„DZIŚ PAN ZIEMNIAK Z NAMI ŚWIĘTUJE, BAWI SIĘ WESOŁO I NÓŻKĄ PRZYTUPUJE” –
uroczystość związana z obchodami Święta Pieczonego Ziemniaka, zorganizowana w Przedszkolu Miejskim Nr 11 z Oddziałami Integracyjnymi w Pabianicach w grupie VII „Kotki” w dniu 06.10.2017 roku.

Cele uroczystości:

• Zapoznanie z historią ziemniaka, tradycjami związanymi z wykopkami oraz poszerzenie wiadomości dzieci dotyczących wykorzystania tego jesiennego warzywa.
• Doskonalenie pomysłowości oraz kreatywności podczas wykonywania zwierzątek
  z ziemniaków.
• Promowanie aktywności ruchowej poprzez udział w konkurencjach i zabawach sportowych z wykorzystaniem nietypowych pomocy – ziemniaków.
• Kształtowanie umiejętności kulturalnego zachowania się podczas uroczystości grupowych i degustacji proponowanych potraw z ziemniaków.

PROPONOWANY PRZEBIEG UROCYZSTOŚCI:

1. Powitanie, podanie celu uroczystości, zaproszenie do wspólnej zabawy integracyjnej.

Witam wszystkich, którzy chcą dzisiaj świętować Dzień Pieczonego Ziemniaka, mają dobry humor i ochotę na zabawę oraz lubią jeść ziemniaczki.

2. „Skąd mamy ziemniaki? - wysłuchanie krótkiej historii o powstaniu ziemniaka na podstawie „Bajki o ziemniaku”.

Dawno temu dobry król przywiózł z dalekiej wyprawy pewną roślinę, o której mówiono, że jest pożyteczna. Kazał posadzić ją w przypałacowym ogrodzie i niecierpliwie czekał, co z tego wyrośnie. Po jakimś czasie pojawiły się badyle. Zakwitły, ale kwiatki nie były zbyt ładne. Zielone owocki również nie były smaczne. Zagniewany król kazał roślinę wyrwać z korzeniami i spalić. Dworzanie rozkaz wykonali. Gdy ognisko się dopalało, któryś ciekawy, rozgarnął popiół, aby sprawdzić, co tak ładnie pachnie. Upieczone w żarze ogniska ziemniaki nie tylko ładnie pachniały, ale też były bardzo smaczne. I tak zaczęła się wielka kariera ziemniaka, potocznie zwanego kartoflem.

3. „Ziemniaczane imiona” – przybliżenie różnych nazw ziemniaków używanych w wybranych regionach naszego kraju.

- kartofel – w gwarze śląskiej, ale także w całym kraju,

- pyra – w gwarze poznańskiej,

- grula – w gwarze góralskiej,

- bulwa – w gwarze kaszubskiej.

4. „Jak wygląda ziemniak?” – oglądanie ziemniaków, opisywanie ich wyglądu, koloru, wielkości, zwrócenie uwagi na części jadalne i niejadalne na podstawie ilustracji tematycznej.

5.  „Co można zrobić z ziemniaka?” – wysłuchanie wiersza Hanny Łochockiej ilustrowanego zdjęciami tematycznymi, a następnie zaproszenie do rozmowy z dziećmi dotyczącej wszechstronnego wykorzystania ziemniaka w kuchni, na podstawie wiersza oraz własnych doświadczeń dzieci.

Co można zrobić? O, ho! Mówiąc najprościej: sto różnych różności.
Kartoflankę, do innych zup dodatki, miskę kopytek,
patelnię frytek, ziemniaczane płatki.
A jeszcze (lizać palce!) placki smażone na smalcu – nie?
I te super ziemniaki w mundurkach z gorącą, chrupiącą skórką, 
wyciągnięte z popiołu, z ogniska, gdy mgły się snują dookoła i iskra pryska.
A my z ziemniaka robimy prosiaka, hipopotama, królika, krowę:
cztery zapałki się wtyka, ogon i rogi z drucika, oczy jarzębinowe, 
uszy z liści jesiennych ozdobią głowę. I gotowe.

6.  „Kopanie ziemniaków” – zestaw ćwiczeń gimnastycznych LVI wg. K. Wlaźnik

I. Marsz dzieci na działkę z wysokim podnoszeniem kolan i ze śpiewem piosenki pt. „Kartofle”.

II. „Wykopki” – dzieci naśladują kopanie ziemniaków wykonując mały rozkrok, po kilku ruchach przysiad i zbieranie wykopanych ziemniaków, następnie z małym wymachem ramion rzucanie ich do koszyka przed sobą.

III. „Pełne worki – puste worki” – ćwiczenia wyprostne – siad skrzyżny, ręce na kolanach, głowa opuszczona – puste worki, wyprost kręgosłupa i ustawienie Glowy prosto, ręce rozłożone na boki, to pękaty, prosto stojący worek - worek pełen.

IV. „Jadą wózki z ziemniakami” – dzieci ustawione dwójkami (jedno za drugim) biegną w różnym tempie – wolno pod górkę i po piaszczystej dróżce, szybko z górki, po ubitej dróżce (zmiana ról).

V. Marsz parami w rytm tamburyna.

7. „Przygoda z pieczonym ziemniakiem” – wysłuchanie bajki Hanny Łochockiej pt. „O wróbelku Elemelku,
o ziemniaku i bąbelku”, zwrócenie uwagi na przedstawiony humor oraz zachowanie ostrożności podczas dotykania gorących przedmiotów.

8. „Ziemniaczane zawody” – zabawy ruchowe z wykorzystaniem ziemniaków: „Slalom między ziemniakami”, „Wyścig z ziemniakiem na łopatce”, „Wędrujący ziemniak górą i dołem”, „Gorący ziemniak”.

9. „Jeżyki z ziemniaków” – działalność plastyczno-techniczna z wykorzystaniem połówek ziemniaków, wykałaczek, plasteliny i ususzonych liści.

10. „Tańczący ziemniak” – zabawa przy muzyce w parach.

11. „Ziemniaczana uczta” – degustacja wcześniej przygotowanych pieczonych ziemniaków, zwrócenie uwagi na kulturalne zachowanie się podczas spożywania posiłku oraz używanie zwrotów grzecznościowych podczas częstowania ziemniakami, jak i w trakcie zakończenia kosztowania.

12. „Pan ziemniak zaprasza do zabawy” – zabawy kołowe na podstawie rymowanek:

      a) Pan ziemniak święto ma, co on robi, robię ja…

      b) Mój ziemniaczku, mój malutki, rośnij duży, okrąglutki, ziemniak urósł, że aż strach, więc go zjedli, no i bach…

13. Zakończenie uroczystości, podziękowanie za wspaniałą zabawę, czynności   
 organizacyjno-porządkowe w klasie.

Opracowała: Agnieszka Baśko