Znajdź dla siebie

Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne:

• fotografie twarzy wyrażających różne stany emocjonalne - znajdziesz je TU;
• szablon czterogłowego smoka do zabawy plastycznej - TU;
• plakaty „Uczuciowy smok" oraz „Wawel", które zostały dołączone do bieżącego numeru miesięcznika - TU oraz TU możesz je zobaczyć.

Od Autorki:
Legenda o smoku wawelskim zazwyczaj wywołuje żywe reakcje dzieci i znakomicie nadaje się do podjęcia tematyki związanej z emocjami. Opracowując scenariusz zajęć na bazie tej legendy, inspirowałam się metodami pedagogiki zabawy. Zastosowałam formę zadaniową nakierowaną na dzieci w starszym wieku przedszkolnym.

W scenariuszu określono następujące umiejętności dzieci:

• uważne oglądanie inscenizacji kukiełkowej;
• wysnucie morału legendy o smoku wawelskim;
• wykonywanie sekwencji rytmiczno-ruchowych przy piosence;
• określenie stanów emocjonalnych postaci z legendy o smoku wawelskim;
• rozpoznawanie i nazywanie wybranych stanów emocjonalnych;
• odzwierciedlanie określonych stanów emocjonalnych za pomocą mimiki i ekspresji ruchowej;
• wyrażanie emocji adekwatnych do opisanych sytuacji oraz ustalonego oznaczenia kolorystycznego i pogodowego;
• opisywanie sytuacji adekwatnych do określonych stanów emocjonalnych;
• rysowanie min odzwierciedlających wybrane stany emocjonalne;
• współdziałanie i współpraca.

Przykładowe zabawy ze scenariusza: ● Uczuciowe zgadywanie. Zastanówmy się teraz, co mogły czuć postacie występujące w legendzie o smoku wawelskim. Pomogą nam fotografie twarzy. Nauczycielka rozkłada sylwety twarzy, wyrażające wybrane stany emocjonalne: radość, smutek, złość, podejrzliwość, zadowolenie, powagę, niepokój, przerażenie, zdziwienie, rozmarzenie. Która mina pasuje najbardziej do króla Kraka, gdy siedział na tronie i myślał o smoku? Która mina pasuje do mieszkańców Krakowa, gdy widzieli smoka? Jaką minę miał smok, gdy zobaczył przed jamą baranka? A jaką miną miał król, gdy Skuba zgładził smoka? ● Humory smoka. Smok wawelski już był straszny i wszyscy się go… (bali). Chciałabym przedstawić wam innego smoka, który nie jest taki zły. To smok wielogłowy. Policzcie, ile głów ma ten smok. Zobaczcie, każda jego głowa ma inny humor. Czy umielibyście rozpoznać, jak czuje się ta głowa smoka? Nauczycielka wskazuje kolejne głowy, a dzieci próbują nazwać stany emocjonalne, które wyrażają. Smocze głowy przedstawiają takie same stany emocjonalne, jakie były poprzednio (radość, smutek, złość, podejrzliwość, zadowolenie, powaga, niepokój, przerażenie, zdziwienie, rozmarzenie). Potem dzieci dopasowują sylwety z minami do smoczych głów.