Obserwując dzieci pięcioletnie, dostrzegamy mocno zarysowujące się różnice indywidualne w zakresie umiejętności społecznych. Ostatnio da się zauważyć wzrost liczby dzieci o niskiej dojrzałości społecznej i dlatego konieczne jest wspomaganie kształtowania tych umiejętności zarówno w przedszkolu, jak i w domu rodzinnym.
Umiejętności społeczne są niezbędne dzieciom w poprawnych relacjach z rówieśnikami i dorosłymi i dlatego stały się jednym z celów wychowania przedszkolnego. W nowej podstawie programowej położono nacisk na ich rozwijanie poprzez wspomaganie rozwoju dziecka w zakresie obdarzania uwagą nauczyciela i dzieci (aby lepiej rozumiało to, co mówią i czego oczekują), przestrzeganie reguł oraz znajomość siebie i swojej rodziny.

W artykule zapoznamy się z charakterystyką współczesnych zjawisk dotyczących rozwoju społecznego dzieci i rozwoju ich umiejętności samoobsługowych, o tym, co jest szczególnie istotne w społecznym uczeniu się, w jaki sposób nauczyciele powinni prowadzić obserwację rozwoju społecznego i umiejętności samoobsługowych dziecka w ramach diagnozy pedagogicznej przedszkolaka. Przeczytamy także o działaniach pomagającym dzieciom w lepszym funkcjonowaniu społecznym i opanowywaniu czynności samoobsługowych. Autorka przedstawiła również praktyczne wskazówki dla rodziców.