Wiedza o kształtowaniu się dziecięcej pamięci jest pełna paradoksów i sprzecznych ustaleń. Z badań realizowanych w warunkach laboratoryjnych, a więc w sytuacjach typu słuchaj – zapamiętaj – powtórz wynika, że:
- przedszkolaki są bierne i nie podejmują obserwowanych czynności świadczących o tym, że starają się cokolwiek zapamiętać;
- uczniowie klas początkowych funkcjonują już nieco lepiej i usiłują coś sensownego zrobić, aby spełnić oczekiwania: nazywają oglądane obrazki, powtarzają słowa, a nawet starają się łączyć razem to, co podobne;
- dopiero dziesięciolatki, a więc nieco starsi uczniowie, potrafią stosować powtarzanie i organizowanie informacji dla ich trwalszego zapamiętywania – dlatego uzyskują wyższe wskaźniki w zapamiętywaniu dowolnym niż w mimowolnym.
Intensywny rozwój prostych strategii pamięciowych u dzieci ma więc miejsce w pierwszych latach nauczania szkolnego. Bardziej złożonymi strategiami zaczynają posługiwać się uczniowie starszych klas szkoły podstawowej. Jest to późno, zważywszy na wymagania szkolne, gdyż już na poziomie edukacji wczesnoszkolnej. Uważa się, że uczniowie nie mają większych kłopotów z zapamiętywaniem wierszy, rozmaitych definicji, a także treści omawianych na lekcji i znajdujących się w ich pakietach edukacyjnych (podczas lektury artykułu warto korzystać z przypisów zawierających więcej informacji o opisywanym problemie). O tym, jak oczekiwania te rozmijają się z możliwościami dzieci, świadczą wyniki badań przytaczane przez M. Jagodzińską. Okazuje się, że w grupie pięciolatków zaledwie 10% dzieci potrafi stosować powtarzanie, wśród siedmiolatków takich dzieci jest już 60%, a pięć lat później, strategię tę stosuje 85% dwunastolatków.

Czy dzieci w wieku przedszkolnym i na początku nauki szkolnej wykazują się słabą pamięcią? Co wiadomo o funkcjonowaniu dziecięcej pamięci w sytuacjach życiowych? Dlaczego przedszkolaki mają problemy z pamięciowym opanowaniem wierszy? W poniższym wykładzie można znaleźć odpowiedzi m.in. na te pytania.
Przeczytamy w nim także, dlaczego metoda pamięciowego opanowywania wiersza jest mało skuteczna w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym oraz zapoznamy się z zarysem programu „Dzieci uczą misie wierszy” jako skutecznej alternatywy dla metody pamięciowej.