Fragment artykułu:
W jaki sposób ocenić skuteczność zajęć opartych na Metodzie Ruchu Rozwijającego oraz ich wpływ na rozwój i zachowanie dziecka? W ostatnim odcinku poświęconym metodzie Weroniki Sherborne prezentujemy użyteczne narzędzia gwarantujące uzyskanie informacji o postępach w rozwoju dzieci uczestniczących w zajęciach.
Badania nad skutecznością MRR podjęto po raz pierwszy w latach osiemdziesiątych w Wielkiej Brytanii. Były to pojedyncze próby oceny wpływu zajęć na rozwój dzieci w zakresie różnych sfer, np. polepszenia koncentracji uwagi.
W Polsce badania tego rodzaju podjęłam w latach dziewięćdziesiątych. Następnie były one prowadzone przez magistrantów i doktorantów pod moim kierunkiem lub przy mojej konsultacji. Obecnie także praktycy podejmują próby oceny rezultatów własnej pracy. Przegląd badań nad efektywnością zajęć opartych na Metodzie Ruchu Rozwijającego prowadzonych w Polsce znajduje się w książce Ruch Rozwijający dla wszystkich autorstwa mojego i Alicji Kasicy (2003).
Aby mieć pewność, że postępy w rozwoju badanych dzieci są rzeczywiście efektem ich udziału w zajęciach prowadzonych MRR, a nie wynikiem naturalnej dynamiki procesu rozwoju i oddziaływań wychowawczych, badanie efektywności metody musi spełniać takie wymagania, jakie stawia się przed każdym badaniem naukowym. Ocenie powinny być zatem poddawane dwie grupy: eksperymentalna, systematycznie uczestnicząca w zajęciach Metody Ruchu Rozwijającego, oraz kontrolna, podlegająca jedynie codziennym oddziaływaniom pedagogicznym w domu, przedszkolu czy szkole. Porównywane grupy powinny być równoważne, tzn. obejmować dzieci w równym wieku, o zbliżonym poziomie rozwoju umysłowego, pochodzące z podobnych środowisk i uczęszczające do tego samego typu placówki edukacyjnej. Daje to możliwość oceny obu grup pod kątem wpływu uczestnictwa
w zajęciach prowadzonych MRR na rozwój i zachowanie dzieci.

W dalszej części artykułu zapoznamy się z:
- opisem skal diagnostycznych do oceny skuteczności Metody Ruchu Rozwijającego.

Objętość artykułu: 2 strony.