Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne:

• fotografie przedstawiające cykl życia wybranych owadów – znajdziesz je TU;
• napisy i pomoce do treści zabaw – TU;
• instrukcje obrazkowe do wykonania prac plastycznych – TU.

Ujęto w nim następujące cele:

• rozwijanie zainteresowań przyrodniczych – znajomość owadów i ich cyklów życia;
• doskonalenie umiejętności pracy w zespole, dzielenia się zadaniami oraz kształtowanie odpowiedzialności zbiorowej za wykonanie zadania;
• rozwijanie słownictwa – poznanie wyrazów: larwa, poczwarka, wylinka, kokon;
• doskonalenie umiejętności zadawania pytań;
• kształtowanie umiejętności czytania globalnego i rozpoznawania liter;
• doskonalenie umiejętności występowania publicznego i zabierania głosu w dyskusji;
• kształtowanie umiejętności postępowania zgodnie z instrukcją słowną i obrazkową;
• kształtowanie poczucia własnego ciała, znajomości stosunków przestrzennych oraz odróżniania prawej i lewej strony.

Wybrane propozycje ze scenariusza: ● Prezentacja. Każda grupa prezentuje cykl życiowy swojego owada, zawieszając ilustracje i podpisy na tablicy. Dzieci mówią, gdzie owad składa jaja, jak wygląda po wykluciu się z jaja, co je jako dorosły owad (w zdobyciu informacji mogą być pomocne encyklopedie dla dzieci, z których przedszkolaki skorzystają przy pomocy nauczyciela). Wypowiedź popierają ilustracjami i używają fachowych pojęć i nazw. Dzieci z pozostałych grup zadają pytania ekspertom przy tablicy. Kolejne grupy zawieszają na tablicy zdjęcia pod wcześniejszymi prezentacjami, tak aby na zakończenie można było dojść do wniosku, że wszystkie owady wykluwają się z jaj, mają stadium larwalne (gąsienica jest też larwą), następnie przepoczwarzają się w kokonie (lub zastygają w bezruchu jak ważka), z którego wydostają się jako dorosły owad. ● Praca plastyczna. Grupy oglądają wykonane przez nauczyciela owady i zapoznają się z instrukcjami obrazkowymi do ich wykonania (instrukcje do samodzielnego wydruku znajdziesz na www.dopobrania.blizejprzedszkola.pl). Nauczyciel sprawdza, czy instrukcja jest dobrze rozumiana przez dzieci. Grupy podchodzą do wyznaczonych stanowisk, gdzie przygotowane są materiały plastyczne i przybory do wykonania prac. Nauczyciel zachęca grupy do wspólnego tworzenia i wzajemnego pomagania sobie, podkreślając, że projekt ma być wspólny. Na zakończenie dzieci tworzą wystawę dla rodziców.