Zapraszamy do lektury pierwszego artykułu z nowego cyklu „Sprzymierzeńcy w wychowaniu”!

Ze wstępu autorstwa Kingi Kurczek: Przedszkole jest pierwszym etapem edukacji dziecka, jednocześnie najważniejszym dla jego dalszego życia. Dlatego tak istotne jest wypracowanie dobrej współpracy na linii rodzic – nauczyciel; współpracy, której nadrzędną zasadą będzie bycie razem po tej samej stronie, po stronie dziecka. Zapraszam do lektury cyklu artykułów, w których zaprezentuję ideę filozofii współpracy między nauczycielem a rodzicami, wypracowaną przez Panią Profesor Marię Mendel. Podstawą owej współpracy jest zawarcie sojuszu oraz świadome uczestnictwo w przymierzu dla dobra dziecka. Mam nadzieję, że materiały okażą się wskazówkami służącymi lepszej i doskonalszej obopólnej współpracy na linii rodzic – nauczyciel.

Fragment artykułu:
Jedno z wymagań wobec przedszkoli, zawarte w załączniku do Rozporządzenia MEN z 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego brzmi: Rodzice są partnerami przedszkola. Poziom jakości pracy przedszkola zależy więc także – a może przede wszystkim, biorąc pod uwagę dziecko jako cel działań wychowawczych – od wartości współpracy podmiotów edukacyjnych istotnych dla dziecka, czyli relacji dom – przedszkole.
Na powodzenia szkolne dzieci w dużej mierze ma wpływ siła relacji tych środowisk oraz jakość ich współpracy. Nauczyciele i rodzice powinni być zatem naturalnymi partnerami, dzielącymi wspólne doświadczenie i obserwacje, sojusznikami, których działania łączy wspólny cel – dobro dziecka, a w dalszej perspektywie jego edukacyjny i życiowy sukces.
To rodzice są odpowiedzialni za własne dzieci. Wart przemyślenia i znalezienia dobrych rozwiązań staje się moment wkraczania dziecka po raz pierwszy w progi przedszkola. Od tej chwili nauczyciel staje się podmiotem współodpowiedzialnym za rozwój dziecka. Ale to czasem również moment, który sprzyja szybkiemu zapomnieniu przez rodzica o swojej odpowiedzialnej roli w wychowywaniu dziecka jako „całości” (czyli również tego, które kształtuje się poza domem i pod okiem innych osób niż rodzice – wychowawców), a co za tym idzie – przenoszeniu tej elementarnej roli na przedszkole i pracujących w nim nauczycieli, szczególnie wtedy, gdy z dzieckiem „dzieje się źle”. Warto więc podkreślać i uświadamiać rodziców, że zadaniem nauczyciela jest wspieranie – nie wyręczanie – rodziców w spełnianiu ich funkcji wobec dziecka, a nie przejmowanie pełnej odpowiedzialności za jego rozwój. Mający wsparcie ze strony nauczyciela rodzic doceni jego pracę i będzie pielęgnował kontakty z nim.

Artykułowi towarzyszy:

• opis Europejskiej Karty Praw i Obowiązków Rodziców.

Objętość artykułu: 2 strony.