Corocznie wrzesień to dla wielu rodziców specyficzny czas. Dopiero opadły emocje związane z wakacjami, a już pojawiają się nowe, dotyczące pójścia dziecka do przedszkola lub szkoły.
Zorientowani już w sytuacji rodzice, czyli ci, których pociecha kontynuuje edukację przedszkolną, są w znacznie korzystniejszej sytuacji. Oni już wiedzą, czego mogą się spodziewać, na co zwrócić uwagę, co będzie koniecznie, a czego unikać. W trudniejszej sytuacji są rodzice, którzy chociaż są szczęśliwi, że udało im się przejść rekrutację z wynikiem pozytywnym, to jednak pełni obaw związanych z nową – dla dziecka i dla nich – sytuacją. Niewiadomych jest wiele, ale jedna z nich zdecydowanie najczęściej spędza sen z powiek większości rodziców: Czy dziecko jest w stanie zaaklimatyzować się w przedszkolu? Czy wyjście do przedszkola będzie poprzedzone płaczem, tupaniem nogami i szantażem? Czy przed drzwiami przedszkola będzie histeria, błaganie o powrót do domu, pojawi się ból brzucha? Czy przed salą przedszkolną będą wymioty, kurczowe trzymanie się nogi rodzica i łzy? Jeśli tak, to co robić? Co robić, jeśli podobna sytuacja będzie trwała kilka dni, może nawet tygodni? Czy takie zachowanie w ogóle jest normalne? W pewnym stopniu tak, jednak może trafniejsza będzie odpowiedź, że jest zrozumiałe, jest następstwem konkretnej sytuacji. Ponadto można się na nie przygotować i można mu zaradzić.

W artykule poruszono problem lęku separacyjnego i jego źródeł oraz najczęstszych błędów popełnianych przez rodziców, które potęgują strach u dziecka. Autorka przedstawia praktyczne rady, które pomogą i dzieciom i rodzicom odnaleźć się w nowej dla nich sytuacji. A dzieciom uzyskać miano dzielnego przedszkolaka.