakręcacie do dalszego działania. Dziękuje za wszystko.
Propozycje tematów na przyszłość? Jak rozmawiać z dzisiejszymi rodzicami, jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami dzieci, jak egzekwować pożądane zachowania i jak eliminować te złe.
Jedzenie było przepyszne, nikt nie wyszedł głodny i każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Obsługa bardzo profesjonalna. Kelnerzy bardzo życzliwi, uśmiechnięci i zaangażowani w swoją pracę.
Targi Edukacyjne. Firmy bardzo dobrze przygotowane z ciekawymi ofertami, udzielały wyczerpujących informacji.
Pozdrawiam serdecznie, do zobaczenia za rok!
Katarzyna
Więcej
Opowiedziałam o Nim wszystkim Koleżankom z przedszkola.
Na Forum byłam po raz pierwszy, ale już teraz wiem, że nie ostatni. Kiedy weszłam przywitał mnie Pan w drzwiach, co było bardzo miłe ponieważ czułam się strasznie zagubiona. Z niecierpliwością czekałam na to, co nastąpi. Bardzo podobały mi się występy Moniki Kluzy, jej proste, a zarazem żywiołowe piosenki skradły moje serce.
Bardzo podobał mi się też Michał Symonowicz, a jego „galaretka” śni mi się do dziś ;) Pan Piotr Kaja, wystąpienie dające do myślenia, oparte na rytmie znanym nam od samego początku życia - już z Panią Rytmiczką próbujemy sklecić piosenkę - taniec na pożegnanie starszaków opartej właśnie na tym rytmie. Moje serce skradła też skromna i nieśmiała pani Julia Derkacz. Po powrocie do domu z ciekawości starałam się poszukać ukraińskie przedszkola, porównać, zabrać coś dla siebie ;) Oczywiście pani Ewa Zielińska i pani Edyta Gruszczyk-Kolczyńska gwiazdy forumowej sceny, jak zawsze mówiły trafnie i w zgodzie z moimi i chyba nie tylko poglądami. Prośba na przyszłość, aby ich wystąpienia były dłuższe ;)
Agnieszka Lasota i jej gimnastyka, odkąd wróciłam z forum codziennie rano "męczę" dzieci „skradzionymi” pomysłami, a one są zachwycone i proszą o więcej. Dawid Modrzejewski, no to o tym Panu opowiedziałam wszystkim koleżankom z przedszkola, puściłam płytę i już próbujemy odwzorować przedstawienie o Czerwonym Kapturku na Teatr Mamy i Taty ;)
Warsztaty plastyczne Gabi Mrozickiej to coś co ja lubię najbardziej, a pomysł na żaby spodobał się wszystkim moim starszakom, nawet tym, którym wszystko się nie podoba ;) W przyszłości proszę o więcej :))) Na koniec warto wspomnieć o Pani Agnieszce Czeglik oraz Panach: Piotrze Cieszewskim, Bernardzie Frudze i Jarosławie Polak. Ich wystąpienia, dające dużo do myślenia, zmienienia postrzegania, a przede wszystkim przewartościowania pewnych rzeczy to coś, co było mi naprawdę bardzo potrzebne. Brakowało mi jedynie jakiś nowych pomysłów z języka angielskiego. Sama uczę angielskiego już 10. rok, a od dwóch lat pracuję jako nauczyciel wychowania przedszkolnego i czasami brakuje mi nowych pomysłów.
Jeśli chodzi o obsługę logistyczną uczestników, według mnie, wszystko było idealne: posiłki, przerwy na kawę, ciasteczka. Jestem zachwycona :)
Targi edukacyjne i konkursy też trafione w samo sedno, nawet udało mi się wygrać trzy razy :))
Już teraz wiem, że do zobaczenia za rok ;) Chociażby się waliło i paliło będę.
Edyta
Więcej
DZIĘKUJĘ!
Pierwsze i najważniejsze słowo, jakie ciśnie mi się na usta, kiedy pomyślę o wydarzeniach z końca kwietnia, to proste, ale tyle mówiące - DZIĘKUJĘ.
Dziękuję za to, że mogłam na te trzy dni stać się częścią wspaniałej, bliżejprzedszkolnej rodziny. Dziękuję za to, jak wiele wiedzy i cennych informacji zdobyłam. Dziękuję za inspirację, która stała się gigantycznym motorem napędowym do dalszej pracy.
Dziękuję za otwarcie umysłu, za wlanie do niego mnóstwa kreatywności, nowości i twórczej inwencji.
Dziękuję za CUDOWNYCH Gości – Prelegentów, za ich otwartość, życzliwość, ogrom wiedzy i pracy, jaką się z nami dzielili, a przede wszystkim: za Piotra Kaję i jego rewelacyjne podejście do muzyki w życiu dzieci, za Panią Ewę Zielińską i za Panią Profesor Gruszczyk-Kolczyńską, za nieocenioną miksturę wielkiego autorytetu pedagogicznego z ciepłem, życzliwością i otwartością dla nas wszystkich. Dziękuję za Michała Symonowicza, za pokazanie nam, że taniec zawsze jest świetną zabawą, za Monię i Gabi i ich niewyczerpane pokłady kreatywności i pozytywnej energii, która z nich bije na kilometr :) Dziękuję za Dawida Modrzejewskiego i jego nowatorskie podejście do bajek (standing ovation!). Dziękuję za Jarka Polaka za ukazanie różnych perspektyw i aspektów naszej pracy <3 Dziękuję za Agnieszkę Czeglik – Dyrektora Idealnego :)
Dziękuję za wszystkich Uczestników #12FORUM, za niespożyte pokłady energii, za pasję, zaangażowanie, wspaniałą atmosferę i cudowną zabawę. Nie ma nic lepszego, jak na kilka dni wejść w role Dzieciaków, poczuć beztroskę i czuć się oczarowaną zajęciami. Dziękuję za wzorową organizację, której minusów nie sposób wymienić, bo po prostu ich nie było. Dziękuję za to, że czułam się ważna, doceniona i dumna z tego, jaki zawód wybrałam.
Niech najlepszym dowodem na to, jaką świetną pracę wykonujecie przy FORUM, będzie to, że przy każdej mojej wędrówce myśli do Wieliczki, na twarzy pojawia mi się gigantyczny uśmiech. Jesteście niezastąpieni! Wiele zrobię, by spotkać się z Wami za rok :) Serdecznie pozdrawiam i kończę tym najważniejszym słowem: DZIĘKUJĘ! Gosia
Więcej
Chcę być kochaną panią moich cudownych dzieciaczków…
Był to mój pierwszy raz :) i bardzo mi się podobało! Przede wszystkim, podczas tych fantastycznych trzech dni, była cudowna, domowa atmosfera. Panie Robercie, już na dzień dobry zaskoczył mnie Pan podchodząc do mnie i witając się ze mną. Mimo, że przyjechałam na Forum sama, to szybko poznałam wiele osób i czułam się bardzo dobrze. Ale przejdźmy do sedna...;)
Prawie wszystkie wystąpienia przypadły mi do gustu, oczywiście E. Zielińska, E. Gruszczyk-Kolczyńska, Agnieszka Czeglik , M.Kluza i Gabi Mrozicka (wszystkie Panie uwielbiam), również J. Tarczyński, D. Modrzejewski oraz panowie P. Cieszewski, B. Fruga i J. Polak. Wszystkie te wystąpienia zrobiły na mnie duże wrażenie i głęboko się wryły w mojej psychice. Wykłady, według mnie, powinny być jednak dłuższe, ponieważ pozostawiały niedosyt.
Bardzo dobrym pomysłem są krótkie wystąpienia muzyczno-taneczno-ruchowe. Super pomysłem były dodatkowe warsztaty praktyczne - na takich warsztatach mogłabym każdego dnia do nocy siedzieć. Co do organizacji całego Forum to wszystko zorganizowane było perfekcyjnie, z najdrobniejszymi szczegółami. Cała reszta catering, obsługa i miejsce również ja dla mnie bez zarzutu. Na stoiskach wystawców mogłoby być więcej promocji i atrakcyjniejszych niż na co dzień cen (przy okazji dziękuję za upominki z waszego stoiska).
Podsumowując całe Forum oceniam na 5! Panie Robercie jest Pan Wielki! Ja po Forum wróciłam naładowana energią, chęcią do działania, z nowymi pomysłami i książkami w ręku. Chcę być jeszcze lepszą nauczycielką, kochaną panią moich cudownych dzieciaczków, częściej patrzeć na nie przez różowe okulary.
Dziękuję. Pozdrawiam – Magda.
Więcej
Zabiorę moją Przyjaciółkę.
Z Forum wyjechałam naładowana pozytywną energią, której w ostatnich czasach bardzo mi brakowało. Był moment kiedy zwątpiłam i chciałam rezygnować z wykonywania zawodu nauczyciela przedszkola. Wszystko zaczęło się sypać, zaczęłam przejmować się opinią innych osób, koleżanek z pracy. Moja energia została wyssana do cna.
Dałam się stłamsić, popadłam w rutynę. Przez to do pracy nie szłam z radością tylko ze smutkiem, że znowu muszę tam iść... Dlatego bardzo się cieszę, że dostałam propozycję pojechania na Forum i z niego skorzystałam. Bardzo dużo rozmawiałam z innymi nauczycielkami, radziłam się. Nauczyłam się wiele ciekawych rzeczy, obkupiłam w super pomoce dydaktyczne. A widząc tyle szczęśliwych dziewczyn (i panów!), starszych i młodszych z taką energią i zapałem do pracy, zrozumiałam, że ja naprawdę kocham to, co robię i chcę to robić już do końca.
Na Forum czułam się jak w takiej małej-wielkiej zwariowanej (pozytywnie!) rodzince. I nie ważne, że czasem zdarzają się chwile smutku, kiedy pomimo dobrych chęci coś idzie nie tak, jak powinno. Forum dało mi siłę, aby pokonywać te gorsze dni - pozytywną energią i nie przejmować się opinią innych. Bo ja nie jestem dla innych Pań tylko dla dzieci i chcę by one były szczęśliwe.
W moich najbliższych planach na pewno nie zabraknie "Michałowych" tańców przy... muzyce Moni Kluzy! Za rok planuję zabrać na Forum moją przyjaciółkę, której teraz nie udało się przyjechać - nie dostała wolnego. Ona również zaczyna tracić zapał do pracy i coraz częściej wątpi w siebie. Wiem, że jest super nauczycielką tylko potrzebuje nowego zastrzyku pozytywnej energii jaką daje Forum! Mi pomogło i wiem, że jej również pomoże na nowo zacząć cieszyć się naszym pięknym i kolorowym zawodem.
Na koniec chciałabym bardzo, bardzo, bardzo podziękować za Forum. Za to, że po prostu jest i daje zastrzyk pozytywnej energii. Dziękuję.
Joanna
Więcej
Czerpię wiele pomysłów.
Na Forum byłam po raz drugi. Drugi też raz stwierdzam, że był to wspaniały Czas, z którego czerpię wiele motywacji i pomysłów. Dzięki tym trzem dniom mogłam poczuć się ważna, poczuć, że zawód, który wykonuje jest ważny. Jest to nam, nauczycielkom przedszkola, bardzo potrzebne, gdyż na co dzień zawód ten nie jest doceniany.
Nie jest to potrzebne dla zaspokojenia swych kompleksów, ale nabrania wiary, że to, co robimy, jest ważne. To był wspaniały czas i mam głęboką nadzieję, że w kolejnym roku spotkamy się znowu.
