Fragment artykułu:
Z funkcjonowaniem w środowisku społecznym wiąże się szereg umiejętności społecznych, które z czasem rozwijają się i doskonalą. Człowiek uczy się przez całe życie, jednak doświadczenia gromadzone w okresie dzieciństwa mają kluczowe znaczenie dla jego późniejszego rozwoju.
Wszelkie interakcje z rówieśnikami wymagają rezygnacji z egocentrycznego podejścia do świata. W związku z tym dziecko musi wypracować taki sposób zachowania, który będzie akceptowany przez rówieśników. To zadanie jest dla niego bardzo trudne, ponieważ wymaga podporządkowania własnych interesów woli grupy. Młodszym dzieciom z wielkim trudem przychodzi przystosowywanie się do norm obowiązujących w grupie, a chęć postawienia na
swoim prowadzi często do konfliktów między przedszkolakami. Dzieci modyfikują swoje działania w toku interakcji z otoczeniem społecznym, podejmując role społeczne zgodne z oczekiwaniami grupy – podkreśla M. Przetacznik-Gierowska.
W okresie przedszkolnym szczególnie ważne jest wspieranie rozwoju społecznego, ponieważ zauważyć można, że dużo dzieci uczęszczających do przedszkola wykazuje spore trudności w nawiązywaniu pozytywnych relacji z rówieśnikami. Interakcje, w jakie wchodzą dzieci w grupie przedszkolnej, charakteryzują się dużą dynamiką i skłonnością do konfliktów, które mogą być efektem rywalizacji o przedmioty i osoby lub nieprzestrzegania reguł ustalonych przez dzieci w danej grupie rówieśniczej. W związku z tym, zadaniem środowiska wychowawczego jest stworzenie warunków stymulujących społeczny rozwój dziecka. Jak zauważa J. Sajdera, zaniedbanie tej sfery rozwoju może doprowadzić do słabej aktywności społecznej malucha w grupie i zaburzeń w relacjach społecznych.