Cele: dziecko:
· potrafi opowiedzieć treść opowiadania,
· wie, jakie symbole kojarzą się ze świętami wielkanocnymi,
· doskonali  umiejętność poprawnego redagowania wypowiedzi ustnych na  podany temat,
· wie, co powinno się znajdować w koszyku wielkanocnym,
· zna tradycje związane z świętami wielkanocnymi,

· potrafi bezinteresownie sprawić komuś radość

Przebieg:
1. Słuchanie opowiadania ilustrowanego przez nauczyciela pt. Bajeczka wielkanocna  A. Galicy.

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków. 
- Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
- Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
- Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
- Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
- Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
- Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
- Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
- Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
- Co to? Co to? – pytał Zajączek.
- Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
- To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami.

2. Rozmowa na temat opowiadania:

-Co robiło słonko?
-Kogo obudziło jako pierwsze, drugie, ... ?
- Dlaczego słonko budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka?
- Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?

- Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?

       porządki przedświąteczne,

       wysyłanie kartek świątecznych,

       święcenie palmy wielkanocnej ( inne propozycje dzieci)

Zagadka nam teraz podpowie , co będziemy robić ?:
· Wysyłamy je tym, z którymi nie możemy być w święta, życząc zdrowych, pogodnych świąt. (kartki świąteczne)
Wspólne wykonywanie kartek  świątecznych i obdarowanie nimi podopiecznych miejscowej stołówki dla osób samotnych i ubogich.