Co bym zmieniła, co mi się nie podobało?
Trudno odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ tak rodzinna, pełna życzliwości atmosfera, jakiej doświadczyłam, nie pozwala na złe słowo. Bardzo chciałbym zobaczyć w przyszłym roku Kamę Palińską, Bożenę Formę i kogoś kogo nie znam, kto mnie zaskoczy, tak jak Pan muzykujacy z przedszkolakami metodą Orffa.
Bardzo potrzebne są także wykłady dotyczące życia: spoglądania na niego, szeroko rozumianego coachingu. Jesteśmy nauczycielami, kobietami, matkami i mamy mnóstwo problemów, radości, i obaw.... Takie wykłady jak "trzech muszkieterów" :-) są bardzo potrzebne.
Fajnie że zadbaliście o kobietki i można było wykonać... makijaż.
Dziękuję za te dni, podczas których doznałam tyyyyyylu życzliwości. Było niesamowicie. Dziękuję, Sylwia.
Więcej
Zrozumiał i poczuł.
Wstałam od lektury książki K. Olubińskiej "Bóg w wielkim mieście", aby napisać do Pana. W tej książce znajdują się słowa, które bardzo pasują do FORUM: "Ale myślę, że to działanie (przyp. Boga) może polegać na tym, jakie talenty człowiek dostaje i czy ma możliwość pokazania ich światu."
Na FORUM po raz czwarty spotkałam ludzi, którzy ewidentnie dostali od Boga talent i potrafią przekazać, pokazać go innym. I nie chodzi mi tu jedynie o Prelegentów, ale również o każdy napotkany uśmiech, dobre słowo, czy też inspirację płynącą od osób, które na tym FORUM po prostu "są".
W tym roku po raz pierwszy miałam osobę, z którą mogłam przyjechać, być i wrócić. Po raz pierwszy ktoś tak bardzo zrozumiał i poczuł to, co ja przeżywam co roku. Bardzo się z tego cieszę i mam nadzieję, że tak już zostanie na kolejne lata.
Forum to czas refleksji, doceniania i chwytania chwil, takimi, jakie powinny być one na co dzień. To czas inspiracji duchowych. Dla mnie to odpoczynek dla zmęczonego umysłu. Karteczka, którą otrzymałam na dalszą drogę zawierała dwa bardzo mocne cytaty. Jednym podzieliłam się na Facebooku, ale drugi cały czas do mnie wraca:
"W życiu zwykle jest tak, że nie tylko coś dajemy, ale również dostajemy coś w zamian. Nikt nie może tylko dawać ani nikt nie powinien tylko dostawać." Cały czas się zastanawiam co takiego musiałam z siebie dać innym, że aż tyle dobrego do mnie wraca. Dziękuję.
Agnieszka
P.S. Bardzo ciekawy dobór Prelegentów. Jak dla mnie powalający dzień trzeci z drużyną Frugi na czele. Zabrakło mi prof. Śliwierskiego (lubię jego przemyślenia). Michał Symonowicz rewelacyjny. A organizacja jak zwykle na najwyższym poziomie - cała "drużyna" bliżejprzedszkolna uśmiechnięta, pomocna i skora do rozmowy.
Więcej
WYBRAŁAM JUŻ SWOJĄ DROGĘ.
Od #12FORUM minęło zaledwie dwa tygodnie, a ja wciąż mam wrażenie, jakby to było wczoraj. Nawet w najśmielszych snach nie myślałam, że to wydarzenie będzie tak niezwykłe.
Na FORUM byłam po raz pierwszy. Nie wiedziałam, jak zostanę przyjęta i czego mogę się spodziewać. Gdy tylko weszłam do Solnego Miasta, od razu w drzwiach zostałam mile przyjęta, a na wszystkich twarzach zobaczyłam uśmiech :-) Już po krótkim czasie poczułam, że zostałam częścią tej bliżejprzedszkolnej rodziny.
Każdy z Prelegentów (i nie tylko) zostawił w mojej pamięci ważne i piękne słowa, wskazówki, inspiracje, które na pewno przydadzą mi się w "przemienianiu świata". A to wszystko zapisałam sobie w pięknym, bliżejprzedszkolnym notesie, do którego będę wracać. Według mnie w czasie #13FORUM nie może zabraknąć oczywiście Pani Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej. W dalszej kolejności Pani Moniki i Pana Mateusza Kluzów, Pana Dawida Modrzejewskiego - którzy prowadzili super zabawę - tańce i hulanki z uśmiechem od ucha do ucha - dzięki nim poczułam się przez chwilę jak przedszkolak :-D; Pani Gabi Mrozickiej - prowadziła rewelacyjne zajęcia plastyczne: były żaby, ptaki, motyle - piękna, kolorowa łąka; Pani Agnieszki Lasoty, która zaprosiła nas do świata ruchu, a później do świata spokoju - relaksacji; Pana Mirosława Urbana, który naprawdę zaczarował mój umysł. Te wszystkie słowa ukryte w iluzji skłoniły mnie do wielu refleksji; Pani Agnieszki Czegalik, Bernarda Frugi, Jarosława Polaka i Piotra Ciszewskiego, którzy opowiedzieli o relacjach międzyludzkich, a szczególnie między nauczycielem a rodzicem i nauczycielem, a dzieckiem.
A z czym wyjechałam z FORUM? Z pełną torbą niespodzianek - pomocy dydaktycznych, nagród konkursowych i miłą wałówką na drogę, z obwarzankiem, jabłkiem i małą karteczką z cytatem...
Organizacja imprezy była na wysokim poziomie. Jedyną wadą szkolenia było to, że było po prostu zbyt krótkie.
Szczególne słowa podziękowania kieruję właśnie do Pana - Panie Robercie - ma Pan niezwykły dar zjednywania ludzi, a Pana pogoda ducha udziela się każdemu. Proszę przyjąć moje wyrazy wdzięczności i szacunku. Zrobię wszystko, by być na #13FORUM.
TAK, JA WYBRAŁAM JUŻ SWOJĄ DROGĘ :-)
Róża
Więcej
Śpiewają i tańczą.
Nie wiem jak to wszystko zebrać w kilku zdaniach, ale było to niesamowite przeżycie dodające „powera” do dalszej pracy. Uważam, że okres, w którym jest organizowane Forum jest czasem, w którym powoli zaczyna nam brakować pomysłów do pracy.
Gdzieś już myślami jesteśmy trochę na wakacjach. To spotkanie sprawia, że głowa jest załadowana pomysłami. Sama organizacja Forum jest dobrze przemyślana. Wieliczka jest piękna. Można po Forum zostać na weekend i zwiedzać. Sala konferencyjna ma taki urok, że kiedy się do niej wchodzi to tak jak by się wkraczało do innego, bajkowego, magicznego świata. Jedzenie smaczne. Obsługa przemiła, pilnująca, żeby ciała pedagogiczne były najedzone :)
Jeśli chodzi o „gospodarza” tegoż wyjątkowego wydarzenia – Panie Robercie - czapki z głów. Jest Pan wspaniałą, ciepłą osobą. Dziękuję, że robi Pan dla nas, nauczycieli tak dużo. Najbardziej trafiła do mnie Pani prof. E. Gruszczyk-Kolczyńska. Bardzo podobało mi się wystąpienie Marii Tomaszewskiej oraz Dawida Modrzejewskiego. Chciałabym za rok znów mieć możliwość zobaczenia się z tymi Prelegentami. Te emocje „poforumowe” nadal we mnie śpiewają głosem Moniki Kluzy, tańczą krokiem Dawida Modrzejewskiego, tkną do robienia kreatywnych rzeczy jak Gabi Mrozicka i pchają do analizy sposobu współczesnego wychowywania dzieci jak pani E. Gruszczyk-Kolczyńska.
Pozdrawiam i do zobaczenia za rok, Jola.
Więcej
Trochę pomarudzę :)
Kto raz pojedzie na Forum, to póżniej każde szkolenie już nie jest tak doskonale zorganizowane. Stawiacie innym bardzo wysoko poprzeczkę. Nauczycieli przedszkoli już dopieściliście na wszystkie możliwe sposoby - mają miesięcznik, mają Forum, mają projekty, a przede wszystkim mają Pana - wielkiego Przyjaciela.
Organizacyjnie:
Catering - bardzo dobre jedzenie, dobre rozwiązanie z talonami na obiad - dla wszystkich wystarcza, gorzej z kanapkami - mój stolik poszedł najpierw do stoisk i o tym, że były kanapki dowiedzieliśmy się z fb. Dziewczyny mówiły, że powinno być więcej kanapek, a mniej słodyczy.
Targi edukacyjne - mam wrażenie, że w tym roku było mało wystawców (co nie przeszkadało mi wydać pieniądze;) Dla mnie i osób dojeżdżających istotne byłoby gdyby od razu było napisane w jakie dni są dani wystawcy. Jak ktoś dojeżdża rozkłada zakupy na raty, aby dużo nie nosić i okazuje się np. że chciał coś jeszcze kupić w piątek, a tu już nie ma wystawcy.
Konkursy - dziewczyny ze stolika narzekały, że panuje chaos, można by zrobić tablicę z wykazem konkursów - gdzie, co, do kiedy i kiedy losowanie. Bo np. teraz okazało się, że w jednym konkursie wygrały same prace, które nie spełniały kryterium, które zostały powiedziane na początku i moje koleżanki ze stolika były troszkę niezadowolone. Mnie osobiście brakowało losowania nagród wśród obecnych na sali, to zawsze było fajne i wprowadzało przyjemne podekscytowanie i mobilizowało wszystkich do powrotu na czas, albo zostania do końca.
Wykładowcy - w większości jak zwykle super! Bardzo podobało mi się wystąpienie Agnieszki Czeglik oraz "trzech muszkieterów", super pomysł z tańcami Michała - łatwe, szybkie i pomysłowe. Świetne tańcobajki. Monika Kluza i Gabi jak zwykle fajne. Wystąpienie pana Jarosława było bardzo poruszające, nawet mój Syn po raz pierwszy dał o sobie znać ;)
Dawno też nie było Klanzy, a to też było fajne.
Cieszę się, że kolejne Forum będzie czwartek-sobota, zawsze większa szansa na udział....wszak są dwa dni opieki ;)
Jeszcze raz gratuluję Panie Robercie tak wspaniałej imprezy, współpracowników na których może Pan polegać (a im zazdroszczę takiego Szefa) i tej społeczności, którą udało Wam się stworzyć. Jeśli wszystko będzie dobrze i moje dzieci pozwolą mi przyjechać, obiecałam sobie, że wpadnę na chociaż jeden dzień... Uzależniacie, cóż zrobić;)
Pozdrawiam, Kamila
Więcej
Nikt za mnie marzeń nie spełni.
Ja byłam tam po raz pierwszy.... było to moje marzenie od zeszłego roku, które się w końcu spełniło. Wcześniej pracowałam w kl. 1-3, więc o Forum nie słyszałam, ale od dwóch lat jestem nauczycielem przedszkola i biorąc udział w warsztatach z Moniką Kluzą poszperałam i dotarłam do Was :)
Żałuję, że nie udało mi się namówić koleżanek do towarzyszenia mi w tych przyjemnych dniach... Mieszkam dość daleko od Krakowa i taka wyprawa jest kosztowna i wymaga nadrobienia godzin pracy i porzucenia obowiązków domowych. Ja zaryzykowałam, bo nie chciałam żałować. W końcu nikt za mnie marzeń nie spełni ;)
No właśnie - jeśli chodzi o koszty... dla mnie to duże pieniądze dojazd/nocleg/Forum wyszło 850 zł. Jednak gdybym mieszkała bliżej, to naprawdę samo Forum nie jest drogie. Uczestniczę w wielu szkoleniach, warsztatach, głównie w Warszawie. Gdyby nie dojazd do Krakowa, to powiedziałabym, że to są bardzo… normalne koszty.
