Dziecko cierpiące na nawykowe zaparcia skarży się na ból w okolicach żołądka i podbrzusza, jest niespokojne, rozdrażnione, pobudzone, łatwo popada we frustrację. Z powodu przepełnienia w układzie pokarmowym zaburzona zostaje u niego naturalna zdolność rozpoznawania odczucia głodu. Maluch grymasi podczas posiłków, ma słaby apetyt, jada niewiele.
(…) Przewlekłe nawykowe zaparcie u dziecka połączone z bólami brzucha oraz mimowolnym zanieczyszczaniem się, jest objawem niezwykle kłopotliwym, dla niektórych rodziców również wstydliwym. Rodzi wiele negatywnych emocji w relacjach rodzice – dziecko. Niektórzy próbują bagatelizować problem, czekając aż „sam się rozwiąże”. Jeśli trudności nie mijają, rodzice decydują się na wizytę u pediatry. Kiedy lekarz, po wykonaniu podstawowych badań, stwierdzi, że dziecko jest zdrowe i rozwija się prawidłowo, zaleca odpowiednią dietę, proponuje wsparcie farmakologiczne, czasami sugeruje, że problemy mogą mieć tło emocjonalne i należy skonsultować się z psychologiem. Co psycholog może poradzić w takiej sytuacji? O co może pytać? Czy faktycznie jest to problem wymagający interwencji takiego specjalisty?

Z treści artykułu dowiemy się, jakiej pomocy w omawianym problemie możemy oczekiwać od psychologa. Autorka przedstawiła także konkretne sposoby postępowania prowadzące do rozwiązania problemu przewlekłego nawykowego zaparcia (w tym przykłady ćwiczeń z zakresu pracy z ciałem, pracy z przekonaniami i pracy z emocjami).