Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne:

• sylwety do teatrzyku kukiełkowego „Baśń o ziemnych ludkach” J. Ejsmond – znajdziesz je TU;
• fotografie obrazujące zmiany zachodzące w przyrodzie – TU.

Powstał z uwzględnieniem treści pochodzących ze znakomitej publikacji prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej Dwulatki i trzylatki w przedszkolu i w domu. Jak świadomie je wychowywać i uczyć, wyd. Centrum Edukacyjne Bliżej Przedszkola, Kraków 2012.

Zawarto w nim następujące cele szczegółowe – dzieci:

• oglądają w skupieniu teatrzyk;
• biorą czynny udział w rozmowie inspirowanej baśnią;
• podejmują próby opisania krajobrazu wczesnowiosennego;
• dzielą się własnymi spostrzeżeniami, uwagami, doświadczeniami;
• prowadzą obserwacje przyrodnicze;
• biorą udział w zabawie logopedycznej i ruchowej;
• naśladują ruchy i gesty nauczyciela;
• podejmują próby improwizowania ruchem;
• próbują wydobyć dźwięk z przedmiotów z najbliższego otoczenia;
• podejmują próbę odkrycia „instrumentów” oraz wykonania instrumentu;
• manipulują drobnymi przedmiotami;
• porządkują miejsce pracy po zakończeniu zadania;
• grają na zrobionym przez siebie instrumencie;
• reagują na gesty nauczyciela – dyrygenta.

Przykładowa propozycja ze scenariusza: Co grać może? Zabawa twórcza – próby wydobywania dźwięku z przedmiotów codziennego użytku; odnajdywanie dźwięków przy pomocy „instrumentów”, które znajdują się w otoczeniu dziecka – stolik, klocki, zabawki, podłoga, ściana, kartka papieru, własne ciało. Nauczyciel zwraca uwagę na to, że wiosnę można nie tylko zobaczyć, ale też usłyszeć… Słyszymy np. klekotanie bociana, kapiące z dachu krople z topniejących sopli, szeleszczący wietrzyk – to wszystko tworzy „wiosenną muzykę”. Spróbujemy stworzyć muzykę naszej grupy, która obudzi Panią Wiosnę i zachęci ją do szybkiego przyjścia. Każde dziecko ma za zadanie znaleźć coś, co „gra” (np. dwa drewniane klocki mogą stukać jak dzięcioł, kartki/gazeta – szeleszczą jak wiatr, dwie kredki mogą naśladować spadające krople). Uwaga! Jeśli przeprowadzamy tego typu zabawę po raz pierwszy, to warto dzieciom przygotować kilka propozycji – zgromadzić je na dywanie, tak by każdy wybrał coś dla siebie – im więcej zajęć tego typu, tym większa inwencja dzieci! Potrafi ą znaleźć takie rozwiązania, o których dorosły nawet nie pomyśli.