Szubin, 04.06.2010 rok

Witam serdecznie!!!!

Kierunkiem pracy wychowawczo-dydaktyczno-opiekuńczej naszej placówki w roku szkolnym 2009/2010 jest wzbogacanie doświadczeń emocjonalnych i intelektualnych dzieci poprzez stosowanie technik Celestyna Freineta.

W miesiącu kwietniu w Samorządowym Przedszkolu nr 2 w Szubinie odbył się „Tydzień uśmiechu”. Nauczycielki z grupy „Smerfy” Anna Ucińska i Jolanta Storzyńska opracowały  scenariusz i zorganizowały przy współpracy rodziców i placówek: sponsorującej - Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej i wspomagającej: Szubiński Dom Kultury (nagłośnienie) radosne dni dla dzieci z przedszkola i okolic.

Nauczycielki, dokonując wyboru tematyki i uwzględniając działania naszej pracy, kierowały się mottem François Rabelais: „Śmiech - to szczere królestwo człowieka. Człowiek potrzebuje śmiechu, by zachować zdrowie.”

Dzięki śmianiu się, które towarzyszy nam od urodzenia, stajemy się szczęśliwsi, zapominamy o troskach dnia codziennego, żyjąc chwilą. Chwilą obfitującą w radość. W ten sposób tworzy się lecznicze koło szczęścia. Śmiech i radość są bardzo potrzebne dzieciom. Psycholodzy stwierdzają, że osoba pogodna lepiej radzi sobie z trudnościami, lepiej się uczy, lepiej wychowuje, lepiej funkcjonuje w społeczeństwie. Paolo Pancheri uważa, że śmiech jest emocją pozytywną i uzewnętrznioną, a zatem pożyteczną.

Śmiech oddziałuje na wiele narządów naszego ciała, usprawniając ich funkcjonowanie. Powstaje w centralnym układzie nerwowym. Jest spontaniczną reakcją układu nerwowego, niezależną od naszej woli, czy też działaniem przez nas zaplanowanym. Amerykański naukowiec Woods Hutchinson mówi: „Gdy się śmiejemy, powstaje łaskotanie przepony, bardzo korzystne dla niej i dla całego ciała.” Przeciętny człowiek oddycha bardzo płytko, tylko górną częścią płuc. Jest to oczywiście nieprawidłowy sposób oddychania. Powoduje on, że wdychamy niewielką ilość powietrza, przez co to nasz organizm zostaje dotleniony w sposób niewystarczający. Ponadto po płytkim wdechu następuje płytki wydech. To z kolei oznacza, że zalegające w głębi płuc dwutlenek węgla i toksyny, nie są z nich usuwane.

Co się dzieje, jeśli osoba oddychająca tak płytko, zaczyna się śmiać? Wtedy, zamiast średnio pół litra powietrza, wdycha go aż półtora litra. Dzięki temu organizm, w tym i mózg, zostaje lepiej dotleniony. Mózg pracuje efektywniej, poprawia nam się koncentracja, sprawność i refleks.

Podczas śmiania się szybciej bije nasze serce, co nie tylko wpływa pozytywnie na pracę samego serca, ale również na cały organizm, krew bowiem w szybciej wówczas krąży    i dostarcza większą ilość tlenu do organizmu. Gdy się śmiejemy, wprawiamy w ruch mięśnie klatki piersiowej, w tym m.in. mięśnie żebrowe i brzucha. Praca tych mięśni powoduje, że z jamy brzusznej krew przetacza się w kierunku serca, wspomagając w ten sposób krwiobieg. Oczywiście podczas śmiechu zostają wprawione w ruch mięśnie twarzy. Jest to dla nich świetny masaż. Dzięki niemu nasza skóra staje się jędrniejsza. Ponadto podczas śmiechu w organizmie zwiększa się wydzielanie endorfin, określanych jako hormony szczęścia.

Dzięki śmianiu się lepiej funkcjonuje nasz system odpornościowy. Śmiech działa relaksująco na nasz organizm i redukuje stres. Uśmiech zbliża ludzi, sprzyja pozyskiwaniu sympatii i jej odwzajemnianiu, odblokowuje emocje, poprawia nasze samopoczucie, korzystnie wpływa na kondycję fizyczną i biologiczną człowieka.

Śmiech doskonale wpływa na naszą psychikę oraz potrafi przejąć kontrolę nad całym naszym ciałem:

• poprawia nastrój,
• dodaje energii,
• zwiększa poczucie pewności siebie
• pomaga w zwalczaniu stresu, 
• wzmacnia system immunologiczny,
• jest świetnym ćwiczeniem aerobiku, 
• wpływają odmładzająco,
• zwiększają pewność siebie.

Wyróżnia się cztery rodzaje śmiechu:

1. Spokojny uśmiech jest nieocenionym środkiem w zapobieganiu chorobom związanym ze stresem, np. miażdżycy. Wystarczy, że twarz rozjaśnia lekki uśmiech, by jego odprężające działanie wywierało błogosławiony wpływ na całe ciało.
2. Chichot, chociaż w ekspresji silniejszy od radosnego spokoju, nie zawsze bywa spontaniczny. Dlatego ma nikłe działanie lecznicze.
3. Głośny śmiech, któremu towarzyszą mimowolne ruchy ciała, dobroczynnie wpływa na proces oddychania i poprawia krążenie krwi.
4. Śmiech do łez jest już wprawdzie zdławiony, ale przebiega z całą gamą ruchów kurczących się mięsni, które „masują” i poprawiają ukrwienie organów wewnętrznych.