Nigdzie nie spotkałam się z tak miłym, serdecznym przyjęciem, Panie uśmiechnięte, przyjazne, pakiet prezentów…
Szkoda, że była tylko jedna księgarnia. Wyjechałam od Was z tyloma różnymi książkami, a chciałabym więcej:)
Wieliczka jest niewielkim miastem, więc trudno się w nim zgubić, choć trudno o tani nocleg. Ja zapłaciłam 60zł za warunki niezbyt dobre, a szłam do Solnego Miasta 2,5 km:( Wolałam kupić książkę niż wydać na taksówkę...
Bardzo podobały mi się wejścia Michała -na pewno wykorzystam je w swojej pracy oraz Tańcobajki. Pani Profesor Edyta Gruszczyk-Kolczyńska i Pani Ewa Zielińska – wspaniałe :)))))) Wzruszyłam się widząc je. Pan Jacek Tarczyński zrobił na mnie mega wrażenie. Co za talent! Też bym tak chciała :)) Piotr Kaja - uwielbiam tego Pana za swoją wrażliwość do muzyki i przekazywanie nam - nauczycielom tego, co jest ważne w muzyce. Dzięki takim osobowościom naprawdę polubiłam muzykę klasyczną, bawię się nią z dziećmi i chyba o to chodzi..
Pan Jarosław Polak - miałam wrażenie, że mówił do mnie i o mnie, utożsamiałam się z jego słowami, spostrzeżeniami....brawo! Pracując z trudnymi rodzicami, środowiskiem bardzo wymagającym, potrzebujemy takich słów często. Miałam różne kryzysy i nawet myślałam o odejściu z pracy właśnie z powodu rodziców, którzy sami tworzyli coraz to nowe problemy. Moja psychika „siadała”, a do domu wracałam z płaczem.... Tak nie powinna wyglądać praca z dziećmi. Kocham swoją pracę, uwielbiam moje dzieci, ale z rodzicami bywa ciężko :(
Panie Robercie, dziękuję za miłe przyjęcie, za poranne powitania, za dzień dobry z uśmiechem, za wsparcie ze sceny, które do mnie płynęło i choć nie miałam odwagi do Pana podejść osobiście, nie czułam się pominięta. Byłam tam, choć sama, nie byłam osamotniona. Czułam się Gościem u Pana i dziękuję za to:)
Dziękuję za Forum, za radość, za energię, za motywację, za dobro, za wzajemną życzliwość i uśmiech :)
Katarzyna
Więcej
Wszystko przede mną - nadrobię straty.
Jestem szczęśliwa, ale jednocześnie czuję tak ogromny niedosyt. Niestety byłam tylko 1 dzień i na dodatek ostatni. Cieszę się, mimo wszystko, że miałam taką możliwość dzięki Siostrze Dyrektor, która również chciała przyjechać, ale nie mogła.
Przyznam, że czułam się zagubiona widząc wszystkie stoliki zajęte i podpisane imionami pań. Ale oczywiście pierwszy podszedł do nas Pan Robert, podał rękę i wytłumaczył co i jak:) W takich momentach czujemy się jak małe dzieci, małe zagubione istotki. Musi znaleźć się ktoś, kto nas poprowadzi, pomoże, doda otuchy. Za to serdecznie dziękuję.
W czasie przerwy dowiedziałam się od innych dziewczyn, że są już 3. dzień, że przeżyły fantastyczne chwile i opowiadały o tym z wielkim podekscytowaniem. A mnie było ogromnie żal, że jestem w ostatnim dniu. Ale wszystko przede mną, nadrobię straty :)))) Było fantastycznie, nie mam żadnych zastrzeżeń, po prostu żadnych. Tematyka wykładów i ich długość w sam raz. Ogromne wrażenie zrobiła na mnie pani Agnieszka Czeglik. Chyba takim dyrektorem chciałabym kiedyś być. Zrobiłam kilka lat temu studia podyplomowe "Zarządzanie w oświacie" i dlatego z wielkim zaciekawieniem słuchałam tego co pani Agnieszka mówiła, jak się zmieniała, jak dojrzała. Z pewnością chciałabym dłużej słuchać Jej wykładu. Wystąpienie trzech panów również niezwykle wartościowe, a uwieńczeniem były zajęcia muzyczne z panią Moniką Kluzą (moje trzecie spotkanie z panią Moniką). Codziennie pracuję z tą twórczością i wykorzystuję na uroczystościach.
Catering - nic dodać nic ująć. Nagrody i konkursy? Niestety nie brałam udziału, byłam zbyt krótko, ale na wstępie zostałam obdarowana torbą z prezencikami za co serdecznie dziękuję.
Cieszę się, że byłam i podziwiam za zaangażowanie i ogrom włożonej pracy. DZIĘKUJĘ - pozdrawiam i do zobaczenia za rok - Justyna.
Więcej
Jeszcze nie raz czegoś nie będę wiedziała…
Na drogę, na pożegnanie, dostałam kartkę z cytatem „Jeszcze nie raz czegoś nie będę wiedział". Słowa te sprowokowały mnie do refleksji. Zobaczyłam, że jestem osobą, która bardzo emocjonalnie podchodzi do sytuacji, w których „wychodzi moja niewiedza". Chcę zmienić swoje podejście i nie pozwolić prześladować siebie negatywnymi emocjami, bo przecież „jeszcze nie raz czegoś nie będę wiedziała"…
(…) Jeżeli chodzi o wykłady, wystąpienia i zabawy to większość Prelegentów spełniła moje oczekiwania. (…) Cudowne było wystąpienie Jarka, Bernarda i Piotra. Ich szczerość, sposób przekazu i oczywiście bardzo ważna tematyka poruszyły mnie bardzo. To co najważniejsze, ich przesłanie mam w sercu i już pracuję nad poprawą relacji!
Kolejne osoby, które mnie poruszyły to Panie Edyta Gruszczyk Kolczyńska, Wanda Papugowa i Ewa Zielińska. Mówiły o sprawach oczywistych, ale jednocześnie priorytetowych w pracy z dziećmi. Jestem wdzięczna wszystkim osobom, za podzielenie się swoją wiedzą i doświadczeniami, które są dla mnie inspiracją!
Ja nie wyjechałam z forum, ale ,,odfrunęłam". Naładowałam swoje akumulatory pozytywną energią! Na Radzie Pedagogicznej podzieliłam się z koleżankami wrażeniami, jak również tym, czego się nauczyłam i dowiedziałam. Zmobilizowałam się do pracy i jestem na ukończeniu pisania bajki, którą ułożyłam kilkanaście lat temu. Zawiera ona bardzo ważne treści, takie jak brak akceptacji, wartość przyjaźni. Opowiadałam i opowiadam ją moim przedszkolakom, które zawsze słuchają w skupieniu i zainteresowaniem. Była i jest okazją do poruszania ważnych, ciągle aktualnych problemów. Okazało się, że opowiadanie tej bajki jest dla mnie dużo łatwiejsze niż jej przelanie na papier, ale nie poddaję się.
Dziękuję i pozdrawiam, Jolanta
Więcej
Miał Pan rację!
Już dwa tygodnie minęły od zakończenia 12. Forum Bliżej Przedszkola, a w moich uszach wciąż rozbrzmiewa muzyka Moniki Kluzy, może dlatego, że codziennie ją puszczam swoim dzieciom w przedszkolu i razem się przy niej bawimy :) Miałam przyjemność być na 12. Forum nowicjuszką z czego jestem bardzo zadowolona i szczęśliwa, a zarazem jest mi troszkę smutno, że tyle Forum mnie ominęło :( ale cóż, cieszę się, że mogłam tam być i przeżyć to co przeżyłam.
Dla mnie to był wspaniały czas od pierwszego kroku jaki tam postawiłam. Bardzo miła i przyjazna atmosfera - co dla osoby, która jest pierwszy raz, bardzo sprzyja. Dziękuję, Panie Robercie, za przywitanie od progu, dzięki temu poczułam się ważnym i zauważonym gościem. I muszę się do czegoś przyznać. Kiedy Pan na rozpoczęciu Forum powiedział, żebyśmy otworzyły swoje serca...i wrócimy do swoich domów obowiązków "inne", nie potrafiłam wtedy w to uwierzyć. Ale miał Pan rację!!!! Nie jestem już tą Anią, która była przed Forum, coś się we mnie zmieniło i nawet mój mąż to zauważył. Jeszcze nie wiem, nie umiem tego nazwać opisać, ale jest to coś, co daje mi siłę, spokój i motywację do działania nie tylko w życiu zawodowym:)
Spotkałam i wysłuchałam tyle wspaniałych osób. Wśród wykładów najbardziej trafiła do mnie pani Agnieszka Czeglik - miałam wrażenie, że mówi tylko do mnie i wyjaśnia mi, podpowiada, co zrobić i jak postępować, by było dla nauczyciela i rodzica dobrze. Zapewne nie tylko ja odnosiłam takie wrażenie :) Bardzo ciekawy i wartościowy był wykład pani Edyty Gruszczyk- Kolczyńskiej. Również wykład Piotra Cieszewkiego, Bernarda Frugi i Jarosława Polaka miło wspominam. Prezentacja Gabrieli Fejkiel o rozwijaniu kompetencji społecznych i komunikacyjnych w zabawach z darami bardzo mnie zaciekawił, ale... dopiero warsztaty otworzyły mi oczy jakie te "dary" i praca z nimi jest fajna. Byłam i jestem nimi zachwycona, ciągle poszukuje w necie informacji i inspiracji, by móc te zabawy swoim dzieciom zaproponować. Warsztaty, jak sam pan wie, odbyły się na zakończenie dnia. Ja po całym dniu słuchania, bawienia się - na tych warsztatach dostałam dodatkowych skrzydeł, wstąpiła we mnie nieopisana przeze mnie energia, która jest do dzisiaj we mnie. Dla mnie to był strzał w dziesiątkę!!!! Taka jest prawda – wykład, a praktyka różnią się od siebie. Co innego wysłuchać, a co innego przeżyć, to, o czym się słucha.
Jak już wspominałam na samym początku, występy Moniki Kluzy głęboko utkwiły w mej pamięci i ciągle jest razem ze mną w pracy. Super zabawa, świetny przekaz, możliwość samemu przeżycia przekazywanych treści piosenek - świetna sprawa. Wystąpienia i zabawy z Michałem Symanowiczem też dały mi tą wspaniałą energię i radość przeżywania tego razem z innymi. Niestety, z jednego jestem zawiedziona i smutna, że nie można było zakupić żadnych płyt, materiałów (scenariuszy) Michała. Na Forum się tyle wspaniałych rzeczy działo, tyle wspaniałych występów, a ja nowicjuszka, nie wpadłam na pomysł, aby kamerkę wziąć ze sobą i Michała nakręcić. A pamięć w telefonu też jest ograniczona:) Za rok będę mądrzejsza:)
To były dla mnie najwspanialsze trzy dni. Jak wracałam do domu, to miałam wrażenie, że byłam gdzieś na urlopie, wspanialej przygodzie... Wypoczęta, uśmiechnięta i z bagażem pełnych pomysłów wróciłam do pracy. Teraz staram się oddać to, co od was dostałam. Dzielę się z moimi koleżankami swoimi wrażeniami, pomysłami, bo tylko w ten sposób mogę dalej ciągnąć tę wspaniałą przygodę z Forum.
