Poczekajmy razem. Jak pomóc dziecku rozwijać samoregulację?
Magdalena Kosno
Grudzień 2016
"Ważne jest stwarzanie okoliczności do rozwoju samoregulacji dziecka. Dawanie mu wszystkiego, co zechce od razu czy unikanie sytuacji, w której musi chwilę poczekać, temu nie sprzyja. Z drugiej strony trudno jest wymagać od trzylatka, by siedział grzecznie w foteliku w trakcie dwugodzinnej podróży. ... więcej
Magdalena Kosno
Doktor nauk społecznych w dziedzinie psychologii. Ukończyła studia magisterskie i doktoranckie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje w Poradni Rozwoju Dziecka i Rodziny Cresco oraz prowadzi zajęcia ze studentami z psychologii rozwoju dzieci i młodzieży. W pracy naukowej interesuje się rozwojem poznawczym i społecznym dzieci.
zobacz wszystkie artykuły
zobacz wszystkie artykuły
"Ważne jest stwarzanie okoliczności do rozwoju samoregulacji dziecka. Dawanie mu wszystkiego, co zechce od razu czy unikanie sytuacji, w której musi chwilę poczekać, temu nie sprzyja. Z drugiej strony trudno jest wymagać od trzylatka, by siedział grzecznie w foteliku w trakcie dwugodzinnej podróży. ... więcej
Pobierz
Ten plik można pobrać za pomocą SMS (7.38 PLN brutto) lub za pomocą pobrań.
"Ważne jest stwarzanie okoliczności do rozwoju samoregulacji dziecka. Dawanie mu wszystkiego, co zechce od razu czy unikanie sytuacji, w której musi chwilę poczekać, temu nie sprzyja. Z drugiej strony trudno jest wymagać od trzylatka, by siedział grzecznie w foteliku w trakcie dwugodzinnej podróży. Powinniśmy stwarzać dziecku adekwatne do wieku sytuacje, z którymi będzie mogło poradzić sobie samo lub z naszą pomocą. (...) Warto rozmawiać z dzieckiem o czekaniu, wyjaśniać mu, dlaczego musimy czekać i że to jest trudne zadanie. Dobrze też wymyślać z dzieckiem sposoby, jak poradzić sobie w takiej sytuacji, np. bawiąc się w domu w lekarza, w sklep, odgrywając również sytuację czekania w poczekalni lub przy kasie (ustawiając lalki i misie, które z nami czekają w kolejce). W pracy z młodszymi dziećmi warto wykorzystywać zabawy ruchowe. Jeżeli jest taka możliwość, dziecko staje kilka kroków od nas, a my mówimy, jakimi skokami ma do nas dotrzeć, np. dwa kroki słoniowe, jeden tip-top, dwa skoki kangurka, trzy kroki robota."