Przy śmiechu leczniczym najważniejsze są rodzaje pierwszy, trzeci i czwarty.

Śmiech działa także jak:

• GIMNASTYKA: kiedy się śmiejemy pracuje przepona, mięśnie pleców i brzucha, a także mięśnie twarzy.
• MASAŻ: tętnicy szyjnej, serca, śledziony, wątroby.
• JOGGING: śmiejąc się, nabieramy w płuca dużo powietrza, jak przy bieganiu.
• LEKARSTWO: osłabia dolegliwości astmy i migreny, łagodzi lub osłabia ból.
• KOSMETYK: śmiejąc się, dotleniasz organizm, dzięki czemu skóra staje się zaróżowiona       i dotleniona.

Śmiech stał się tym samym obiektem zainteresowań i przedmiotem badań naukowców, tworząc koncepcję  terapii śmiechem, określanej mianem gelotologii.

Zainspirowane teorią leczniczej działalności śmiechu jako źródła dobrej kondycji psychicznej tudzież fizycznej, opracowałyśmy i zorganizowałyśmy „Tydzień uśmiechu”, w trakcie którego dzieci obcowały z sytuacjami niosącymi radość i uśmiech.

W poniedziałek w dniu czekoladowym, dzieci rozśmieszały klauny. Tego dnia dzieci przyglądały się również „Dzidziusiowi”, tytułowemu bohaterowi scenki. Pociechy mogły przekonać się, jak nadwyraz niekształtny bobas, zmierza się z czynnościami higieniczno- samoobsługowymi. Następnie dzieci mogły skosztować przy zasłoniętych oczach czekoladę, rozpoznając jej smak i malowały wzajemnie w parach swoje twarze (przedstawiciele z każdej grupy). W swoich zaś klasach samodzielnie malowały wafle czekoladą, konsumując je ze smakiem.

Wtorek był dniem, któremu przewodziło hasło „Śmiech to zdrowie”. Tego dnia dzieci przebierały się w wymyślnie śmieszne stroje. Towarzyszyły nam wspólne zabawy na holu przedszkolnym przy akompaniamencie muzycznym przedszkolnego rytmika, pana Sebastiana Czychewicza. Dzieci brały udział w konkursach, wdrażając się w obcowanie ze zdrową rywalizacją, wygrani bowiem zdobywali „Order uśmiechu”. Jurorzy z panią dyrektor Ireną Mastalerz na czele mieli niełatwe zadanie przydzielania śmiesznego orderu m.in. w kategoriach za najśmieszniejszy dowcip, strój, a także za zjedzenie z uśmiechem cytryny.

W trzecim dniu „Tygodnia Uśmiechu” wszystkie grupy pracowały w klasach i przygotowywały konkursowe torty dowolną techniką. Najbardziej pomysłowy tort był nagrodzony przechodnim pucharem, któremu przyświeca motto: „Śmiech to zdrowie”. Tegorocznymi zdobywcami pucharu została grupa dzieci 4- 5 letnich „Pszczółki”. Najwięcej radości sprawiła  dzieciom konsumpcja dużego, wesołego, pięknego a nade wszystko prawdziwego tortu.

W czwartek dzieci „zasmakowały kultury wysokiej” oglądając przedstawienie pt.: „W królestwie Szubinkowie”(odtwórczyniami ról były nauczycielki naszej grupy oraz logopeda). Teatrzyk dostarczył dzieciom porcji dobrego humoru, a wspomnienie króla Bogdana, smoka Donalda i księżniczki Kunegundy jeszcze przez długi czas rysowało szczery uśmiech na twarzach maluchów.  

W piątkowy dzień dzieci z naszego przedszkola oraz dzieci z innych placówek: z Przedszkola nr 3, Szkół Podstawowych nr 1 i nr 2 (oddziałów), Specjalnej Szkoły Podstawowej, podopiecznych z Warsztatów Terapii Zajęciowej, uczniów ze szkół w Chomętowie, Królikowie, Turze, Kowalewie przybyły na halę widowiskowo- sportową w Szubinie na występy klaunów- cyrkowców „Gimbolo”- dzieci i młodzieży z Gimnazjum    w Radzikach Dużych z panią Iwoną Stefańską i Beatą.

„Tydzień uśmiechu” nie tyle plasuje się w kalendarium stałych imprez naszego przedszkola, ale jest odpowiedzią na naturalną, dziecięcą potrzebę zabawy i radości. Inicjując takie działania, pragniemy generować jednostki, którym nie będzie obce poczucie humoru        i świadomość jego istoty w życiu. Chcielibyśmy nauczyć dzieci wyrażania emocji przez różne formy aktywności, by kultura i nauka stały się źródłem radości dnia codziennego, takie zaś przedsięwzięcia mogły stać u podwalin terapeutycznej roli śmiechu. Śmiechu, który życzymy, aby towarzyszył nam wszystkim w każdej chwili życia, przyćmiewając to, co smutne. 

Literatura

1. Hurlock E., „Rozwój dziecka”, PWN, Warszawa 1985
2. Matusewicz Cz., „Humor, dowcip, wychowanie”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1976
3. Przetacznik-Gierowska M., Makiełło-Jarża G., „Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego”, WSiP, Warszawa 1992
4. Żygulski K., „Wspólnota śmiechu”, PIW, Warszawa 1985
5. Pino Pellegrino, „Szczęście -  18 tajemnic, dzięki którym unikniesz frustracji, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2002

Nauczycielki Samorządowego Przedszkola nr 2 w Szubinie

Jolanta Storzyńska

Anna Ucińska