O ufoludkach (scenariusz przedstawienia)
Karolina Dobosz
Magazyn specjalny 2012
Fragment przedstawienia: Narrator: Pewnego dnia Jaś siedział w domu. Myślał o czymś długo, nie wadząc nikomu. Patrzył daleko w niebo i czegoś szukał, gdy nagle ktoś cicho do drzwi zapukał. Jaś: Proszę, wejdź, ktokolwiek puka. Kto w mym pokoju szczęścia szuka? Mama: Synku, to ja, twoja mamusia, Cz... więcej
Pobierz
Ten plik można pobrać za pomocą przelewu (2.99 PLN brutto) lub za pomocą pobrań dołączanych do miesięcznika BLIEJ PRZEDSZKOLA.
Karolina Dobosz
Nauczyciel wychowania przedszkolnego, absolwentka Akademii Podlaskiej w Siedlcach (kierunek – pedagogika, specjalność – kształcenie zintegrowane i wychowanie przedszkolne). Ukończyła także logopedyczne studia podyplomowe na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Obecnie pracuje w niepublicznym przedszkolu w Siedlcach jako nauczyciel i logopeda.
zobacz wszystkie artykuły
zobacz wszystkie artykuły
Fragment przedstawienia: Narrator: Pewnego dnia Jaś siedział w domu. Myślał o czymś długo, nie wadząc nikomu. Patrzył daleko w niebo i czegoś szukał, gdy nagle ktoś cicho do drzwi zapukał. Jaś: Proszę, wejdź, ktokolwiek puka. Kto w mym pokoju szczęścia szuka? Mama: Synku, to ja, twoja mamusia, Cz... więcej
Ten plik można pobrać za pomocą przelewu (2.99 PLN brutto) lub za pomocą pobrań dołączanych do miesięcznika BLIEJ PRZEDSZKOLA.
Ostatnio pobierane
Znajdź dla siebie
lato
wakacje
dyżur wakacyjny
metody
trzylatek
czterolatek
pięciolatek
sześciolatek
matematyka
czytanie
język angielski
integracja
ekologia
technika
plastyka
mowa
muzyka
percepcja wzrokowa
percepcja słuchowa
sprawność ruchowa
kompetencje społeczne
rozumowanie przyczynowo-skutkowe
rozwój manualny
eksperyment
prawo oświatowe
czytanie globalne
zabawa
zjawiska atmosferyczne
Fragment przedstawienia:
Narrator: Pewnego dnia Jaś siedział w domu. Myślał o czymś długo, nie wadząc nikomu. Patrzył daleko w niebo i czegoś szukał, gdy nagle ktoś cicho do drzwi zapukał.
Jaś: Proszę, wejdź, ktokolwiek puka. Kto w mym pokoju szczęścia szuka?
Mama: Synku, to ja, twoja mamusia, Czemuż smutna twoja buzia?
Jaś: Bo wiesz, mamo, myślę nad czymś sobie, nie przychodzi czasem do głowy tobie, że tam daleko w kosmosie jakieś stworzenia mieszkają, które na ziemi o sobie znaku nie dają?
Objętość artykułu: 2 strony.
Jeśli jesteśmy bliscy Twojemu sercu, sprawdź, jak możesz nam pomóc zobacz