Każdy, kto chodził do przedszkola, przechowuje w pamięci wspomnienia z tamtego czasu. Jakieś obrazy, jakieś sytuacje, jakieś skojarzenia. Słowo „jakieś” ma tu szczególne znaczenie, bo to, jakie to są wspomnienia robi wielką różnicę.
Silne emocje towarzyszące wczesnemu etapowi naszego życia, decydują o tym, że ślady pamięciowe zapisują się na stałe w pamięci. To czas pierwszych rozstań z rodzicami i kontaktów z rówieśnikami, budowania świadomości tożsamości swojej i innych, kształtowania poczucia własnej wartości i przeżywania bezcennych chwil – takich, które trwale wpisują się w dorosłe życie.
Kto w największym stopniu decyduje o tym, jakie te wspomnienia są? Kto ma na nie największy wpływ? W ogromnej mierze dorośli, którzy decydują o kształcie wielkiego świata otaczającego małego człowieka.

W artykule przeczytamy m.in. o kształtowaniu przez dziecko obrazu samego siebie na podstawie informacji odbieranych od dorosłych oraz o wpływie dorosłych na budowanie struktur poczucia własnej wartości o dzieci. Artykuł może stanowić inspirację do podjęcia zagadnienia w ramach pedagogizacji rodziców.