Ze wstępu do artykułu:
O tym, że zwierzęta mogą być wspaniałymi nauczycielami, wiadomo nie od dziś. Poniżej prezentujemy – w ramach edukacji ekologicznej – charakterystykę zachwycającego swą zwinnością kota oraz będącej zwiastunem wiosny jaskółki. Opisy te stanowią doskonałe źródło inspiracji do przeprowadzenia zajęć.

Pomoce dydaktyczne, które mogą być przydatne przy realizacji omawianych treści, możesz pobrać TU oraz TU.

W dalszej części tekstu znajdziemy opis zwyczajów następujących zwierząt: kota oraz jaskółki, ukierunkowany na możliwość udzielenia odpowiedzi przez dzieci na pytanie, czego możemy się od tych zwierząt nauczyć. Każdemu opisowi towarzyszą zabawy o charakterze twórczym – do przeprowadzenia z dziećmi w domu i w przedszkolu.

Fragment artykułu:
Jeśli jesteś szczęśliwym posiadaczem kota, to wiesz, że bycie jego właścicielem jest nie lada wyzwaniem. Kot to na pierwszy rzut oka leniuch, któremu zależy tylko na tym, by w spokoju wylegiwać się na słonku lub chociaż przy ciepłym kaloryferze. Nic dziwnego, bo prawda jest taka, że koty są wśród ssaków jednymi z największych śpiochów. Potrafią drzemać 15 godzin dziennie.
To nader dziwne stworzenia, pełne tajemnic i sprzeczności. Czasem wydaje się, że nic i nikt ich nie obchodzi. Chodzą własnymi drogami, znikają nawet na kilka dni i bardzo lubią buszować w nocy po domu i ogrodzie. Wynika to między innymi z ich ciekawskiej natury. Jednak wbrew pozorom nie są samotnikami, bardzo dobrze czują się w liczniejszych rodzinach. Koty traktują człowieka jak nieco większego od siebie kota. Wcale nie uważają nas za ludzi lub choćby osobniki innego gatunku. Kiedy już kogoś polubią, chętnie siadają na kolanach, mruczą i łaszą się. Potrafią reagować na wypowiadane do nich słowa i okazywać własne zdanie. Nasze „niekocie” zachowania (wrzaski, palenie papierosów) mogą je zatem wprawiać w osłupienie. Bo jaki kot woli wgapiać się w telewizor, niż drzemać?
Zdziwienie u kota można wyczytać w jego oczach. Kiedy coś go bawi, czymś się ekscytuje, to ma duże źrenice, a jeśli coś go zdenerwuje, robią się one całkiem malutkie. Oczywiście, podobnie jak u ludzi, kocie źrenice reagują na światło, zwężając się, kiedy jest bardzo jasno. Podobieństw i różnic pomiędzy nami a kotami jest całe mnóstwo. Niektóre z nich są zaskakujące – spróbuj na przykład dojrzeć czubek swojego nosa. Z lekkim wysiłkiem, ale się udaje, prawda? A kot nie widzi nic, co znajduje się bezpośrednio przed nim. Mimo bystrego wzroku, czasem zdarza się, że ma problem ze znalezieniem jedzenia „tuż pod nosem”. Nie trzeba się wtedy z niego śmiać, tylko należy mu pomóc odszukać smakołyk.