Za to co mam, za to co na Forum przeżyłam i z jakim wspaniałym "bagażem" z niego wróciłam - DZIĘKUJĘ, Anna
Więcej
Patrzą w tym samym kierunku.
Byłam na forum drugi raz... Było cudownie, wspaniale, wyjątkowo. Tak wiele się zmieniło u mnie od zeszłego roku... Tak miło było zobaczyć już znajome, uśmiechnięte twarze po raz drugi... Twarze wspaniałych osób, które patrzą w tym samym kierunku, tak aby naszym cudom - przedszkolakom było z nami jak najlepiej...
Moje „forumowe” owoce: - Od zeszłorocznego Forum, na którym zachwyciłam się Froeblem, powolutku stajemy się froeblowskim przedszkolem. Dzieci uwielbiają dary zabawy. - Już 2 razy Pani Forma oraz Pani Przepióra odwiedziły nas ze swoimi warsztatami, były cudne... - Co dzień w naszym przedszkolu śpiewamy piosenki Państwa Kluzów... - drewniane pomoce Pilcha są u nas ulubionymi zabawkami.. - kolorowa pucholina i piasek kinetyczny to prawdziwy hit! - a bum bum rurki - to jest szok, dzieci są zachwycone!!! Mogłabym tak długo wymieniać. Po 11. Forum mam tak wiele nowych pomysłów w głowie... Ale spokojnie, zaczęłam od rozdania koleżankom poforumowego przesłania... jak czytałyśmy je - wszystkie miałyśmy "szklane" oczy... Takie jest piękne i prawdziwe... Dziękujemy!
Pozdrawiam SERDECZNIE!!!
Katarzyna
Więcej
Poczułam, że to jest moja droga na całe życie.
Jestem młodym nauczycielem i nie mam długiego stażu pracy. Myślałam, że Forum doda mi pomysłów i inspiracji. Tak też się stało, ale stało się coś jeszcze. Byłam pewna, że będzie to miły czas, spędzony w dobrym towarzystwie.
Tak było! Ale… Już podczas Forum poczułam, że się zmieniłam, że jeszcze bardziej kocham ten zawód, kocham sprawy łatwe i te trudne w tym zawodzie. Poczułam, że to jest moja droga na całe życie. Stęskniłam się za moimi maluchami i zobaczyłam je w poniedziałek w innym świetle. Jeszcze bardziej je kocham, jeszcze bardziej mi na nich zależy i czuje się za nich bardzo odpowiedzialna. Równocześnie po Forum poczułam harmonię wewnętrzną, mam dużo więcej cierpliwości. Cały czas szukam nowych pomysłów a Forum dało mi kolejną bazę inspiracji, zainteresowałam się nowymi metodami i chcę się dalej kształcić. Czuję, że naprawdę mogę zmieniać świat. Dziękuję, że mogłam odkryć i zrozumieć siebie. A co do spraw „technicznych”: Miejsce konferencji – wszystko dostępne w jednym miejscu, nie było żadnych kłopotów. Wieliczka i Solne Miasto mają wyjątkowy, magiczny klimat. Takie zaczarowane miejsce. Wykłady: długość i tematyka jak najbardziej trafione. Najbardziej ujęła mnie p. E. Zielińska, B. Forma i jej załoga, M. Kluza, Piotr Cieszewski, Mirosław Urban, Kama Palińska. Ale w każdym wykładzie znalazłam coś ciekawego dla siebie. Na następne Forum: jeszcze więcej muzyki! :) Metoda Dobrego Startu, Ruch Rozwijający oraz jakieś praktyczne, pomysłowe sposoby na utrzymywanie „ładu i ciszy” w grupie (oczywiście w odpowiednich momentach bo trochę hałasu w sali też musi być;) Catering: bardzo dobre dania, super, że były dania wegetariańskie. Bardzo miła obsługa, bardzo szybko uzupełniała braki w przekąskach :) Organizacja: wspaniałe konkursy! - mam mnóstwo upominków, świetni organizatorzy (Pan Robert the best!), wszyscy bardzo mili, od razu poznałam koleżankę, która się mną zaopiekowała (dziękuję Agnieszka L. :) Uważam, że 3 dni to dobry czas choć przyznam, że jest problem z załatwieniem zastępstwa w pracy. Ja chętnie bym uczestniczyła od czwartku do soboty, bądź nawet od piątku do niedzieli :)
Dziękuję za ten wyjątkowy czas! Z wyrazami dużej sympatii, Sandra
Więcej
To wszystko było jak piękny sen.
Trzy dni Forum, były moimi najwspanialszymi, najbogatszymi wakacjami pedagogicznymi. To wszystko było jak piękny sen. Niestety euforia skończyła się w poniedziałek. Nie powiem, bo dzieci jak tylko mnie zobaczyły, zaczęły krzyczeć "nasza ciocia wróciła!", wpadały w ramiona, uścisków nie było końca.
Koleżanki również gratulowały nam i zazdrościły, że nie mogły jechać z nami. Ale nasza "kochana" dyrekcja, nie zapytała nawet słowa "jak było", nie podziękowały za drobiazgi jakie im ofiarowałam. (…) Bardzo przykre jest to, że od strony dyrekcji nigdy w naszej placówce nie usłyszałyśmy słowa, „gratuluję", „dziękuję". Niby to nic takiego, a tak wiele znaczy. Na szczęście wzięłam sobie wiele słów z wykładów do serca, które dodają mi skrzydeł i napędzają do działania. To tak krótko na temat pierwszego dnia po Forum, a teraz czas na moje spostrzeżenia :) Miejsce konferencji: jak dla mnie rewelacja jeśli chodzi o dojazd samochodem, a jest to najwygodniejszy środek transportu. Jedyne co przychodzi mi na myśl, żeby przed następnym Forum powstał post na temat osób z miejscowości z jakich dojeżdżają (chodzi o to, aby dogadać się odnośnie transportu). Ja miałam to szczęście, że w pierwszym dniu poznałam osoby z okolic i mogłyśmy zaoszczędzić na transporcie (ja osobiście publikowałam taki post, ale wiadomym jest, że post wysłany z profilu Bliżej Przedszkola ma 100% siłę). Na parkingu jak dla mnie wystarczająca ilość miejsc, przynajmniej nam zawsze sie udało ;) Na korytarzu mógłby być ekran, telebim, żebyśmy mogli wiedzieć, że dany wykład już się rozpoczyna. Dobre jest to, że można podczas wykładu, zajęć wyjść sobie na przerwę, czy wnieść kawę na salę. Myślę, że dobrym rozwiązaniem byłaby też możliwość zostania na noc w Solnym Mieście. Karimaty, śpiwory, integracja całonocna. Jak rozmawiałam z uczestnikami, kilka dziewczyn mówiło właśnie, że dobra byłaby to idea :) Wykłady: nie zaskoczę tutaj tym, iż wykład Pana Piotra Cieszewskiego był trafiony w dziesiątkę, myślę o słowach wypowiedzianych przez niego codziennie i powtarzam je w przedszkolu każdemu dziecku. Wspaniała była Baśniowa Kapela, wystąpienie Pani Agnieszki Czeglik; Monika Kluza rewelacja - energia na całe Forum. Warsztaty Bożeny Formy były świetne, wszystko do wykorzystania w przedszkolu. Wystąpienie Pani Kamy Palińskiej - rewelacja, jednak wydaje mi się, że zbyt długie (…). Wielki plus daje dobrze rozplanowanym wystąpieniom poszczególnych osób (mam tu na myśli kolejność). Catering: jak dla mnie dania trafione, smakowite, ciepłe, nieograniczony dostęp do kawy, herbaty, zimnych napojów. Kelnerzy bardzo uprzejmi, kulturalni, mili. Organizacja: najlepszym rozwiązaniem byłoby Forum, które odbywałoby się od piątku do niedzieli ( tutaj chodzi o urlop, ciężko było dostać 3 dni w tygodniu = brak osób na zastępstwo w pracy). Z drugiej strony dobrze, że po Forum były jeszcze dwa dni wolne od pracy, można było spokojnie dojść do siebie po emocjonującym Forum. Przerwy były wystarczające, a wiadomo jeśli ktoś ma potrzebę wyjść w trakcie wykładów, nie ma z tym problemów. Dobrze przemyślane konkursy, z kartką z kalendarza bardzo trafny, nigdy nie było wiadome do kogo uśmiechnie się los. Nagrody atrakcyjne, bardzo przydatne w pracy. Dobre było też to, że można było porozmawiać z każdą osobą po wykładzie. Myślę, że dwa dni Forum to niezbyt dobre rozwiązanie, zdecydowanie ZA KRÓTKO. Targi Edukacyjne: sposób prezentacji firm odpowiedni, dostępne materiały, katalogi, zniżki.
Mam nadzieję, że w jakiś sposób pomogłam, już zaczynam odliczać dni do 12. Forum. Pozdrawiam serdecznie, N.
Więcej
Cokolwiek robisz, to zawsze najważniejsze będzie dla ciebie DZIECKO.
Napisanie ewaluacji w tamtym roku zajęło mi dosłownie chwilę. Słowa same jedno po drugim przebijały się przez klawiaturę. Jednak w tym roku coś się zmieniło, odkładałam tego mejla na ostatnią chwilę, aby miał szansę dojrzeć.
