Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne:

• fotografie do wyszukiwania podobieństw pomiędzy wiatrem a przedmiotami oraz fotografie obrazujące pożyteczne i szkodliwe działanie wiatru – znajdziesz je TU;
• napisy do zabaw - TU;
• nagranie odgłosu wiatru - TU.

Określono w nim następujące cele ogólne:

• kształcenie umiejętności rozumienia istoty zjawisk atmosferycznych;
• rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach życiowych;
• rozwijanie rozumowania indukcyjnego oraz zdolności abstrahowania poprzez wyróżnianie cech wiatru;
• uświadomienie dzieciom sensu zdarzeń przyczynowo-skutkowych i umożliwienie przewidywania następstw;
• uświadomienie dzieciom konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa w sytuacji zagrożenia.

Przykładowe propozycje ze scenariusza: ● Podobieństwa. Dzieci wyszukują podobieństw pomiędzy wiatrem a przedmiotami, obiektami itp. za pomocą techniki twórczego myślenia. Nauczyciel odczytuje cechy wiatru z poprzedniej zabawy, a dzieci szukają podobieństw do tych cech, np. Wiatr jest mięciutki jak co? (np. jak piórko). Zabawę można także „odwrócić”, przedstawiając dzieciom obrazki pasujące do cech wiatru, które mogą prawdopodobnie się pojawić w skojarzeniach generowanych przez dzieci, np. piórko – lekki, miękki koc – przyjemny, wyścigówka – szybki, lew – groźny, prąd – niebezpieczny, lody – zimny, kaloryfer – ciepły, podanie ręki – pomocny. ● Wiatr i latawce. Zabawa ruchowa przy muzyce klasycznej – dzieci otrzymują apaszki-latawce. Podczas utworu dzieci poruszają się po sali, trzymając nad głowami apaszki-latawce. Gdy muzyka (dowolnie wybrana przez nauczyciela) milknie, puszczają chustki i obserwują ich powolne opadanie. Na ponowne pojawienie się muzyki podnoszą apaszki i zabawa rozpoczyna się od początku.