Program nauczania języków obcych zakłada opanowanie języka zarówno w mowie, jak i piśmie. Jednakże w pierwszych latach nauki tylko niewielki procent lekcji języka obcego przeznaczony jest na czytanie i pisanie. Na tym etapie edukacji dzieci jeszcze uczą się pisać i czytać w języku ojczystym, ciągle sprawia im to trudności i zabiera dużo czasu. Co w takim razie zrobić, by usprawnić proces nauki języka obcego przez najmłodszych? Nauka mówienia w języku ojczystym, łatwa i naturalna, zawsze poprzedza naukę czytania i pisania, która wymaga formalnej edukacji, pomocy nauczyciela oraz pewnej dojrzałości umysłowej. Niektóre dzieci samodzielnie uczą się czytać, ale do nauki pisania na ogół potrzebują instrukcji. Sama czynność odwzorowania znaków na papierze nie jest możliwa bez koordynacji wzrokowo-ruchowej ręki, którą dziecko dopiero rozwija. Nauka języka obcego w przedszkolu w ogóle nie przewiduje pisania i czytania. Innym powodem, dla którego często rezygnuje się z nauki czytania i pisania na wczesnych etapach nauki języka obcego przez dzieci, jest duża rozbieżność między pisownią i wymową, tak jak w przypadku języka angielskiego. Język francuski i niemiecki mają bardziej uporządkowane zależności między pisownią i wymową, ale i tak równoczesna nauka języka w mowie i piśmie jest trudna. Pisownia często przeszkadza w nauce wymowy, ponieważ uczący się obcego języka czytają wyrazy tak, jak czytaliby je w swoim języku. (…)