Może niektórzy mają rację twierdząc, że jestem idealistką i wierzę w świat taki jaki widzę ja. Nie przez pryzmat telewizji, polityków, czy organów, którym podlegamy. Ja widzę świat oczyma dziecka, tego, które stoi obok mnie i tego, które cały czas dojrzewa we mnie. To dziecko potrzebuje atmosfery, jaką potrafi stworzyć magia FORUM. To tam dowiaduję się po raz kolejny, wcale nie o tym, że my nauczycielki przedszkola jesteśmy ważne (choć tak dużo i o tym się mówiło), ale o tym, że cokolwiek robisz, to zawsze najważniejsze będzie dla ciebie DZIECKO. I nie możesz wierzyć światu, że jest inaczej. Forum to spełnianie marzeń o tym by "być, czuć i działać". To realizacja własnych i nie tylko własnych celów i planów. To odnajdywanie siebie na planecie ("kosmicznej") przygody. To stałe dążenie do doskonałości, mimo potknięć. To szczyty, które można i warto zdobywać. To czas, który wydaje owoc każdego następnego dnia i nie pozwala zapomnieć. Dziękuję i mam nadzieję do zobaczenia. Agnieszka Teraz kilka informacji praktycznych ;) Miejsce konferencji – mnie osobiście nie do końca przekonuje, ale muszę przyznać, że jest wygodne, szczególnie podział na aulę i patio. Wykłady - jak zawsze z przyjemnością słuchałam bezkompromisowego prof. Śliwierskiego, pozytywnie zaskoczył mnie drugiego dnia pan Bernard Fruga i jego goście, w szczególności pan Piotr Ciszewski. Miło było mi również posłuchać pani Bajkowskiej i pani Sowińskiej. Zabrakło mi obecności dr Jelinka i jego wprowadzania nauczycieli w ciekawy świat fizyki. W przyszłości chciałabym spotkać na Forum osobę, która opowie o technologii informacyjnej w przedszkolach. Myślę, że "Kosmicznych warsztatów" i Kamy Palińskiej nie trzeba reklamować :) Catering - przepyszne obiadki, dobrze, że pojawiły się owoce, kelnerzy przemili. Jedyne co mogłabym zasugerować to talerzyk powitalny na każdym stoliku na sali wykładowej, ponieważ osoby późno wychodzące na przerwy niestety nie miały już co przekąsić. Organizacja - Forum odpowiada mi w takiej formie, jaka jest, czyli 3 dni (nie mniej) od środy do piątku. Cały zespół czuwający nad nami na czele z Panem Robertem - na medal. Bardzo dobrym pomysłem była możliwość podzielenia się spostrzeżeniami z redakcją Bliżej Przedszkola. W tym miejscu szczególnie pozdrawiam panią Marią Bajak, z która miałam przyjemność rozmawiać - to było ciekawe doświadczenie. Wśród nagród zabrakło mi np. kompletu materiałów (numerów archiwalnych Bliżej Przedszkola) dla nauczycieli. Pomysł z karteczkami z kalendarza z pewnością lepszy niż "listki Benia". Cudownym pomysłem była mapa, myślę, że w przyszłości warto zrobić wirtualną mapę, dla osób zapisujących się na Forum (za ich zgodą). Łatwiej się wtedy dogadać np. w sprawie transportu. Myślę, że dobrym pomysłem, byłoby po Forum wysłanie pisemnego podziękowania dla tych "czujących" dyrektorów podziękowań, że wysłali swoich nauczycieli w takie inspirujące miejsce, jak to. Targi Edukacyjne - myślę, że to nieodłączny element Forum, osobiście zabrakło mi wydawnictwa Harmonia. Panie i Panowie na stoiskach uprzejmi, mili i pomocni. Duży plus dla Moje Bambino za warsztaty plastyczne :)
Więcej
Aby mógł wyfrunąć…
Wiele pięknych słów zostało już powiedzianych, wiele podziękowań i spełnionych oczekiwań opisanych… Dlatego trudno jest pisać o czymś, co zapewne będzie powieleniem tych ciepłych, serdecznych słów, z którymi w stu procentach się zgadzam.
Mimo to chcę dodać również i swoje trzy grosze szczęścia :) Może zacznę mało pedagogicznie ;) Tegoroczne Forumowe spotkanie miało ducha „wielkiego świata”, a to za sprawą Bernarda Frugi i Agnieszki Czeglik. Te dwie osoby dbały o wartką akcję, jaka działa się na scenie. Zachowywali się spontanicznie, emanowali uśmiechem, pogodą ducha, a ich wystąpienia znakomicie wprowadzały w temat zbliżających się wykładów. Również podsumowania były swego rodzaju „kropką nad i”, pozwalały pozostać jeszcze przez chwilę w wyjątkowej refleksji minionego wykładu. Było to eleganckie, podane „ze smakiem”, z ukłonem dla słuchaczy, którzy mogli poczuć, że są na spotkaniu, w czasie którego o ich uwagę troszczą się prowadzący i gospodarze. W moim odczuciu tegoroczne Forum miało smak refleksji dzięki wykładowcom, którzy poruszyli „widzami”. Gdy wychodziłam z Forum drugiego dnia, w głowie rozpychała się myśl pani Iwony Majewskiej – Opiełki, która powiedziała: „aby ten motyl z małego człowieka mógł wyfrunąć, potrzebne jest zaufanie”. Myślę, że Forum to miejsce, w którym zadajemy sobie i odpowiadamy na pytanie: czy w tym zawodzie ufamy? Czy ufamy sobie, że znalazłyśmy się we właściwym miejscu, czy ufamy rodzicom, że istnieje szansa na wzajemną współpracę? Czy ufamy dzieciom, że razem dokonamy czegoś naprawdę fajnego i dużego? Czy ufamy wreszcie własnej intuicji, że sobie poradzimy w obliczu tylu niewygodnych okoliczności, z jakimi zawód nauczyciela się wiąże? Spotkanie forumowe to tez spotkanie samego siebie ze sobą, czas szczególnej refleksji, która rodzi się, rośnie i … zostaje na długo, długo. Te złote, tak bardzo potrzebne, rzadkie w codzienności i zabieganiu – refleksje – pojawiają się w czasie zdań, tekstów, wykładów, sentencji, które płyną z ust znakomitych prelegentów. To jest taki moment, kiedy cała sala milczy, kiedy ktoś się wzruszy, ktoś uśmiechnie, spontanicznie poda rękę. My, nauczycielki, uczestniczymy w wielu szkoleniach, w których zdobywamy wiedzę, dowiadujemy się o nowych technikach, metodach pracy, sposobach relacji. Ale na Forum zdobywamy coś jeszcze: wyjątkową energię do własnych, osobistych zmian; energię do tego, aby działać, nie zatrzymywać się w miejscu. Podczas wystąpienia pana Mirosława Urbana, które uważam za szalenie motywujące, łezka zakręciła mi się w oku, bowiem w małych kolorowych piłeczkach – ukryta była droga do sensu bycia szczęśliwym! Pan Cieszewski i jego relacja z podróży była zastrzykiem motywacyjnym, który wyzwolił mnóstwo pozytywnych emocji, dało się je odczuć, niemal „zobaczyć” i dotknąć … wzruszenia na notatkach. Pisaliście, że „będziecie budować napięcie” – sprawdziło się, nie oszukiwaliście :) Po jednym wykładzie miało się ochotę na jeszcze więcej fantastycznych słów, które trafiały wprost do serca! Spotkania na scenie w czasie prezentacji muzycznych – jednoczyły, integrowały nas i ładowały akumulatory radości :) Bo w każdej nauczycielce jest taka „kieszonka” przeznaczona na radość w dziecięcym, beztroskim i słonecznym wydaniu, która potrzebuje od czasu do czasu „doładowania”. Forum Wychowania Przedszkolnego to czas i miejsce, w którym przedszkolna radość, wypełnia nas po brzegi. Nauczyciele działają emocjonalnie, intuicyjnie, metaforycznie podchodzą do relacji ze światem, z innymi. Myślę, że puentę Pana (Roberta Halika) wystąpienia każdy słuchacz przyjął bardzo osobiście i po wykładzie dołożył „cegiełkę” do wiary w siebie i w swoje kompetencje do bycia nauczycielem. Pan również ma znakomitą intuicję i dlatego potrafi Pan stworzyć tak niezwykłą atmosferę, zaprasza Pan niezwykłych ludzi na niezwykłe wydarzenie. Bardzo podoba mi się dobór wykładowców, którzy chociaż nie są stricte nauczycielami przedszkola czy szkoły, to potrafią wydobyć ze swojego zawodu, swoich pasji, swoich doświadczeń - to, co łączy mimo wszystko ich codzienność z życiem nauczyciela. Taki metaforyczny charakter wystąpień przemawia, buduje, pozwala „wejść” na kolejny szczebel drabiny, która „towarzyszyła” panu Mirosławowi Urbanowi na scenie. Jestem pewna, że każda z nas, a na pewno większość, po Forum, poszła dalej w swoich rozważaniach o tym zawodzie i w działaniach. Ja poszłam :) I wciąż idę. I za tę drogę z całego serca dziękuję.
Karolina
Więcej
A więc już jest po…
Te kilkadziesiąt dni oczekiwania uciekało wolno, a samo Forum minęło niesamowicie szybko. Pamiętam, Babcia często powtarzała mi, żeby cieszyć się każdą chwilą, która przynosi nawet odrobinę radości, bo ona ucieka miliony razy szybciej niż smutne, ponure momenty.
Tak! Moja Babcia miała rację - Forum minęło milion razy szybciej niż można było pomyśleć - a to dlatego, że było tak wyjątkowe. Cała jednak niezwykłość polega na tym, że te trzy dni, które uciekły jak kilka chwil, dostarczyły mi siły i motywacji do pracy na najbliższy rok. Niesamowite! Aż wstyd się przyznać, ale to było moje pierwsze Forum i już dzisiaj, ze stuprocentową pewnością jestem w stanie powiedzieć, że choćby małpy zaczęły mówić ludzkim głosem, a ludzie skakać po drzewach to ja na kolejnym Forum Wychowania Przedszkolnego BĘDĘ! Od powrotu do domu nie mogę przestać przeglądać zdjęć i nagrań. Znam już je niemal na pamięć, ale ciągle oglądam je od nowa, i jeszcze raz od nowa, i od nowa. Magia! Po prostu Magia! Magia miejsca, magia Koleżanek Nauczycielek i magia płynąca z ust Prelegentów. Nie wiem, w jaki sposób Państwo to zrobiliście, ale magią też była niespotykana życzliwość, sympatia i uśmiechy z każdej strony - nawet osób, których nigdy wcześniej nie widziałam. O tym, że to będą wyjątkowe i niezapomniane trzy dni wiedziałam już od pierwszych minut, kiedy to w środę zatańczyliśmy pierwszy raz z Moniką Kluzą. 360 osób, być może większość widząca się pierwszy raz w życiu, a mimo tego przywitaliśmy się jak jedna wielka rodzina. Z każdą chwilą utwierdzałam się coraz bardziej w przekonaniu, że jesteśmy RODZINĄ. Rodziną, która o sobie nie zapomni po rozejściu się w swoje strony. Mimo tego, że większość moich "stolikowych" koleżanek wróciło do domów na drugim końcu Polski, ja wiem, ba! jestem przekonana, że w dalszym ciągu będziemy z sobą utrzymywać kontakt i w przyszłym roku znów zasiądziemy razem przy wspólnym stole. Forum to nie tylko uczestnicy, ale przede wszystkim Prelegenci, którzy wykonali (kolokwialnie mówiąc będąc ciągle na fali wrażenia Panią Kamą Palińską) kawał dobrej roboty. Każdego dnia słuchałam wykładów z zapartym tchem. Pan Bogusław Śliwerski i jego oryginalna, acz niezwykle trafna metafora z gorsetami, Pani Ewa Zielińska i Jej cenne wskazówki, Pani Bożena Forma z Załogą i ich piosenki, które do tej pory nucę, Piotr Cieszewski - pierwszy mężczyzna, który od bardzo dawna doprowadził mnie ze wzruszenia do łez, Pani Agnieszka Czeglik - wymarzona Pani Dyrektor każdej nauczycielki przedszkola pod słońcem, Pani Profesor Gruszczyk-Kolczyńska - troskliwa o 6-latki i Pani Kama Palińska - niesamowicie pozytywna osoba, wrażliwa ale i zabawna, a przede wszystkim mająca cudowne pomysły na wprowadzenie dzieci w świat muzyki. To właśnie dzięki tym wszystkim osobom już nie mogę się doczekać poniedziałku, kiedy to będę mogła pokazać tyle ciekawych rzeczy moim Biedroneczkom. Ciągle szaleją we mnie niesamowite emocje! Gdy wróciłam z Forum nie mogłam przestać opowiadać o tym, co usłyszałam, co robiłam, ile się dowiedziałam. Po prostu nie mogłam przestać. Wtedy Mama przytuliła mnie do siebie i powiedziała, że w takim razie ona jest wdzięczna tym wszystkim, dzięki którym to Forum miało miejsce, bo dzięki temu moja pasja, moja wielka miłość do pracy z dziećmi wróciła do stanu pierwotnego. Tak wiele to Forum dla mnie znaczyło. Jestem młodym nauczycielem, właściwie koleżanki w przedszkolu mówią o mnie „Świeżynka". W tym momencie nie mogło mi się przytrafić nic lepszego niż Forum. Utwierdziłam się w przekonaniu, że praca z dziećmi to dalej to, co kocham. Tak, jestem tego pewna - JESTEM NAUCZYCIELKĄ PRZEDSZKOLA I PRZEMIENIAM ŚWIAT! Właśnie za to, Panie Robercie ślę ogromne podziękowania. To miejsce i ten czas, który Pan i Pana drużyna stworzyliście zbudował mnie na nowo. Te maleńkie rogaliki, które nad ranem piekłam z mamą nie oddają nawet niewielkiej kropli mojego morza wdzięczności. Jest Pan niesamowity! Jak sam Pan powiedział dzisiaj "dobro wraca", a więc do końca życia będzie Pan szczęśliwym człowiekiem, za sprawą tych wielkich rzeczy, które Pan dla mnie i zapewne dla wielu innych osób zrobił. Z głębi serca - DZIĘKUJĘ!
