(…) Niemal każde dziecko chce iść do szkoły i się uczyć. Przedszkolaki często nie mogą się doczekać pierwszego września, kiedy to staną się uczniami pierwszej klasy. Silna motywacja do nauki, chęć bycia dobrym uczniem sprawiają, że dzieci wolniej rozwijające się napotykają na trudności niejednokrotnie od pierwszych dni pobytu w szkole. Niemal na każdej lekcji kłopoty wynikają z niezrozumienia pytań zadawanych przez nauczyciela, bezmyślnego powtarzania po innych dzieciach, braku samodzielnego działania i w związku z tym – kopiowania tego, co zrobili inni. Jeżeli w ten sposób funkcjonujące dzieci nie otrzymują pomocy ze strony dorosłych, zaczynają uważać, że są gorsze, a z miesiąca na miesiąc spada ich samoocena i pozycja w grupie rówieśniczej. Często już po dwóch latach nauki dzieci te głośno mówią, że nie chcą chodzić do szkoły i się uczyć, a cała ich energia skierowana jest na unikanie wysiłku intelektualnego. Zaczynają pojawiać się trudności wychowawcze, które potęgują niepowodzenia w uczeniu się. Dlatego zadaniem wychowania przedszkolnego jest takie przygotowanie dziecka do podjęcia obowiązku szkolnego, aby sprostało wymaganiom i zadaniom, jakie niesie proces nauczania organizowany w sposób szkolny.

Z artykułu dowiemy się m.in. w jaki sposób skonstruować program dydaktyczno-wyrównawczy dla konkretnego dziecka oraz jak organizować pracę dydaktyczno-wyrównawcza.