Fragment artykułu:
(…) W lutym 2009 roku Sejm przyjął ustawę o obniżeniu wieku rozpoczynania nauki w szkole przez dzieci. Pojawiły się też gorące – trwające do dzisiaj – spory o kształt wychowania przedszkolnego w Polsce. Nie ma tygodnia bez polemiki w prasie, debaty telewizyjnej, różnych form obywatelskich protestów. Powodem tej sytuacji jest zbyt słabe przygotowanie szkół pod względem organizacyjnym i pedagogicznym na przyjęcie sześciolatków do klasy pierwszej.
Niestety, na dalszy plan zostały zepchnięte inne ważne i nierozwiązane dotąd problemy wychowania przedszkolnego. Jednym z nich jest obecność w placówkach wychowania przedszkolnego dzieci, które nie ukończyły jeszcze trzeciego roku życia. Na dodatek liczba maluchów w przedszkolu będzie się zwiększać z racji:
- nacisków pracujących rodziców, którzy chcą możliwie wcześnie zapewnić dziecku fachową opiekę i wychowanie, a nie mogą korzystać ze żłobków, bo jest ich zdecydowanie za mało;
- obaw dyrektorów samorządowych przedszkoli przed likwidacją placówki lub jednego z oddziałów, gdy w danym roku dzieci jest mniej, niż to przewidują normy.
Z obecnością dwulatków w przedszkolu wiążą się poważne problemy natury merytorycznej. Dwulatek jest dzieckiem młodszym o jeden rok od trzylatka, a więc uboższym o 1/3 doświadczeń życiowych. Dlatego nieco inaczej niż trzylatek zaspokaja swoje potrzeby psychiczne i inaczej uczy się ważnych życiowo umiejętności.
(…) Ze względu na wcześniej omówione zmiany w wychowaniu przedszkolnym trzeba było napisać nową książkę dla rodziców i nauczycieli. Książkę wzbogaconą o wiedzę z zakresu rozwoju psychoruchowego, wychowania i kształcenia dzieci z ostatnich dziesięciu lat. Taką książkę oddajemy w ręce rodziców i nauczycieli zajmujących się wspomaganiem rozwoju umysłowego i wychowaniem dzieci w drugim i trzecim roku życia. Książka Dwulatki i trzylatki w przedszkolu i w domu – jak skutecznie je wychowywać i uczyć różni się zdecydowanie od swojego pierwowzoru także dlatego, że obecnie lepiej rozumiemy rozwój psychoruchowy małych dzieci, możliwości ich wychowywania i kształcenia. Wzbogaciły się też nasze doświadczenia pedagogiczne, gdyż mamy za sobą o dziesięć lat dłuższą praktykę zajmowania się młodszymi dziećmi w przedszkolach, również dwulatkami. W tym czasie było wiele okazji do rozmawiania z nauczycielami i rodzicami małych dzieci, do poznania ich obaw i oczekiwań.

W dalszej części artykułu znajdziemy omówienie poszczególnych części książki Dwulatki i trzylatki w przedszkolu i w domu – jak skutecznie je wychowywać i uczyć wraz z komentarzem merytorycznym co do celowości proponowanych w niej działań.

Objętość artykułu: 4 strony.