Praca z dzieckiem impulsywnym i nieuważnym zawsze stanowi wyzwanie. Dzieci te łatwo uznać przez pomyłkę za niegrzeczne, nieposłuszne, mimo że wiele z ich zachowań nie wynika z niepokorności, ale z zaburzeń pracy mózgu i pewnych deficytów, np. uwagi, motywacji.

Z treści artykułu dowiesz się m.in.:

• jakie są objawy ADHD i na jakie trzy główne grupy możemy je podzielić;
• czy każda nadpobudliwość to ADHD;
• jak pracować z dzieckiem prezentującym objawy nadpobudliwości lub deficyty uwagi.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, określany anglojęzycznym skrótem ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) diagnozowany jest zazwyczaj w pierwszych latach nauki szkolnej. Zaniepokojeni rodzice udają się po pomoc do specjalisty, kiedy funkcjonowanie dziecka w nowym środowisku stanowi niekończące się pasmo niepowodzeń. Warto wiedzieć, że dzieci, u których rozpoznano ADHD, niemal we wszystkich przypadkach prezentowały charakterystyczne objawy już wcześniej. Większości dzieci z takim rozpoznaniem problem sprawia już funkcjonowanie w grupie przedszkolnej. W związku z tym, że diagnozę przeprowadza się najczęściej w wieku około siedmiu lat, nauczyciele wychowania przedszkolnego mogą mieć pod opieką dzieci prezentujące objawy ADHD, które nie mają jeszcze postawionego rozpoznania i, co za tym idzie, nie są objęte opieką terapeutyczną. Dane statystyczne wskazują, że dzieci z ADHD stanowią około 3-10% populacji, a więc w przeciętnej grupie przedszkolnej może być ich jedno lub dwoje. Praca z dzieckiem impulsywnym i nieuważnym zawsze stanowi wyzwanie. Kierowanie w stronę dzieci komunikatów, które upewniają je w tym, że wciąż nie spełniają stawianych im oczekiwań powoduje pogłębienie problemu – dlatego zawsze warto się zastanowić, czy nasz przedszkolak nie wykonuje poleceń, bo nie chce, czy też po prostu nie jest w stanie.