CELE:

Dziecko:

- obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby zrozumieć to, co mówią

- przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej, uważnie słucha  i współdziała w zespole;

- przewiduje w miarę możliwości , jakie będą skutki działań, wnioskuje na temat obserwacji

- doskonali  umiejętność obserwowania potrafi wykonać proste doświadczenia; kształtuje postawę badawczą

- rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla jesieni, rozgranicza wczesną jesień „złotą” od późnej „szarugi jesiennej”

- nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody

- zna stałe następstwo pór roku, (miesięcy -dziecko zdolne)

- rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków- symboli

- układa czyta krótkie wyrazy, zdania (dziecko zdolne)

PRZEBIEG:

Rozmowa z dziećmi na temat  zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla wczesnej i późnej jesieni na podstawie obrazków i sytuacji zaobserwowanej w grupie przedszkolnej

- Nauczycielka opowiada dzieciom , o dziewczynkach , które malowały jesienne obrazki. Obrazki bardzo się różniły; jeden był ciepły i kolorowy, a drugi szary i chłodny. Dziewczynki trochę się posprzeczały, czyj obrazek tak naprawdę przedstawia jesień.

- Jak sądzicie , która z nich miała rację? (obydwie- dzieci podają pojęcie: złota jesień i szaruga jesienna, mówią, że jesień to długa pora roku, dziecko zdolne- wymieni jesienne miesiące)

Przypomnijmy sobie wspólnie, po czym poznajemy jesień? Ja będę mówiła podatek zdań, a wy spróbujcie je dokończyć. Przypominam, że jeśli ktoś chce coś powiedzieć  to podnosi rękę i czeka na mój sygnał.

Jesień przychodzi po …..

Jesienią ptaki…

Jesienią liście są…

Jesienią zakładamy…

Jesienią jarzębina ma czerwone…

Jesienią robimy…

Jesienią często wieje..

Jesienią pada…

Jesienią lubię..

Jesienią w parku zbieram…

Jesienią dni są…

Doskonale wybraliście zakończenia zdań. Trafnie określaliście zjawiska charakterystyczne dla jesieni. Z jednym z nich,  o którym mówi zagadka dzisiaj się pobawimy. Posłuchajcie.

Nie ma ust, a dmucha,
Nie ma skrzydeł, a leci.
Czasem mrozi, czasem dmucha,
Co to, czy odgadną dzieci?       

 WIATR ( dziecko czytające układa wyraz z magnetycznych liter na tablicy)

Zabawa ruchowa z kartkami papieru:
Dzieci otrzymują kartki,  poruszają nimi swobodnie. Mówią, co czuły, gdy kartki poruszały z różnym natężeniem. Szybko poruszając kartką  „robimy wiatr” .

 Tak to wiatr, za chwilę będziemy się bawić z wiatrem, będziemy badaczami wiatru, ale najpierw powiedzcie mi, co to jest wiatr? – ruch powietrza

 Wykonywanie  doświadczeń przez dzieci i rodziców:

Dzieci dmuchają balony. Nauczycielka bawi się wraz z dziećmi i głośno
„sobie” zadaje pytanie: „Dlaczego ten balon rośnie ?, a przy wypuszczaniu powietrza stwierdza: „A teraz,  maleje .Dlaczego?” Dzieci chcąc pomóc pani interesują się jej problemem i szukają odpowiedzi… Powietrze rozciąga ścianki balonu, przez co balon jest coraz większy.

Nauczycielka stwierdza, że chce pobawić się 2 balonami. Podrzuca je a one szybko spadają i ciągle trzeba je dmuchać.
Dzieci proponują zawiązanie balonika np. sznurkiem. Nauczycielka wykonuje polecenie dzieci
- pierwszy zawiązany balonik unosi się w powietrzu.
Nauczycielka dmucha drugi balon tak mocno, że „przypadkiem” pęka
- pyta dzieci: „Ojej, a gdzie jest teraz powietrze z balonika?”

