Fragment artykułu:
Spośród wielu form pracy z dziećmi o prawidłowym rozwoju, jak i dziećmi z dysfunkcjami OUN (ośrodkowy układ nerwowy), które służą rozwijaniu komunikacji na poziomie językowym (werbalnym i niewerbalnym) oraz niejęzykowym, na szczególną uwagę zasługują dwie, komplementarnie uzupełniające się metody – Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz (MDS) i Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne (Sherborne Developmental Movement – SDM).
(…) Interesującym zbiegiem okoliczności jest podobieństwo skrótów nazw tych metod MDS (Metoda Dobrego Startu) i SDM (Sherborne Developmental Movement). Analizując założenia metod i sposób ich realizacji, widzimy wiele podobieństw i różnic zarazem, co sprawia, że te metody dobrze się uzupełniają, są względem siebie komplementarne. (...) Celem zajęć prowadzonych tymi metodami jest: rozwijanie wszystkich funkcji psychomotorycznych, w tym orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, oraz ich współdziałania (integracja percepcyjnomotoryczna); korygowanie parcjalnych i fragmentarycznych zaburzeń rozwoju tych funkcji przez usprawnianie i kompensowanie; rozwijanie kontaktów emocjonalno- społecznych. Obie metody służą edukacji i terapii, i mogą być używane w pracy z dziećmi o prawidłowym rozwoju, jak i z zaburzeniami rozwoju psychomotorycznego.
(…) Niektóre ćwiczenia z MDS można przenieść do MRR w celu ich wzbogacenia, np. ćwiczenia w orientacji w lewej i prawej stronie ciała i przestrzeni. Natomiast podczas zajęć MRR, które z zasady nie odbywają się z udziałem muzyki i śpiewu, często obserwuje się spontanicznie pojawiający się śpiew, np. podczas kołysania w ramionach (piosenki-kołysanki) na zakończenie zajęć, rytmicznych ćwiczeń ruchowych (wierszyki: „Jedzie rowerek na spacerek...”) oraz w czasie ćwiczeń relaksacyjnych i tzw. dziecięcych masażyków („Tu płynie rzeczka....”).

W dalszej części artykułu przeczytamy o:

• wspólnej genezie Metody Dobrego Startu i Metody Ruchu Rozwijającego;
• podobieństwach i różnicach obu metod;
• komplementarności obu metod w programie edukacyjno-terapeutycznym dla przedszkolaków.

Objętość artykułu: 3 strony.