Fragment artykułu:
Zadaniem nauczycieli jest przekazywanie dzieciom treści umożliwiających im – nie tylko w przyszłości, ale już teraz – godne i etyczne funkcjonowanie w społeczeństwie. Uczymy nie tylko wiedzy encyklopedycznej, ale także wychowujemy młodsze pokolenia, dając dobry przykład i tłumacząc sprawy trudne i niezrozumiałe.
Tematyka prozwierzęca jest jedną z najbardziej istotnych i pomocnych w edukowaniu naszych podopiecznych treści. A jednocześnie – często pomijaną. Niewątpliwie jedną z najdelikatniejszych materii, z którymi obcuje nauczyciel, jest sfera uczuć. Miło jest spotkać po latach swego byłego wychowanka i z dumą stwierdzić, że jest dobrym człowiekiem. Jestem przekonana, że to właśnie w dużej mierze dzięki edukacji przedszkolnej człowiek ten w swym dorosłym życiu zachowuje się w sposób godny i etyczny. Spektrum takich zachowań jest szerokie – ja chciałabym się skupić na aspekcie zachowań prozwierzęcych. Nie w tym rzecz, by z każdego dziecka uczynić na siłę opiekuna zwierząt, ale by nauczyć dzieci akceptowania naszych „braci mniejszych” i wspólnej koegzystencji z nimi. Aby nauczyć akceptacji i szacunku, trzeba doprowadzić do konfrontacji dwóch grup: młodych ludzi i zwierząt.
Czemu zachwalam zajęcia prowadzone z udziałem zwierząt? Przekonują mnie do nich moje własne doświadczenia oraz wyniki przeprowadzonej już w 1964 r. szczegółowej analizy na temat wpływu ulubionych zwierząt na stan zdrowia człowieka.

W dalszej części artykułu przeczytamy m.in. o:
- sposobach prowadzenia i rodzajach zajęć z udziałem zwierząt;
- metodach uwrażliwiania dzieci na niedolę bezpańskich zwierząt;
- kontrowersjach związanych z przygarnięciem przez grupę przedszkolną zwierzęcego lokatora;
- warunkach koniecznych do przeprowadzenia zajęć z zakresu dogoterapii i dogoedukacji;
- możliwościach wykorzystania dogoedukacji do realizacji zadań zawartych w podstawie programowej.
Dowiemy się również, co dzieci powinny wiedzieć na temat zachowania się w kontakcie z psem.

Objętość artykułu: 4 strony.