Wzorując się na naszym patronie – Janie Pawle II, chciałyśmy  rozbudzić w swoich podopiecznych otwartość na inne kultury. Podjęłyśmy się więc realizacji projektu z zakresu Edukacji Globalnej przygotowanego przez Salezjański Wolontariat Misyjny.

Celem projektu jest:
- kształtowanie postawy rozumienia swojej roli w świecie;
- zachęcenie do empatii i pomocy innym;
- rozwijanie poczucia sprawiedliwości społecznej;
- akceptacji ludzi innych kultur.

Poprzez atrakcyjne zabawy pokazałyśmy dzieciom, że w świecie nie jesteśmy sami i uczyłyśmy je wrażliwości na potrzeby innych. 
Podczas zajęć dzieci wybrały się na „wycieczkę” do Ameryki Południowej. Dowiedziały się o zróżnicowanym klimacie i krajobrazie Ameryki. Obejrzały domy, w których mieszkają ich koledzy z miasta, gór i dżungli. Dzieci wspólnie muzykowały z wesołych studentem Carlosem, pomagały biednemu Angelo czyścić buty, a z Adelajdą poznawały zwierzęta z amazońskiej dżungli. Każde dziecko dowiedziało się także, co jest typowym produktem Ameryki, a co można też uprawiać w Polsce.
W kolejnej „podróży” odwiedziły boliwijskie dzieci mieszkające w górach i krainie pełnej kaktusów. Na koniec przedszkolaki sprawdziły swoją wiedzę kolorując i wypełniając karty pracy.
Podobnie podczas kolejnych zajęć starszaki przeniosły się myślami i sercem do Afryki. Na obrazkach i fotografiach zobaczyły afrykańskie dzieci, opowiadały o ich ubiorze, o wyglądzie, o domach, w których mieszkają – podobnych do naszych i tych wylepianych z gliny. Dzieci doszły do wniosku, że choć dzielą ich tysiące kilometrów i kolor skóry to są takimi samymi dziećmi jak dzieci w Afryce. Potrafią się cieszyć najprostszymi zabawkami, zrobionymi często przez nie same, dlatego więc, my też postanowiliśmy skonstruować swoje grzechotki - marakasy oraz bransoletki. Dzieci dowiedziały się również, jakie owoce rosną w Afryce, a na koniec przygód zamieniły się w członków afrykańskich plemion i odtańczyły  taniec „Simama ka”.
W czasie zajęć mali przyjaciele odwiedzili jeszcze Mongolię. Śledząc mapę świata stwierdzili, że Azja leży najbliżej Polski. Od mongolskiego kolegi Bata–Erdene, dzieci dowiedziały się jak żyją ludzie w Azji. Sprawdzały, jak chodzi się w butkach z podwiniętymi noskami, uczyły przyjaciół wesołych polskich zabaw. Najbardziej jednak podobało im się „zbudowanie własnej jurty”. W czapeczkach na głowie wchodziły do jurty bardzo uważając, aby nie nadepnąć na próg. Kiedy wszyscy już usiedli na miejscach poznały tradycję podawania przedmiotu prawą ręką lub obiema rękami i powiedzeniu sobie „dziękuję”.
Wszystkie zajęcia i zabawy cieszyły się ogromnym zainteresowaniem „małych podróżników” Z każdego kraju przedszkolaki robiły „zapiski”– którymi były karty pracy opracowane przez Wolontariuszy Młodzi Światu. Dodatkowo nie tylko w przedszkolu, ale  i w domu, często rysowały portrety swoich poznanych  przyjaciół.
Po zrealizowaniu projektu, udało nam się jeszcze poznać zwyczaje dzieci z Meksyku a podczas wycieczki śladami naszego Patrona spotkaliśmy się z Japonką.
Ostatnim etapem realizacji projektu Razem dla rozwoju było stworzenie akcji edukacyjnej. Na naszej stronie internetowej oraz w grupie XIV i na filii zamieszczony został plakat nt edukacji globalnej, praw człowieka, konieczności otwartości na inne kultury. Przedszkolaki z gr XIV przygotowały również przedstawienie o dzieciach świata - dla młodszych kolegów z grupy integracyjnej. Śpiewem, wierszem i tańcem opowiedziały jak wspaniale jest być i działać razem, i że bez względu na kolor skóry każdy ma prawo do szacunku i szczęścia.
Swymi postulatami i pragnieniami o lepszym świecie i mądrym życiu opartym na współpracy wszystkich ludzi próbowaliśmy zarazić okolicznych mieszkańców. Wybraliśmy się na spacer po osiedlu zaglądając do zakładów usługowych sklepów i ośrodków leczniczych i rozpowszechnialiśmy założenia celów milenijnych, opracowanych podczas szczytu ONZ w 2000 r. Staraliśmy się zwracać uwagę na to, że na całym świecie dzieci muszą mieć możliwość zjedzenia posiłków, chcemy by mogły się uczyć, by traktowano tak samo dziewczynki i chłopców, by dzieci miały szczęśliwe dzieciństwo i mogły się bawić a nie pracować, by wszystkie kobiety mogły godnie rodzić swoje dzieci i pod opieką lekarzy i by każdy człowiek mógł liczyć na opiekę medyczną i leki, by dbano o środowisko naturalne tak, aby nie brakowało drzew i by był dostęp do czystej wody oraz by wszyscy ludzie, bez względu na kolor skóry, współpracowali ze sobą. Wszyscy chętni, którzy zgadzali się z naszymi postulatami dawali swoim podpisem lub pieczątką dowód poparcia tym celom.
Zastanawialiśmy się też, jak dziś pomóc misjom i ludziom z krajów rozwijających się? Dzieci mówiły o dzieleniu się ubrankami, zabawkami, przekazywaniu pieniędzy na jedzenie, o wyjeżdżaniu do krajów rozwijajacych się na wakacje, o pomocy poprzez bycie z tymi dziećmi, o kupowaniu wody ze znaczkiem pomocy dzieciom z Afryki, o zrobieniu książeczki z obrazkami...
Co jeszcze może zrobić 5/6 latek ze swoimi rodzicami? Aby pomóc krajom rozwijającym się godnie żyć już dziś musimy umieć wybierać spośród produktów te, które zaopatrzone są znakiem Fair Trade, możemy zachęcać młodych ludzi do pracy na rzecz ludności z Afryki czy Ameryki Południowej, ale możemy także spędzając wesoło czas przyczynić się do poprawy życia innych. Wystarczy wybrać się do Parku Edukacji Globalnej przy ul. Tynieckiej 3, gdzie na 2 ha mieści się cały świat. Znajdziemy tam igloo, indiańskie namioty, papuaski dom na palach, afrykańskie chatki, kamienny domek boliwijskich pasterzy, domy slamsy oraz przepiękną mongolską jurtę. Wejście do parku jest jednocześnie datkiem na misje, a my mamy świat w zasięgu ręki.
W grupie XIV pozyskałyśmy trochę funduszy ze sprzedaży płyt i książeczek z Misyjnego Wolonariatu Młodzieży oraz z podarowanych w tym celu od mamusi Natalki zabawek choinkowych. Chętni rodzice wykonują też obrazki, z których powstaną książeczki dla dzieci, by mogły się uczyć czytać, gdy im  mama napisze literki…
Cieszymy się, że spotkaliśmy ludzi pełnych empatii i szacunku dla innych.

Edyta Kopeć, Iwona Żuchowska, Agnieszka Gałuszczyńska