Ja i inni (trud uspołeczniania dziecka)
Bronisława Dymara
Marzec 2011
Uspołecznianie dziecka przez wychowawcę polega na stwarzaniu sytuacji wspomagających naturalne doświadczanie świata przez dziecko, z poszanowaniem jego spontanicznych zachowań, pragnień i emocji. Jeśli nauczyciel zaufa dziecięcej wyobraźni oraz pomysłowości, jego trud zamieni się w radość wspó... więcej
Dr Bronisława Dymara
Emerytowany pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego. Autorka wielu publikacji, w których teoria pedagogiczna jest popierana bogatymi przykładami z życia.
Jej seria publikacji „Nauczyciele – Nauczycielom” jest doskonałym dowodem niepokorności wobec schematów oraz przykładem ogromnego zaufania do każdego człowieka, a przede wszystkim do nauczyciela. Za swoją działalność została uhonorowana prestiżową Nagrodą im. Marii Weryho-Radziwiłłowicz.
zobacz wszystkie artykuły
zobacz wszystkie artykuły
Uspołecznianie dziecka przez wychowawcę polega na stwarzaniu sytuacji wspomagających naturalne doświadczanie świata przez dziecko, z poszanowaniem jego spontanicznych zachowań, pragnień i emocji. Jeśli nauczyciel zaufa dziecięcej wyobraźni oraz pomysłowości, jego trud zamieni się w radość wspó... więcej
Uspołecznianie dziecka przez wychowawcę polega na stwarzaniu sytuacji wspomagających naturalne doświadczanie świata przez dziecko, z poszanowaniem jego spontanicznych zachowań, pragnień i emocji. Jeśli nauczyciel zaufa dziecięcej wyobraźni oraz pomysłowości, jego trud zamieni się w radość współbycia.
Aby zrozumieć, jak u sześciolatka potrzeba bycia z kimś drugim łączy się z chęcią eksponowania siebie i dominacji, odnieśmy się do niektórych treści podstawy programowej.
W artykule przeczytamy m.in. o podstawach koleżeństwa i przyjaźni mających swoje korzenie w relacji ja-inni o raz o tym, jak z trudu uspołeczniania dziecka uczynić radość współbycia.
