Wejście w progi przedszkola dla każdego dziecka bywa trudne. Szybkość adaptacji zależy od charakteru dziecka, postawy rodziców i działań samego przedszkola. Każdy stara się, aby początkowe łzy z powodu rozstania z rodzicami, zamieniły się w radość z zabawy z kolegami, aktywność podczas wspólnych działań, chęć uczęszczania do swojej grupy. Na to potrzeba jednak czasu, w zależności od możliwości dziecka. Wiemy, że niektórym dzieciom adaptacja przychodzi z łatwością, szybko odnajdują się w roli przedszkolaka, nie przeszkadza im schemat dnia codziennego i podejmowanie przedszkolnych obowiązków. Są także dzieci, które wymagają poświęcenia im dużej ilości czasu do adaptacji, powoli uczą się współdziałania i funkcjonowania w środowisku przedszkolnym. Ważnym etapem jest tutaj nawiązanie współpracy na linii dom - przedszkole. Pozytywna i zaangażowana postawa rodziców wpływa motywująco na dziecko, a tym samym odbija się korzystnie w jego chęci udziału w życiu przedszkolnym.
Po okresie wczesnej adaptacji, kiedy dzieci poznały już środowisko przedszkolne, chętnie uczestniczą w życiu grupy i są skore do działania, można podjąć kroki w kierunku organizacji imprezy jaką jest Pasowanie na Przedszkolaka. Jest to zazwyczaj pierwsza tego typu uroczystość w życiu dziecka, należy więc szczególnie zadbać, aby miało jak najwięcej pozytywnych skojarzeń.
Jako nauczycielki grupy dzieci 3-letnich zorganizowałyśmy Pasowanie jako wspólne działania rodziców i dzieci tak, aby jedni i drudzy razem przeżyli moment zostania prawdziwym przedszkolakiem i rodzicem przedszkolaka. Dzieci zaśpiewały piosenki które znały z zabaw dnia codziennego, czuły się więc w tym materiale pewnie. Następnie wraz z rodzicami uczestniczyły
w zabawach integracyjnych – wspólne powitanie, poznawanie swoich imion, zabawy przy muzyce w kręgu. Pasowanie odbyło się w atmosferze spokoju, radości, rodzice byli zaangażowani w działania wraz z dziećmi. Dzieci, pomimo iż nie były specjalnie przygotowywane wg scenariusza na uroczystość, zaprezentowały się świetnie w bliskich sobie piosenkach. Nie odczuły także ciężaru wystąpienia w sposób perfekcyjny – miały możliwość zaprezentowania się rodzicom z w taki sposób, w jaki działają codziennie w przedszkolu. A wspólne zabawy z rodzicami zintegrowały środowisko i pokazały dzieciom, że ich najbliżsi także lubią się świetnie bawić w przedszkolu, i nie ma tu miejsca na łzy i złości. Na zakończenie każdy otrzymał pamiątkowy medal – dzieci „Jestem przedszkolakiem”, rodzice zaś „Dzielna Mama” oraz „Dzielny Tata”. Nasi wychowankowie zostali więc "Zajączkami", podejmując się roli bycia przedszkolakiem i funkcjonowania w środowisku przedszkolnym najlepiej jak umieją.

Dorota Kozioł- Żurawska
Ewa Prusik