Cztery bajki edukacyjne i terapeutyczne:

• „O chytrych pajączkach” – dla dzieci zachłannych;
• „O tchórzliwej muszce i molu książkowym” – dla dzieci z lękiem wysokości;
• „O lwie, strusiu i dwóch papugach” – dla dzieci, które się złoszczą;
• „O poszukiwaniu wszystkiego” – dla dzieci, które nie potrafią docenić, co mają

wraz z towarzyszącymi im sytuacjami edukacyjnymi.

Zadaniom towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne – znajdziesz je TU oraz TU.

W pewnym domu, gdzieś na stryszku było całe mnóstwo różnych zapomnianych rzeczy. Mały czerwony konik na biegunach, pięć porcelanowych lalek w słomkowych kapeluszach, pluszowy miś z naderwanym uchem i samochód wyścigowy na baterie. Był helikopter ze złamanym śmigłem, klocki i rower na trzech kółkach, łyżwy, zapuszczone akwarium, wielka sterta starych książek i nie wiadomo co jeszcze poupychane byle jak po kątach. Pośród tych wszystkich skarbów, za wielkim zielonym fotelem zadomowił się mały pajączek. Nic w tym dziwnego. Jak by nie było, pajączki na stryszku czują się jak rybki w wodzie. A zwłaszcza lubią przesiadywać za zielonymi fotelami, gdzie nikt ich nie widzi i nikt im nie przeszkadza. Bo wielkie fotele mają to do siebie, że zasłaniają wszystko, co się da i łatwo się za nimi schować. Ale jak już się ktoś za nimi chowa, to potem niech się ten ktoś nie dziwi, że go inny ktoś nie może tam znaleźć. A tak właśnie było z pajączkiem, który najpierw schował się za fotelem, a potem dziwił się strasznie, że żadna mucha tam nie zagląda. Rzecz jasna muchy pajączka wcale nie szukały, bo i po co? Każda mądra mucha wie, że to dość ryzykowna sprawa i z pajączkami wolą się nie zadawać. Minął jeden dzień, minął i drugi, aż w końcu pajączek zrobił się naprawdę głodny. I kiedy tak siedział wciąż za zielonym fotelem, ni stąd, ni zowąd zaczęło mu w końcu burczeć w brzuchu. I pewnie burczałoby mu tak jeszcze przez kilka dobrych dni, gdyby nagle nie wpadła mu do głowy pewna odkrywcza myśl. – Zdaje mi się – rzekł sam do siebie z powagą – że nic tu raczej nie złowię. – Co racja, to racja! – usłyszał w odpowiedzi. Bo nagle okazało się, że za nogą fotela siedzi drugi – równie głodny – pająk, któremu też już zdrowo zaczęło burczeć w brzuchu...