Pozdrawiam serdecznie, Brożek
Więcej
Nigdy nie byłam w miejscu tak wypełnionym pozytywną energią.
Myślałam, że napisanie tego maila będzie łatwe. Ale wcale nie jest. Trudno jest zamknąć w kilku zdaniach tak wielką moc wrażeń, emocji i przemyśleń. :-) Z góry przepraszam, za długość maila, ale nie potrafię go skrócić. ;-) Wykłady/wystąpienia/zabawy. Wiele nazwisk, które widziałam w programie, zupełnie nic mi nie mówiło.
Nie wiedziałam więc, czego się spodziewać. Ale dzięki temu, cały czas miałam przyjemne poczucie oczekiwania. Paradoksalnie, teraz bardzo bym chciała, żeby większość nazwisk powtórzyła się na przyszłorocznym Forum. I wcale nie pomniejszy to dreszczyku emocji przed wystąpieniami. ;-) Myślę, że długość wystąpień jest kwestią bardzo indywidualną. Wiadomo... Jeśli ktoś całkowicie pochłonie naszą uwagę, to czas zdaje się stać w miejscu. I wtedy ma się poczucie, że było za krótko, za mało. I na pewno każdy z uczestników oceni to inaczej. Ja nie odważę się stwierdzić, że kogoś mogłoby nie być. Nawet jeśli czyjeś wystąpienie mnie nie zainteresowało i nie pozostało w mojej pamięci na dłużej, to na pewno był na sali ktoś, dla kogoś było bardzo ważne. Dlatego nie zdradzę, kto nie porwał mnie swoim wystąpieniem :-) Ale nie będzie pewnie wielką tajemnicą, jeśli napiszę, kto skradł moje serce. :-) Ogromnie cieszę się z obecności Julii Derkacz (wiem, że pije herbatkę z tego wyjątkowego kubka i wspomina swój debiut na scenie ;-)). Jestem bardzo wdzięczna za wystąpienia panów Piotra Cieszewskiego, Jarosława Polaka i Bernarda Frugi. Myślę, że zaplanowanie spotkania z nimi na sam koniec, było bardzo przemyślane. Takie słowa zasługują na ciszę, żeby mogły do końca wybrzmieć. Bardzo podobał mi się również pomysł na wystąpienie pana Mirosława Urbana - udało mu się mnie zaskoczyć. I naprawdę żałuję, że nie mogłam być w dwóch miejscach na raz – i na Jego warsztacie i na interesujących warsztatach Froebla… Nadal rozpamiętuję także słowa pani Agnieszki Czeglik. Naprawdę brakuje takich dyrektorów. Monika i Gabi są oczywiście bezkonkurencyjne. Choć Michał Symonowicz depcze im po piętach ;-) No, a panie Ewa Zielińska i prof. Gruszczyk - Kolczyńska to po prostu klasa sama w sobie. Sam Pan widzi, mogłabym tak się rozpisywać bez końca. Takie pytanie nie powinno być otwarte. ;-) Bardzo doceniam też fakt, że na scenie pojawiły się osoby, które może miały tylko kilka minut dla siebie, ale pięknie zaistniały. Szczególnie dziewczyny z Krasnegostawu. Kogo chciałabym zobaczyć w przyszłości? Wszystkie te osoby. I każdą inną, która poświęci swój czas i energię, by przygotować tych kilka słów dla nas. Organizacja. Chyba nigdy nie byłam w miejscu tak wypełnionym pozytywną energią. Szczerze mówiąc, z kilkoma osobami z wydawnictwa miałam wcześniej kontakt, zwykle telefoniczny lub mailowy. I zawsze zaskakiwała mnie otwartość i życzliwość ze strony wszystkich tych osób. Było mi więc naprawdę miło zobaczyć Was wszystkich na żywo. Stanowicie wspaniały zespół i to po prostu widać. Nieraz widziałam, że byliście zmęczeni. Przecież po naszym wyjściu sala nie sprzątała się sama i nie szykowała się dla nas na kolejny dzień. Byliście tam przed nami i długo po nas. Ale uśmiechy nie schodziły z Waszych twarzy i za to bardzo dziękuję. Już pisałam jednego maila, w którym wyraziłam swoją wdzięczność za każdy szczegół. Dla mnie było to naprawdę ważne. Jechałam sama, pierwszy raz, ponad 400 km, w dodatku z niemiłymi niespodziankami na trasie. Każdy mail z informacjami organizacyjnymi ułatwił mi pobyt w Wieliczce.Niczym nie musiałam się martwić. Było kilka naprawdę fajnych konkursów, ale nie wzięłam w nich udziału, bo po prostu o nich zapomniałam. To tylko dowód na to, że było ich wystarczająco dużo. ;-) O nagrodach chyba nie wypada mi się wypowiadać… ;-) Mogę jedynie jeszcze raz podziękować. ☺ Catering. Fantastyczna firma. Wyglądali pięknie, byli bardzo uprzejmi, starali się bardzo. Wszystko było pyszne. Szybko się nauczyłam, że należy na pierwszej przerwie zabrać do swojego stolika więcej przekąsek. Na początku zdziwiłam się, że inni tak robią. Osobiście nie lubię tego typu praktyk, ale jak na drugiej przerwie nie załapałam się na nic do kawy, to nie pozostało mi nic innego. ;-) Myślę, że problem nie był w tym, że czegoś brakowało, tylko w tym, że niektórzy chyba bali się, że zabraknie. Ale na to nikt nie ma już wpływu :-) Jeśli o mnie chodzi, to wszystko było super. Miejsce konferencji. W Wieliczce byłam wcześniej tylko raz, typowo turystycznie, więc do Solnego Miasta nie wchodziłam. Ale muszę przyznać, że byłam mile zaskoczona. Obawiałam się, że będzie kiepska akustyka, ale nic takiego nie miało miejsca. Udało Wam się stworzyć bardzo kameralną atmosferę, pomimo ilości osób na sali. Nie miałam żadnego problemu z dojazdem. Jak dla mnie, ta lokalizacja jest dużo lepsza niż jakakolwiek inna w Krakowie, przez który nie chciałabym się przebijać. Parking jest niewielki, ale po drugiej stronie ulicy miejsca było bardzo dużo. Zresztą, nawet gdybym jechała pociągiem, to nie miałabym żadnych problemów z dotarciem na miejsce. Targi Edukacyjne. Tu nie mam żadnych uwag. Wydałam więcej, niż planowałam, ale nie żałuję. :-) Z czym wyjechałam? Ze spokojem w sercu. A tego było mi najbardziej potrzeba. Ostatni rok był dla mnie i moich koleżanek z pracy bardzo trudny. Jechałam z bliżej nieokreślonymi oczekiwaniami. Chciałam po prostu odetchnąć, nabrać dystansu, złapać wiatru w żagle. Wszystko to dostałam. A nawet więcej. I za te wszystkie małe i duże rzeczy, z całego sera, dziękuję.
Z ciepłymi pozdrowieniami, Małgorzata
Więcej
Jeśli tylko otworzę się na nowe pomysły.
Chciałabym serdecznie podziękować za to, że organizujecie Forum; za waszą energię i dobre serce, które czuło się już od przestąpienia progu Solnego Miasta. Siedząc z koleżanką przy stoliku, stwierdziłyśmy, że czujemy się bardzo ,,swojsko" - swobodnie, bez żadnych zahamowań, wstydu, konieczności przełamywania pierwszych lodów.
