Nauczyciel nie jest w stanie wyposażyć rodziców w gotowe zestawy reguł, które będą umożliwiały mądre wychowanie, ale dzięki budowaniu dobrych relacji z rodzicami może współuczestniczyć w wychowaniu dziecka.
Ludzie, których spotykamy, z którymi pracujemy, są bardzo różni pod względem charakteru i typów psychicznych. Jedni zwracają się raczej w kierunku świata zewnętrznego, innym bliższy jest świat wewnętrzny. Jedni wykazują pobudliwość ruchową, inni uczuciową. Jedni są realistami, inni romantykami. Bez dostrzegania tych zjawisk i różnic nie może być mowy o właściwych kontaktach i życzliwości międzyludzkiej. Ważne jest wyrobienie w sobie wrażliwości na drugiego człowieka, na jego strukturę psychiczną, wzmożoną pobudliwość czy nadmierne zahamowanie. Jest to ogromnie ważne zadanie dla nauczycieli, wychowawców i rodziców, kształtują oni bowiem osobowość młodych ludzi.

Autorka w swoim tekście poruszyła bardzo istotny temat budowania autentycznej współpracy z rodzicami. Uznając ich za sprzymierzeńców przedszkola opisała, w jaki sposób należy z nimi rozmawiać, co to znaczy aktywnie słuchać i na co należy zwracać uwagę przy prowadzeniu z rodzicami rozmów na temat wspomagania dziecka. Artykuł uzupełnia Dekalog Nauczyciela oraz Dekalog Rodzica, a także opis zasad budowania relacji.