Kłopoty wychowawcze są zwykle spowodowane tym, że dzieci nie potrafią przewidzieć skutków własnego zachowania. Zapewne dlatego w przedszkolu, a potem w szkole wymaga się od dzieci dobrze już rozwiniętej umiejętności łączenia przyczyny ze skutkiem i przewidywania, co też się może wydarzyć. Wymagania te zwykle przerastają możliwości umysłowe dzieci. Jest to spowodowane niedostatkami wiedzy o rozwoju czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom do wiązania przyczyny ze skutkiem.
Przekonana o konieczności wspierania dzieci w tym zakresie rozumowania, zebrałam okruszki istniejącej wiedzy i uzupełniłam je wynikami własnych badań oraz doświadczeniami pedagogicznymi. Wszystko to przedstawię w dwóch kolejnych wykładach: w pierwszym podam ustalenia dotyczące prawidłowości rozwojowych, w drugim ustalenia pedagogiczne i przykłady zajęć z dziećmi. Pomoże to dorosłym lepiej rozeznać się w tym, co dzieci mogą pojąć i respektować, to zaś pozwoli im skuteczniej wychowywać i kształcić dzieci.

Ponadto w artykule m.in. o tym, jak wcześnie dzieci łączą przyczynę ze skutkiem, wykazując się rozumowaniem przyczynowo-skutkowym, co wynika z analizy dziecięcych pytań zaczynających się od „dlaczego…?”, jak łączenie przyczyny ze skutkiem wtapia się w operacyjne rozumowanie dziecka na poziomie konkretnym, a także o tym, co wynika z posługiwania się operacyjnym rozumowaniem w kontaktach społecznych.