Materiał ten jest adresowany do rodziców i idealnie nadaje się do wykorzystania w ramach tzw. pedagogizacji.

W artykule omówiono dwie następujące prośby sformułowane przez Janusza Korczaka:

• (...) Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
• (...) Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

 

(…) Psychologia dostarcza wielu dowodów na temat tego, że przekonanie silniej wpływa na nasze postępowanie niż fakty. Jeśli więc dziecko słyszy, że jest niegrzeczne, właśnie takie będzie. Dlaczego? Jednym z pierwszych i naj¬ważniejszych źródeł samowiedzy, czyli sądów o samym sobie, są opinie bliskich dorosłych. Jeśli dziecko sądzi, że zawsze o wszystkim zapomina, będzie roztargnione, jeśli często słyszy, że jest nieposłuszne, trudno mu będzie podjąć wysiłek, aby to zmienić. W psychologii funkcjonuje pojęcie „samospełniające się proroctwo”, które opisuje zjawisko wpływu przekonania na rzeczywistość. Jeśli nauczyciel sądzi, że dziecko jest mądre i zdolne, to mimo iż realne zdolności intelektualne dziecka będą przeciętne, zacznie ono radzić sobie w szkole zdecydowanie lepiej niż inne dzieci. Dlaczego? Ponieważ nauczyciel, zakładając, że jest ono bardzo mądre, może mu poświęcać szczególnie dużo uwagi, bardziej motywować do podejmowania wysiłku, zlecać więcej zadań. Niestety, samospełniające proroctwo dotyczy także negatywnych nastawień i opinii. Z negatywnej etykiety bardzo trudno się wyzwolić, szczególnie że często samo dziecko zaczyna wierzyć, iż jest niezdarne, nadpobudliwe czy zdolne, lecz leniwe…