Cele ogólne:

- zapoznanie dzieci z podstawowymi sposobami udzielania pomocy poszkodowanemu

- nabywanie umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej

Cele:

- omówienie zasad udzielania pierwszej pomocy

- ustalanie i ćwiczenia ułożenia poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej

- układanie historyjki obrazkowej

- ilustracja ruchowa piosenki

Metody:

- słowne: objaśniająca i instrukcji

- oglądowe: obserwacji i pokazu

- czynne: zadań stawianych dziecku

- audiowizualne

Formy:

- indywidualna

- grupowa

- zbiorowa

Środki dydaktyczne: melodia do piosenki pt. „My jesteśmy krasnoludki”; ilustracja z zasadami udzielania pierwszej pomocy; historyjka obrazkowa; film edukacyjny „ABC pierwszej pomocy: pozycja boczna ustalona” (3 – TV dla dzieci; https://www.youtube.com/watch?v=qMtb2jqe0CI)

PRZEBIEG:

Zajęcia wprowadzające

1. „Mały ratownik”- piosenka na powitanie do melodii „My jesteśmy krasnoludki”.

Nauczyciel zaprasza dzieci do wspólnego koła.

1. Jestem małym ratownikiem,

hop sa-sa, hop sa-sa

Mój kubraczek jest czerwony,

hop sa-sa hop sa-sa

1. Gdy ktoś tylko jest w potrzebie,

oj oj oj, oj oj oj,

To karetka szybko jedzie,

oj oj oj, oj oj oj,

1. Już sygnały głośne słychać,

oj tak-tak, oj tak-tak

Ratownicy pomagają,

To ich znak, to ich znak.

Zajęcia właściwe

1. „Bezpieczeństwo to podstawa” – omówienie zasad udzielania pierwszej pomocy w oparciu o ilustrację. Nauczyciel przypomina dzieciom zasady udzielania pierwszej pomocy, szczególnie zwracając uwagę na udzielanie pomocy poszkodowanemu, który jest nieprzytomny i oddycha.

1. „ABC pierwszej pomocy: pozycja boczna ustalona” – oglądanie filmu edukacyjnego.

Dzisiaj na zajęciach będziemy uczyć się, w jaki sposób osobę, która oddycha ale jest nieprzytomna należy właściwie ułożyć w pozycji bocznej ustalonej/bezpiecznej.

1. „Pozycja boczna ustalona” – ćwiczenia praktyczne w parach.

Najpierw nauczyciel pokazuje dzieciom, w jaki sposób krok po kroku ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej. Następnie dzieci dobierają się w pary, które są zmieniane, tak aby stworzyć możliwość współpracy ze wszystkimi dziećmi i przechodzą do ćwiczeń praktycznych.

1. Uklęknij przy poszkodowanym i upewnij się, że obie jego nogi są wyprostowane.
2. Rękę bliższą tobie ułóż pod kątem prostym w stosunku do ciała i zegnij w łokciu tak, aby dłoń ręki była skierowana do góry.
3. Dalszą rękę przełóż w poprzek klatki piersiowej i przytrzymaj stroną grzbietową przy bliższym tobie policzku poszkodowanego.
4. Drugą ręką chwyć za dalszą kończynę dolną poszkodowanego tuż powyżej kolana i podciągnij ją ku górze, nie odrywając stopy od podłoża.
5. Przytrzymując dłoń dociśniętą do policzka, pociągnij za dalszą kończynę dolną tak, aby poszkodowany obrócił się na bok w twoim kierunku.
6. Ułóż kończynę, za którą przetaczałeś poszkodowanego w taki sposób, aby staw kolanowy i biodrowy były zgięte pod kątem prostym.
7. Odchyl głowę ratowanego ku tyłowi, by upewnić się, że drogi oddechowe są drożne.
8. Ułóż rękę poszkodowanego pod policzkiem tak, by utrzymać głowę w odgięciu, twarzą zwróconą do podłoża, aby umożliwić wydostawanie się treści płynnej z ust.
9. Regularnie sprawdzaj oddech.

Jeżeli poszkodowany musi być ułożony w tej pozycji dłużej niż 30 minut, po tym czasie odwróć go na drugi bok, aby zwolnić ucisk na leżące niżej ramię.

Zajęcia końcowe

10. „Potrafię pomagać” – układanie historyjki obrazkowej.

Nauczyciel zaprasza dzieci do stolików, na których ułożone są koperty z obrazkami. Zadaniem dzieci jest ułożenie 4-elementowej historyjki utrwalającej układanie osobny w pozycji bocznej ustalonej.

11. Podsumowanie i zakończenie zajęć.

Katarzyna Grom, PS 45 w Białymstoku