Fragment artykułu:
(…)  Gdy pracowałam jako nauczyciel z dużą grupą uczniów, również szukałam takich form pracy, które byłyby spełnieniem nie tylko moich oczekiwań, ale przede wszystkim potrzeb moich wychowanków. Aby utrwalić wcześniej wprowadzone treści, tworzyłam duże plansze do gier (rysując je na arkuszach szarego papieru) i proponowałam powtarzanie wiadomości w formie wspólnej zabawy, zamiast żmudnych ćwiczeń w ławce. Oczywiście, plansze nie były zbyt trwałe, ale na tego typu zajęcia z powodzeniem wystarczały i sprawiały wszystkim radość. Spotkanie z „maxi grą” nie odbywało się co dzień. Dbałam o to, aby dzieci czekały na nie, a gry stale się zmieniały, mimo tej samej planszy. Zapraszałam do twórczych działań także moje dzieci, które proponowały własne pomysły na aktywność.
Po wielu latach wykorzystywania niezbyt trwałych materiałów udało mi się stworzyć zestaw różnorodnych kolorowych plansz do zabaw edukacyjnych. Co wyróżnia te gry spośród grupy innych edukacyjnych propozycji?

W dalszej części artykułu zapoznamy się z:
- ideą stosowania gier – „maxi plansz” w edukacji i możliwościami ich wykorzystania.

Artykułowi towarzyszy:
- scenariusz zabawy edukacyjnej z wykorzystaniem "maxi plansz" zatytułowany "Niezapominajka, czyli nazywamy przedmioty z otoczenia", przeznaczony dla dzieci 3-, 4-letnich.

Objętość artykułu: 2 strony.