Fragment artykułu:
Konflikt jest starciem się ludzkich poglądów, interesów lub zachowań. Spieramy się, bo jesteśmy różni i mamy różne poglądy. Ludzie nie chcą celowo wchodzić w konflikty z innymi. Wolimy unikać sporów, bo czujemy i wiemy z doświadczenia, ile będzie nas to kosztować. Niestety, konflikty są ciągle obecne w naszym życiu. Bacznie obserwując otaczającą rzeczywistość, stwierdzam nawet, że w zastraszającym tempie narastają. Cywilizacja, w której żyjemy, tworzy stresogenne środowisko – przeciętny człowiek odbiera nadmiar bodźców. Ludzie coraz mniej się uśmiechają, pędzą za pieniądzem, są nerwowi, roszczeniowi, zanika dialog, narasta frustracja i złość, które powodują liczne konflikty. Pozostaje nam nauczyć się je kontrolować i rozwiązywać.
Istnieje ogólne przekonanie, że stanowisko dyrektora wiąże się z zaszczytem i splendorem. A funkcja dyrektora przedszkola to przysłowiowa bułka z masłem – ciepełko, kapcie, domowa atmosfera, itp. Mniej powszechna jest świadomość, że nasza codzienna praca to nadmiar obowiązków i ogromna odpowiedzialność. Dodatkowym elementem są często skomplikowane relacje interpersonalne z trudnym rodzicem lub środowiskiem, w którym pracujemy. Złość to gniew, gniew to emocja. Tym, co blokuje komunikację między stronami sporu, uniemożliwiając porozumienie, są negatywne emocje. Jeśli tkwimy w gniewie, „dokarmiamy” go i „tuczymy”. W efekcie doprowadzamy do eskalacji konfliktu i wzajemnego wyniszczenia się w sporze. Skonfliktowanym, zagniewanym na siebie stronom potrzeba wolnej od emocji, rozsądnej analizy swojej sytuacji i nabrania dystansu do sporu, by dostrzec jego istotę.
Już Mahatma Gahndi mawiał, że nie da się ściskać prawic, mając zaciśnięte pięści. I tu dochodzimy do idei mediacji i roli mediatora. Ponieważ w naturalny sposób w codziennych sytuacjach konfliktowych przedszkola dyrektor często musi rozstrzygać spory, wybrałam się pewnego razu na kurs mediacji. Pomyślałam, że fajnie by było, gdyby w naszej placówce mediatorów było więcej i zaprosiłam do udziału w kursie jeszcze kilka nauczycielek. Mimo że nasze grono pedagogiczne od 10 lat szkolone jest w zakresie komunikacji interpersonalnej, rozwiązywania konfliktów, zapobiegania agresji, współpracy z rodzicami, itp. to nadal poszukujemy nowych technik i dróg, które doprowadzą do oczekiwanych kompromisów i rozwiązań sporów. Tak zaczęła się nasza przygoda z mediacjami, które nie są zjawiskiem nowym, może troszkę zapomnianym i zaniedbanym.

Z dalszej części tego fachowego tekstu dowiemy się:

• na czym polegają mediacje i jakie zasady nimi kierują;
• w czym pomocny może być mediator;
• jakie korzyści niesie za sobą mediacja;
• w jaki sposób wykorzystać mediacje w przedszkolu.