Z treści artykułu dowiemy się, czym jest integracja sensoryczna i jakie symptomy mogą świadczyć o jej zaburzeniach. Towarzyszy mu komentarz eksperta – terapeuty integracji sensorycznej II stopnia. To tekst, z którym powinien zapoznać się każdy świadomy nauczyciel.
Dzieciństwo charakteryzuje się silną potrzebą eksploracji, czyli poznawania świata i porządkowania wiedzy o nim. W tym odkrywaniu nowości kluczową rolę pełnią dziecięce zmysły. Te podstawowe: wzrok, słuch, smak, węch i dotyk wymieniamy jednym tchem, bez chwili zastanowienia, ale nie tylko one dostarczają nam informacji o sobie i świecie. Istotną rolę w poznawaniu rzeczywistości pełnią układ przedsionkowy, zwany też zmysłem równowagi, dzięki któremu odbieramy informacje o ruchu, oraz zmysł proprioceptywny, który odnosi się do czucia własnego ciała (dotyczy czucia głębokiego, czyli bodźców płynących z mięśni i stawów). Wszystkie informacje, które dziecko odbiera za pośrednictwem zmysłów, muszą zostać później zorganizowane i zinterpretowane przez mózg, po to, by mogły służyć wykształceniu właściwej reakcji. Proces wzajemnego oddziaływania na siebie poszczególnych zmysłów określa się mianem integracji sensorycznej. Jest to bardzo złożony proces, który przebiega nieświadomie, w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. To dzięki prawidłowej integracji wrażeń zmysłowych jesteśmy w stanie właściwie zinterpretować informacje napływające ze świata zewnętrznego i własnego ciała, co pozwala na zaplanowanie i wykonanie odpowiedniej reakcji.