"(...) Agresja może przyjmować różne formy, począwszy od wyładowania nieprzyjemnych emocji, takich jak złość, gniew, lęk, poprzez formy łagodne, takie jak taniec, sport i wrzaski, np. w ogrodzie przedszkolnym, a skończywszy na formach ostrych, np. pobicie dziecka. Akt przemocy wobec drugiej osoby może stanowić natychmiastowe wyładowanie emocji (reakcja na zachowanie kolegi, nauczyciela) lub też może być wyładowaniem nagromadzonych emocji, sposobem „wyżycia się” na innej osobie. Najczęściej atak agresji jest reakcją nieadekwatną do zaistniałej sytuacji, a wyładowanie emocji może przynieść atakującemu chwilową ulgę. (...) Chcę wierzyć w to, że dziecko w wieku przedszkolnym nie krzywdzi świadomie, nie wyrządza z premedytacją szkody, a agresywne zachowania są sygnałem nieradzenia sobie z emocjami lub też chęcią zwrócenia na siebie uwagi, a może nawet wołaniem o pomoc. Czy niegrzeczne odpowiadanie nauczycielowi ma na celu świadome sprawienie mu przykrości, obrażenie go? (...)"