WNIOSEK:  powietrze jest wszędzie wokół nas.

Doświadczenie 1:„Czy my potrzebujemy powietrza?”

Dzieci próbują zatkać nos, zamknąć buzie i sprawdzają jak długo można tak wytrzymać. Po chwili wszystkie otwierają buzie, odsłaniają nos i oddychają.
Ćw. oddechowe–„Wąchamy powietrze”( przypomnienie zasady oddychania przez nos , kiedy jest zimno)

WNIOSEK : Powietrze jest wszędzie  i jest niezbędne do oddychania, do życia, ale go nie widać. Skoro go nie widać, to czy ma kolor?– (bezbarwne). A zapach ?-powietrze jest bez zapachu.

Doświadczenie 2:„Szukamy dowodów na istnienie powietrza”.

Mówiliśmy, że powietrza nie widać. To skąd mamy pewność, że jest? Musimy to sprawdzić. Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy w parach nadmuchiwanymi zabawkami. Prosi o wyjęcie korków i odwrócenie zabawek tak, aby wylatujący strumień powietrza skierowany był na twarz.

WNIOSEK : Powietrze jest wszędzie(w każdym zakątku sali), ale go nie widać.

Doświadczenie 3:„Gdzie schowało się powietrze?

Powietrze potrafi się „schować” w różnych miejscach. Sprawdźmy gdzie.
Dzieci stają  wokół plastikowego basenu wypełnionego wodą. Otrzymują plastikowe butelki.

Zanurzają butelki w basenie z wodą, przytrzymują je i obserwują co się dzieje. Z otworu szyjki butelki wylatują "bąbelki" i butelka wolno napełnia się wodą, a następnie opada na dno basenu.

WNIOSEK: Z wody wypływają bąbelki, które są pęcherzykami powietrza.
     W butelce było powietrze, które wydostaje się z butelki w postaci pęcherzyków. Dopiero w wodzie "bąbelki" są widoczne, bo powietrze jest niewidoczne. Dzieci stwierdzają, że powietrze jest niewidoczne (bezbarwne) .

Każde dziecko otrzymuje słomkę, pochylając się nad pojemnikiem z wodą jeden koniec słomki zanurza w wodzie, a w drugi dmucha. Obserwuje, co się dzieje. Z wody wydobywają się pęcherzyki powietrza.

WNIOSEK: Przez słomkę wydobywały się pęcherzyki powietrza, które wydycha człowiek. Człowiek wdycha i wydycha powietrze.

Doświadczenie 4:„Czy powietrze można złapać?”
Każde dziecko otrzymuje reklamówkę foliową, łapie w nią powietrze w sali. Reklamówkę można zawiązać, dzieci porównują ich wielkość, sposób unoszenia i szybkość spadania

Wnioski: Powietrze możemy złapać i zamknąć- gdzie?( zabawki, balony, torby foliowe)

   Ewaluacja-
Wyrażanie swojego nastroju w misce z wodą: dzieci z rodzicem stoją wokół  miski z wodą. Kolejno zanurzają prawą dłoń i  mieszając w wodzie wyrażają swój nastrój.

5. Zebranie i utrwalenie wiadomości zdobytych przez dzieci podczas wykonywania doświadczeń poprzez zabawę „Prawda– fałsz”.

Człowiek bez powietrza może żyć. (fałsz)

Powietrze jest potrzebne tylko człowiekowi. (fałsz)

Powietrza nie można zobaczyć. (prawda)

Powietrze nas otacza, jest wszędzie. (prawda)

Powietrze ma niebieski kolor. (fałsz)

Ruch powietrza powoduje wiatr. (prawda)

Powietrze ma zapach cytryny. (fałsz)

Powietrze można ścisnąć (prawda)

Powietrze nie ma koloru (prawda)

Powietrze ma smak lodów śmietankowych . (fałsz)

Powietrze jest bardzo  ważne. (prawda)