Powiedz mi, a zapomnę.  Pokaż mi, a zapamiętam. Pozwól mi zrobić, a zrozumiem.
Konfucjusz  

Bezpieczeństwo naszych dzieci jest sprawą priorytetową w każdym miejscu i czasie, podczas każdej aktywności. Ważne jest również, aby dziecko świadomie nie narażało sie na niebezpieczeństwa, potrafiło wyciągać wnioski z doświadczeń oraz prawidłowo reagowało w sytuacjach zagrażających zdrowiu i bezpieczeństwu. Powinno również okazywać empatię obcym osobom w trudnej sytuacji , wykazując zainteresowanie i pomagając w razie potrzeby. Doświadczenia, które dziecko zdobyło w okresie dzieciństwa procentują w latach późniejszych. Zdobyte umiejętności cegiełka po cegiełce budują mocny mur świadomego  istnienia i pozwalają na efektywne, pełne uczestnictwo w codziennym życiu. Brak pewnych doświadczeń powoduje iż w tym murze pojawiają sie wyrwy, które z biegiem lat coraz trudniej nadrobić i załatać. Taka osoba dorosła nie bardzo wie jak reagować, pomagać, działać w sytuacjach trudnych i kryzysowych.
Celem naszego projektu jest właśnie zaszczepienie wśród dzieci iskry umiejętności pomagania innym oraz sobie, świadomego podchodzenia do niebezpieczeństw. Nie mają to być jednak pogadanki i prezentacje, ale świadome przeżywanie pewnych sytuacji. To właśnie te drobne momenty budują w umyśle dziecka  skojarzenia i określone zachowania.  Tematykę w ramach realizacji projektu rozpoczęło zajęcie integracyjne grupy Biedronki i Jeżyki. Dzieci bawiły sie wspólnie, poznając sie nawzajem, wysłuchały również opowiadań  "Moje ciało" oraz "Zmysły". Aby utrwalić nazwy poszczególnych części i świadomie nimi działać bawiły sie wspólnie z wykorzystaniem metody Weroniki Sherborne. Zajęcia zakończyła praca plastyczną, podczas której dzieci rysowały kompletną postać człowieka. Naszym gościem była pielęgniarka, która odczarowała dla dzieci temat szczepień i zastrzyków. Opowiadała o prawidłowym dbaniu o zdrowie, zapobieganiu różnym chorobom i obowiązkowym zastrzykom, które chodź sprawiają odrobinę bólu, są niezbędnym elementem profilaktyki zdrowotnej. Dzieci mogły samodzielnie zakładać sobie plastry, badać misie szpatułką i robić im zastrzyki (strzykawki bez igieł). Całość zajęć urozmaiciły kolorowe ilustracje oraz zagadki. Odwiedzająca nas lekarka opowiadała o poszczególnych częściach ciała, prezentując kolorowe ilustracje serca, płuc oraz narządów wewnętrznych. Dzieci mogły również posłuchać odgłosów serca oraz burczenia w brzuchu, puszczanych z głośników laptopa. Samodzielnie słuchały własnych serduszek oraz bicia serca kolegów. Robiło to na niektórych ogromne wrażenie, że w środku ich ciała coś tak głośno i miarowo pracuje. Zostały również przeszkolone o całkowitym zakazie samodzielnego spożywania syropów lub tabletek. Kolorowe pastylki o owocowym smaku często są kuszące dla dziecka, więc uświadomienie im o niebezpieczeństwach z tym związanych jest obowiązkowe, także dla rodziców. Dzieci miały również możliwość przejścia mini kursu ratownictwa medycznego. Zaproszeni ratownicy zaprezentowali stałego gościa takich spotkań- Fantoma, który dzielnie znosił wszelkie medyczne prezentacje. Pokaz sztucznego oddychania, układania w pozycji bocznej bezpiecznej, sprawdzania stanu leżącego człowieka ( wołanie, delikatne potrząsanie) bandażowania i stosowania opasek uciskowych pozwoliły dzieciom poznać tajniki pierwszej pomocy. Jednak najważniejszym elementem jest wezwanie pomocy w razie potrzeby. Małe dziecko nie jest w stanie ocenić faktycznego stanu poszkodowanego człowieka ani udzielić pomocy w razie naprawdę trudnej sytuacji. Jednakże życie i zdrowie może uratować telefon na pogotowie lub głośne wzywanie pomocy przez dziecko. Znajomość numerów alarmowych, sposobu informowania odpowiednich służb o zaistniałej sytuacji, znajomość adresu lub umiejętność określania swojego położenia w danej chwili (dziecko opowiada o miejscu w którym się znajduje, charakterystycznych budowlach - pozwala to na ustalenie miejsca przebywania dziecka ), a także głośnego wołania o pomoc to umiejętności które są niezbędne dla każdego przedszkolaka. Małe dzieci, 3-4 letnie które mogą mieć problem z obsługą telefonu warto nauczyć właśnie głośnego wołania o pomoc, i informowania co się dzieje. Obowiązkowo każde dziecko powinno znać swoje imię i nazwisko imiona rodziców i adres zamieszkania.  Wszystkie spotkania w których uczestniczyły dzieci na pewno zostawią trwały ślad w ich świadomości, pozwolą na bezpieczniejsze funkcjonowanie w dzisiejszym świecie i ułatwią podejmowanie działań w trudnej sytuacji.  

Autorki projektu: mgr Anna Boroń mgr Dorota Kozioł-Żurawska    


ZDJĘCIA Z ZAJĘĆ

https://mp93katowice.edupage.org/photos/?gallery=425&photo=album  
https://mp93katowice.edupage.org/photos/?gallery=424&photo=album  
https://mp93katowice.edupage.org/photos/?gallery=423&photo=album