Bajka psychoedukacyjna dla dzieci, którym często zdarzają się różne niepowodzenia.

 

"(...) Pafnucy tylko spuścił głowę, tak że szurał bezwiednie swoją długą trąbą po ziemi i za wszelką cenę próbował się nie popłakać, choć było mu naprawdę przykro. W jednej chwili poczuł się taki samotny. „Przecież nikt nie będzie chciał się przyjaźnić z taką fajtłapą” – pomyślał sobie w duchu, a ogromna słona łza zakręciła mu się w oku i ześlizgnęła się po wielkim policzku. Nagle poczuł czyjąś ciepłą łapkę na swojej buźce i czyjś miły głos wyszeptał mu wprost do uszka: – Nie przejmuj się, my im pokażemy, kto tu jest gapa! – Była to Mądralinka, która zmrużyła swe małe oczka. – Skoro tak lubicie się śmiać, może urządzimy sobie mały konkurs! – krzyknęła, zwracając się do świerszcza i królika. – Z pewnością da wam wiele powodów do radości – dodała, uśmiechając się tajemniczo. – Konkurs? – spytał świerszcz. – Och, ja uwielbiam konkursy – rzekł uszczęśliwiony. – A na czym miałby polegać ten konkurs? – dociekał królik. – Podzielimy się na dwie drużyny i  sprawdzimy, kto uzbiera więcej szyszek w wyznaczonym czasie – oznajmiła Mądralinka. – Ja z Pafnucym przeciwko wam dwóm – dodała dla jasności. (...)"