Na Forum każdy jest życzliwy i otwarty, a jeden przesyłany uśmiech od razu odbija się od drugiego. To fantastyczna odskocznia od codzienności, naprawdę inny świat :-) Widząc ogrom stoisk edukacyjnych przy wejściu, od razu korciło mnie, żeby sprawdzić je wszystkie; pokusa była ogromna, a portfel trochę zeszczuplał pierwszego dnia ;-) Oferta była bardzo różnorodna, od literatury, po pomoce do zajęć muzycznych, przyrodniczych, artystycznych, aż po propozycje dodatkowych zajęć prowadzonych przez zespoły odwiedzające przedszkola. Słowem - było w czym wybierać :-) Uświadomiłam sobie, jak wiele jest możliwości, jak szerokie mogą być horyzonty, jeśli tylko otworzę się na nowe pomysły i jak dużo mogę zyskać, czerpiąc wiedzę nie tylko z zakupionych źródeł książkowych, ale także od stojących przy stoiskach ludzi - przemiłych i inspirujących. Nie żałuję żadnej wydanej złotówki, bo wiem, że to inwestycja w siebie i w swój warsztat pracy. Zaskoczył mnie sposób organizacji zajęć tanecznych z Michałem Symonowiczem. Przed Forum zastanawiałam się, jak będą one wyglądały i bardzo spodobała mi się ich formuła - kilkuminutowe warsztaty, będące przerywnikiem między wykładami, pozwalające się poruszać i poskakać, a przy okazji świetnie pobawić. Brawo! :-) Czapki z głów dla p. Ewy Zielińskiej - jej wystąpienie było jak wisienka na torcie ;-) Proszę o więcej! Monika Kluza - wulkan energii. Niesamowite pomysły na piosenki i zabawy, każdy trafiony i do wykorzystania w pracy. Rewelacja! Z ogromną przyjemnością pójdę jeszcze na kolejne warsztaty do p. Moniki :-) Z osobistą sympatią patrzyłam i słuchałam wystąpienia Gabrieli Fejkiel, osoby bardzo inteligentnej, a jednocześnie przesympatycznej, ,,równej babki" ;-). Trzymam za nią kciuki i z przyjemnością posłuchałabym jej na kolejnych wystąpieniach. Pan Piotr Kaja - nietuzinkowe podejście do rytmu. Poszerza horyzonty, a przy tym często wywołuje uśmiech na twarzy. Kolejnym i znów bardzo pozytywnym zaskoczeniem była Julia Derkacz, która zaciekawiła mnie informacjami odnośnie wychowania przedszkolnego na Ukrainie, a przy tym pokazała kilka naprawdę dobrze zaplanowanych zabaw i aktywności z dziećmi. Duży plus! Generalnie - jestem zachwycona tym, że tak naprawdę nie były to wykłady, ale porcja wiedzy połączona z aktywnością wszystkich uczestników Forum; teoria i praktyka, pokaz i warsztat. Życzyłabym sobie, żeby wszystkie szkolenia były zorganizowane w ten sposób :-) Niestety (nie mogę tego przeboleć), mogłam być tylko na pierwszym dniu Forum, stąd bardzo chciałabym jeszcze zobaczyć ,,w akcji" na scenie p. Marię Tomaszewską z jej „Kapeluszem Pełnym Nut” i innymi publikacjami, p. Edytę Gruszczyk-Kolczyńską, Agnieszkę Lasotę, Gabi Mrozicką, a także Agnieszkę Czeglik - temat rodziców jest rzadko poruszany na kursach/szkoleniach, stąd jego wartość jest jeszcze większa. Co do reszty - jedzenia i picia nie brakowało, wszystko było smaczne, w każdej chwili można było podejść i wziąć to, na co miało się ochotę. Nie spodziewałam się tego, dlatego wzięłam ze sobą mały prowiant i w całości przywiozłam go z powrotem do domu ;-) Obsługa była bardzo miła i było jej dużo, więc w razie potrzeby zawsze był ktoś, kogo można było prosić o pomoc. Choć toalet nie było wiele, to kolejka nigdy nie była dłuższa niż kilka osób, więc nawet na to nie można narzekać ;-) Myślę, że przerwy były zaplanowane w odpowiednich momentach, ich długość też była odpowiednia, a nawet jeśli komuś zabrakło czasu, w każdej chwili mógł na chwilkę wyjść i wszystko sobie załatwić. Torebeczka z prowiantem na drogę - przemiły gest :-) Dowartościowujecie nas na każdym kroku. Torba i znajdujące się w niej ,,gadżety" wywołują u mnie mimowolny uśmiech na twarzy do teraz - wszystko jest po prostu cudne. A kubeczek, który kupiłam, to teraz mały powód do dumy ;-) Z dojazdem do Solnego Miasta nie miałam żadnych problemów; jechałam pociągiem, a z dworca to jedynie kilkanaście minut spacerkiem. Następnym razem możecie tylko załatwić trochę więcej słońca ;-) Sam budynek też był odpowiedni,pomimo dużej ilości ludzi nie odczuwało się zbytnio ścisku czy przytłoczenia tłumem, była szatnia, wszystko jak trzeba. Temperatura kontrolowana była na bieżąco. Jedyne co, to siedząc z boku, na początku ciężko było zrozumieć mówiącą osobę (nie wiem, czy to kwestia ustawienia mikrofonu czy jakiegoś pogłosu), ale potem było już w porządku. Konkursy, nagrody są motywacją samą w sobie. Produkujecie tyle cudowności, że można bez wahania iść po wszystko ;-) Ojej, ale się rozpisałam.... Ale cóż poradzić, skoro Forum to tyle przeżyć, emocji i wrażeń! Żałuję, że nie poznałam Was wcześniej, ale wiem na pewno, że teraz już zostaję z Wami ;-) Przez ten jeden jedyny dzień czułam się wartościową osobą, wykonującą potrzebną pracę, w której nieustannie można się rozwijać i doskonalić, do czego Wy dajecie kopa i energię. Czasem ludzie podchodzą do naszego zawodu z rezerwą, a nawet z pobłażaniem - Forum przypomina, że jest inaczej i że możemy być dumne/dumni z tego, co robimy. Przypomina też, ile radości daje ta praca i jak bardzo kreatywnym jest zajęciem. Można pisać bez końca ;-) Co tu dużo mówić - już czekam na 13 FORUM! Oszczędzam urlop, pieniądze i nie opuszczę już ani jednego dnia ;-)
Pozdrawiam Was serdecznie, macie takie serducha, że aż duch rośnie w człowieku!
Do zobaczenia!
Agata
Więcej
Wcale nie sekta :)
Forum przekroczyło moje oczekiwania. Jestem nauczycielem stosunkowo niedługo, bo dopiero od 6 lat pracuję z dziećmi przedszkolnymi. Aczkolwiek wcześniej byłam wolontariuszem w programie "Starszy brat i starsza siostra", a później pracowałam jako tutor w "Akademii Przyszłości".
Dlatego już wcześniej śledziłam wydarzenia na Forum oraz korzystałam z pomocy „Bliżej Przedszkola”. Bałam się trochę, że Forum to trochę spotkanie "sekty nauczycielek przedszkola"; że będziemy wpadać w samouwielbienie i będziemy się utwierdzać w tym jak ważne jesteśmy w życiu dzieci. A na miejscu poznałam wiele zakręconych (tak jak ja) na punkcie pracy nauczycieli, którzy potrafią z dystansem spojrzeć na swój zawód, jednocześnie pracując na przysłowiowego maksa. Razem bawiłyśmy się przy piosenkach Moniki Kluzy, tańczyłyśmy z Michałem Symonowiczem i wzruszałyśmy się oglądając ogrom serca jaki wkłada w swoją pracę Dorota Czuba i cały Zespół. Wróciłam do domu zmęczona ogromem emocji i wiadomości, tak zmęczona, że przespałam pół soboty ;) A teraz w moim mieście już chyba wszyscy wiedzą, że byłam na Forum Wychowania Przedszkolnego, i że wybieram się tam za rok. Jestem nauczycielem, który uwielbia swoją pracę i staram się często podnosić swoje kwalifikacje, dostrzegać problemy dzieci i rodziców i umieć sprostać nowym wymaganiom i potrzebom. Z tego powodu jestem tym bardziej zaskoczona ilością i jakością wykładów, warsztatów i szkoleń prowadzonych na Forum. Zgromadzenie tylu niesamowitych nauczycieli i innych osób, które pomagają nam w pracy uważam za nie lada osiągnięcie. W ciągu ostatniego roku uczestniczyłam w wielu szkoleniach, a żadne nie było tak perfekcyjnie przygotowane jak tutaj każdy wykładowca. Chapeau bas! A teraz w punktach ;) Wykłady/wystąpienia/zabawy: Wszystkie wystąpienia na najwyższym poziomie, długość, tematyka dostosowane do naszych potrzeb. Jak już wcześniej pisałam jestem zachwycona Moniką i Gabi za to, że potrafiły nas wszystkie zaczarować i zamienić salę w kolorowy zamek i nie tylko; Michał Symonowicz podbił moje serce prostymi pomysłami na ciekawe zajęcia rytmiczne dla dzieci; Julia Derkacz (chyba najbardziej nieśmiała, a tak niesamowita) pięknie pokazała jak ona pracuje ze swoimi dziećmi i oczarowała mnie swoim głosem; Agnieszka Czeglik (wow!) takiego dyrektora może sobie życzyć każda z nas, ogrom wiedzy i wiele pomysłów do wykorzystania w pracy z dziećmi; dziękuję także Jarosławowi Polakowi za ogrom dobrych słów - nie uwielbienia, ale konkretów, dzięki którym łatwiej uwierzyć, że mamy znaczenie w życiach naszych podopiecznych, ale także ich rodziców. Kłaniam się nisko! Organizacja: na piątkę, przerwy idealne, nagrody i konkursy dla super. Organizatorzy zawsze służyli pomocą i radą. Każdy mógł się poczuć dostrzeżony :) Catering: wszystko pyszne, nawet wybredne przedszkolaki z pewnością byłyby zachwycone ;) Miejsce konferencji: mocną stroną Solnego Miasta jest przede wszystkim wielkość obiektu, na wszystko było miejsce, można było znaleźć spokojne miejsce na rozmowę podczas przerwy albo pobuszować na stoiskach edukacyjnych. Jedynie toalety jak zawsze "zakorkowane", ale przy takiej ilości kobiet w jednym miejscu jest to chyba trudne do uniknięcia. Targi Edukacyjne: sposób prezentacji firm, miejsce i dostępność, a także oferta firm spełniły moje oczekiwania, a nawet je przekroczyły - bo o niektórych możliwościach warsztatów dla przedszkolaków słyszałam pierwszy raz. Jedyną rzeczą jakiej mi brakowało to pomysły na ciekawe zajęcia przyrodnicze. Razem z przedszkolakami prowadzimy Kącik Małego Badacza i poprzez eksperymenty fizyczne, chemiczne oraz obserwacje przyrodnicze poznajemy świat. Fajnie byłoby znaleźć też taki kącik na Forum. Ja czerpię inspiracje przede wszystkim z blogów parentingowych, a także z różnych książek. (…).
Serdecznie pozdrawiam i do zobaczenia za rok :)
Daria
Więcej
Nowe szpilki.
Forum, Forum i po Forum. Tak długo wyczekiwane wydarzenie już za mną. Było to moje pierwsze Forum, pierwsze spotkanie z tyloma wspaniałymi ludźmi, których mogłam podziwiać tylko z okładek gazet, czy też słuchać ich cytatów podczas studiów. Ja - nauczyciel stażysta - potrzebowałam...
...tych wszystkich słów, porad, inspiracji, aby poczuć siłę, wiarę, że dam radę, przezwyciężę wszelkie trudności, chcę być nauczycielem, który przemienia świat!!!!! Forum doskonale przygotowane, organizacja na najwyższym poziomie, obkupiłam się książkami na najbliższy rok :) Mimo wszelkich obaw (wiadomo najtrudniejszy pierwszy krok) wróciłam z motylami w brzuchu (nawet na pierwszej randce takich nie miałam :P). Brakowało mi jednego tematu, a mianowicie "Współpraca z nauczycielami", niestety nie wszędzie jest kolorowo, a starsze koleżanki mogą być jak jadowite żmije!!!!!!!!! Wrócę do Was, obiecuję, choćbym nowych szpilek miała nie kupić to przyjadę!!!!!!!!!!! :)
Pozdrawiam:*
Ewelina
Więcej
Po pierwsze i najważniejsze DZIĘKUJĘ.
