Realizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej wobec małego dziecka odbywa się zawsze we współpracy z dorosłymi, którzy dziecko wychowują, uczą i opiekują się nim. Oddziaływanie osoby udzielającej pomocy uwzględnia kontekst społeczny, a widoczne efekty dotyczą również tego kontekstu. 

Logopeda, który pracuje z dzieckiem, udziela wskazówek rodzicom, uczy ich poprawnego wykonywania ćwiczeń i przekazuje wskazania także nauczycielowi przedszkola. Psycholog, w ramach postępowania diagnostycznego, obserwuje dziecko w warunkach przedszkolnych, diagnozuje w obecności rodziców i udziela wskazówek nauczycielowi przedszkola. Pedagog, który prowadzi zajęcia stymulujące rozwój czy terapię zaburzeń, działa w porozumieniu z rodzicami i – jak w poprzednich przypadkach – przekazuje wskazówki nauczycielce przedszkola. Realizacja pomocy specjalistycznej uwzględniająca środowisko społeczne dziecka jest właściwa dla specyfiki pracy w Samorządowym Ośrodku Psychologiczno-Pedagogicznym.

W artykule zaprezentowano inspirujący model współpracy Ośrodka Psychologiczno-Pedagogicznego z nauczycielami przedszkola, realizowany przez Samorządowy Ośrodek Psychologiczno-Pedagogiczny w Krakowie. Przedstawiono tematykę warsztatów psychologiczno-pedagogicznych zrealizowanych z nauczycielami oraz korzyści wynikające z uczestnictwa w nich.