Znajdź dla siebie

Opowiadanie kształtujące postawę opiekuńczości wobec zwierząt wraz z propozycjami ćwiczeń.

Pewnej majowej nocy, w domu na przedmieściu, urodziła się kotka Rysia. Jej mama Alfreda długo szukała odpowiedniego miejsca, żeby wydać na świat swoje dzieci. Ostatecznie zdecydowała się na jasną i przytulną łazienkę. Być może dlatego Rysia tak bardzo lubi przebywać w łazience, wylegiwać się w wannie i umywalce albo leżeć na wiklinowym koszu z rzeczami do prania. Rysia urodziła się ostatnia, przed nią przyszła na świat siostra i trzech braci. Była burym kotem z białymi skarpetkami na przednich łapach, białymi podkolanówkami na tylnych i białym śliniakiem pod drobnym trójkątnym pyszczkiem. Miała biało-rudy brzuszek porośnięty długim futrem, a na grzbiecie czarne pręgi i cętki. Patrzyła z ciekawością na świat dużymi oczami w kolorze agrestu. Rysia urodziła się w domu z wielkim ogrodem.