Po pierwsze i najważniejsze DZIĘKUJĘ za to, że mogłam spędzić 3 cudowne dni pośród tylu "szalonych i nawiedzonych" nauczycieli. Cieszę się, że moje marzenie się spełniło (ten kto mnie zna, wie, że rok temu obiecałam sobie, że zrobię wszystko by być na 12 Forum i udało się, nawiasem mówiąc za rok MUSZĘ to powtórzyć :)
Na Forum pojawiłam się jako „maluszek”, a wyszłam jako „starszak”. Podobało mi się absolutnie wszystko, zaczynając od przywitania (niby zwykły ludzki gest, a jak ważny), po pożegnanie. Cały czas wracam myślami do Forum, inni nauczyciele pytają "Jak było?" – odpowiadam "Cudownie". Koleżanki z innego przedszkola pozazdrościły, obiecały, że za rok same się wybiorą. W głowie tysiące pomysłów, planów... Jestem osobą, która rzadko się wzrusza, a tu autentycznie miałam kilka razy oczy pełne łez i to ze szczęścia. Pierwsze takty Moniki Kluzy "Bliżej Przedszkola..." niezapomniane uczucie, ciarki po całym ciele, a w głowie tylko jedna myśl "To jest odpowiednie miejsce i odpowiedni czas". Wspaniałe wystąpienie pana Piotra Kaji, rozważania na temat rytmu WSPANIAŁE. Cudowne wystąpienie pani Ewy Zielińskiej (i te słowa "Witam arystokrację polskiej pedagogiki"). Genialny pan Michał i jego tańce ("galaretka"). Oczarowała mnie chyba najskromniejsza osoba jaką znam, czyli pani Julia Derkacz (cudowny głos - mogłabym słuchać godzinami). Świetna gimnastyka w wykonaniu pani Agnieszki Lasoty. Pani profesor Edyta Gruszczyk - Kolczyńska to autorytet sam w sobie, mogłabym słuchać i słuchać… Autentycznie wzruszyłam się podczas wystąpienia pani Agnieszki Czeglik (mieć taką szefową, ale się rozmarzyłam). Oczywiście nieocenione były dwie wspaniałe kobiety, czyli Pani Monika Kluza i Pani Gabi Mrozicka, pełne pasji, dały dziewczyny CZADU! Wykłady były bardzo interesujące, długość była odpowiednia, ale nie ukrywam, że o planie daltońskim posłuchałabym trochę dłużej. Tematy trafiły do mnie w 100%. Na następne Forum poproszę o Misiową Mamę, czyli panią Anetę Konefał, może coś o pedagogice Montessori, metoda projektu jak ją stosować w przedszkolu... Wykłady mogłyby być troszkę dłuższe zwłaszcza te, gdzie są pomoce, 10 minut to stanowczo za mało. Organizatorzy najlepsi na świecie, dbano o nas możliwie jak najlepiej, stosowano się do naszych sugestii. Przerwy idealne. Konkursy wspaniałe (sama wygrałam dwie nagrody w tym kubek, i całą "Akademię Skrzata Benia" a dzień wcześniej kupiłam ostatni brakujący numer, ale nic się nie zmarnowało, przekazałam koleżance). Jedzenie przepyszne, duży wybór każdy znalazł coś dla siebie (nawet ja bezglutenowiec), a surówki mistrzostwo świata, kelnerzy bardzo, bardzo mili. Nie zapomnę również o paniach z szatni i rejestracji, które od samego rana były uśmiechnięte i miały dla każdego miłe słowo. Solne Miasto bardzo przypadło mnie do gustu, blisko stacja, dogodny dojazd z Krakowa Głównego. Niedaleko kopalnia soli, którą można było odwiedzić po zajęciach. Targi edukacyjne wspaniałe, świetna obsługa, bardzo duży wybór (szkoda tylko, że portfel taki mały). Najbardziej ulubione stoisko – Bliżej Przedszkola :) Jak napisałam wyżej Forum przerosło moje najśmielsze wyobrażenia. Wiedziałam, że będzie cudownie, ale nie wiedziałam, że to tak uzależnia, a wystarczyła tylko jedna mała dawka. Po naprawdę ciężkim półroczu (zmiany, szkolenia, długie rady, ewaluacja) był to zastrzyk BARDZO pozytywnej mocy. Bardzo, bardzo dziękuję za miłe słowa, moc i siłę na następne miesiące. I mam nadzieję, że do zobaczenia.
Monika, maluszek, który stał się starszakiem :)
Więcej
Udział w Forum po raz kolejny dał mi ogrom pomysłów.
Udział w Forum po raz kolejny dał mi ogrom pomysłów, sił i inspiracji. Sam termin jest magiczny, bo jest to moment, kiedy chyba każdy nauczyciel przedszkolny czuje, że baterie wyczerpują się... Z końcem kwietnia jesteśmy po obserwacjach, zebraniach z rodzicami, tysiącach konkursów i innych przedsięwzięć, a wiele jeszcze przed nami.
I te trzy dni spędzone w gronie "takich, jak ja", pod wodzą ludzi z pasją, talentami i słowami otuchy i motywacji dla nas - coś niezwykłego, to moc do dalszego podbijania świata z naszymi "zawodowymi" dzieciakami :) Jeśli chodzi o organizację Forum - kupuję to w całości! Prof. Gruszczyk-Kolczynska, Monika Kluza, czy pani Ewa Zielińska to filary tego wydarzenia i nie trzeba mówić nic więcej :) Największe wrażenie zrobił na mnie Dawid Modrzejewski, jego tańcobajki do Czerwonego Kapturka to pomysł na kolejną przedszkolną uroczystość :) Byłoby świetnie spotkać Dawida i zainspirować się po raz kolejny. Dzisiaj, oczekując na obiad, uczyliśmy się tańca "na siedząco" Michała Symonowicza (Pan Michał podzielił się ze mną tytułami utworów), dzieci były zachwycone! A słowa "Grupowej powitanki" pani Agnieszki Czeglik bardzo przypadły dzieciom do gustu, codziennie się bawimy :) W tym roku, mając okazję poznać pedagogikę Froebla bliżej, podczas czwartkowego szkolenia, "połknęłam bakcyla", poczytałam, popytałam, we wtorek we Wrocławiu jest szkolenie i już się zapisałam. Co więcej, zaraziłam koleżankę tym pomysłem, zamierzamy wprowadzać elementy tej pedagogiki w naszych grupach. Kto wie, co z tego będzie? :) Przywiozłam ze sobą bagaż doświadczeń, pomysłów i, co również ważne, pomocy dydaktycznych. Po powrocie przyszłam do pracy z kolejnym kartonem i z ogromnym zapałem!!! :) Mam chyba tylko jedną uwagę: moim zdaniem warto zwrócić uwagę, że prelegenci, którzy występują przed porą obiadową również mają wiele do powiedzenia i jest to chyba niemiłe, kiedy wiele osób wychodzi w trakcie po to, aby wcześniej zjeść...:) Ale to tylko takie moje przemyślenie. Co więcej można powiedzieć? Chyba tyle, że Forum jest nie do opowiedzenia, to trzeba przeżyć! :) Ciepłe słowa usłyszane na Forum, uprzejmość KAŻDEGO, i chyba najpiękniejszy komplement usłyszany z ust Pana Piotra Cieszewskiego (zaraz po "Pani kocham Cię"), pokładający nadzieję i zaufanie w nas, nauczycielach przedszkola - to wszystko, czego nam trzeba :) Ukłony w stronę tych wszystkich, którzy wkładają czas i serce w tworzenie BLIŻEJ PRZEDSZKOLA, bo jesteście tak blisko nauczycieli, jak tylko można być.
Z wyrazami uznania i szacunku, Natalia
P.S. Do zobaczenia! :)
Więcej
Ostygłam już, choć nie do końca.
Wciąż przeglądam komentarze, oglądam filmiki i zdjęcia. Przeglądam książki i pomoce, które kupiłam, ale przede wszystkim myślę... W głowie brzmią mi słowa powiedziane publicznie do 350 nauczycielek przedszkola: "Zło dobrem zwyciężaj" („Hejt dobrem zwyciężaj”). Myślę, że mogłabym je potraktować jak podsumowanie całego...
...Forum i właśnie w tych 3 dniach znajduję wydźwięk tych słów. I choć je znałam wcześniej, to po Forum nie mogę się od nich uwolnić. Jeszcze nigdy tak dobrze nie czułam się na Forum Wychowania Przedszkolnego jak w tym roku. Miałam wrażenie, że jesteśmy jedną wielką rodziną, która zna się, rozumie i ma ten sam cel: przemieniać świat (poczynając od siebie). Jaki to wielki zryw, jakie wielkie poświęcenie nauczycielek, które przyjeżdżają na Forum wiele kilometrów, za wcale nie małą kasę, wykorzystując własne urlopy i w dodatku siedzą godzinami na wykładach i warsztatach pragnąc poznawać, doświadczać, uczyć się. Coś niesamowitego! Jestem pod ogromnym wrażeniem, na żadnym Forum nie doświadczyłam takiej jedności jak na 12 Forum. Za to bardzo Ci dziękuję! Chciałam także imiennie podziękować na stronie Forum wszystkim, którzy pracowali nad organizacją tego wielkiego przedsięwzięcia, ale nie wiedziałam do końca czy kogoś nie pominę, albo przez przypadek nie dodam… Ekipę macie doskonałą - myślę, że tak jak Agnieszka Czeglik, dbacie o swoich pracowników i dlatego oni dobrze pracują. Nie chciałabym pominąć także kamerzystów, fotografów, którzy tak zręcznie przemykali między nami i wykonali super materiał z Forum.
Alicja
Więcej
Czułam się zauważona od samego początku.
Na Forum byłam po raz pierwszy. Pojechałam z Koleżanką, która była już czwarty raz, a zawsze jeździła sama i brakowało jej kogoś znanego do towarzystwa (wspólnej drogi i noclegów). To, co mnie urzekło już od pierwszych chwil, to osobiste powitanie Pana Roberta: czułam się zauważona od samego początku.
Dzień wcześniej dopadła mnie gorączka i katar. Wyjeżdżałam na Forum z okropnym bólem głowy i wysoką temperaturą. Zastanawiałam się jak przetrzymam te trzy dni w takim stanie. Tymczasem okazało się, że Forum jest… lekiem na całe zło. Pierwszy dzień upłynął mi nawet nie wiem kiedy. Dopiero wieczorem zorientowałam się, że nie wzięłam kolejnej dawki lekarstw, które miałam wziąć rano. Byłam jak w transie. Czerpałam ile tylko się dało. Podobnie upłynęły mi pozostałe dwa dni i już teraz nie mogę doczekać się kolejnego roku. Bardzo dobrze pomyślane, że ćwiczenia i zabawy ruchowe przeplatane były z wykładami. Przed wyjazdem nie zastanawiałam się, ile z tego szkolenia wyniosę, tymczasem okazało się, że każde wystąpienie wniosło nowe treści w moje życie. Przez ostatni rok prowadziłam w mojej grupie (6-latki) innowację pedagogiczną "Odkryj w sobie talent", gdzie codziennie prowadziłam dodatkowe zajęcia z inną grupą dzieci - klub recytatorski, odkrywcy, plastyczny, piosenki i tańca, czytania i pisania. Już od dłuższego czasu zastanawiałam się jak połączyć podsumowanie innowacji z Dniem Mamy i Taty. Byłam z lekka załamana, bo nic ciekawego nie przychodziło mi do głowy. I okazało się, że wszystkie pomysły zrodziły się podczas różnych wystąpień na Forum. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do wzbogacenia mojego scenariusza uroczystości, w szczególności: Monika Kluza, Michał Symonowicz, Mirosław Urban, Gabi Mrozicka, Agnieszka Lasota, Maria Zofia Tomaszewska. Bardzo interesujące było spotkanie z Agnieszką Czeglik, gdzie na pewno wykorzystam część wskazówek w nowej grupie rodziców 3-latków. Przeczytałam pierwszą książkę Karoliny Turek - druga przede mną - bardzo dobrze, że są tacy nauczyciele, którzy dzielą się w ten sposób swoim doświadczeniem. Chwila zadumy nad niezwykłymi wystąpieniami Piotra Cieszewskiego, Bernarda Frugi i Jarosława Polaka. Brakowało mi dłuższego wystąpienia Ani i Roberta Sowińskich. Byłam na dwóch ich szkoleniach i każde było bardzo satysfakcjonujące. Zarówno przerwy, jak i wystąpienia były wystarczająco długie. Szkoda tylko, że nie wszystkie konkursy, losowania były roztrzygane na scenie przez mikrofon (…). Jedzenie było bardzo dobre, obsługa również (bardzo dobry pomysł z mężczyznami). W terminie przedforumowym miałyśmy problem ze znalezieniem hotelu w rozsądnej cenie. Poza tym byłam MEGA ZADOWOLONA. Wróciłam do domu naładowana pozytywną energią, pełna chęci do dalszej pracy. W rozmowie z dyrekcją zakomunikowałam, że również w przyszłym roku bardzo chciałabym wziąć udział w Forum. Mam nadzieję, że wyrazi zgodę i będę mogła ponownie przeżywać to pozytywne wzmocnienie. Dziękuję za to, że będąc pierwszy raz na Forum, wśród tylu ludzi, czułam się zauważona i ważna.
Do zobaczenia za rok. Małgorzata
Więcej
