"Chyba każdy nauczyciel miał w swojej karierze zawodowej kontakt z dzieckiem, które określa się mianem niegrzecznego. Używamy tego słowa, właściwie go nie definiując. Wszyscy jednak wiemy, kogo mamy na myśli – dziecko: z którym sobie nie radzimy; które nie stosuje reguł; które jest złośliwe; nie słucha, co się do niego mówi. To tylko kilka uwag, jakie można usłyszeć na temat przedszkolaka rozbijającego zajęcia, niesubordynowanego i krnąbrnego. A czasem też nadpobudliwego i zwyczajnie nieposłusznego. Standardową „procedurą”, gdy nauczyciel nie potrafi doprowadzić do zmiany w zachowaniu dziecka, jest skontaktowanie się z rodzicem, pedagogiem, następnie z psychologiem. Czasami już po pierwszej rozmowie z rodzicami widoczna jest poprawa. Znają oni swoje dziecko najlepiej i wiedzą, jakie techniki zastosować, aby ich pociecha zachowywała się adekwatnie do sytuacji i miejsca, zgodnie z zasadami przyjętymi przez grupę przedszkolną. Nie zawsze jednak rodzic jest w stanie pomóc. (...)"