Po oględzinach ogromnego dębu z góry, bocian spostrzegł idealne miejsce u szczytu korony drzewa. Po konsultacjach z pozostałymi mieszkańcami tutejszego miejsca wszyscy zgodnie uznali, iż będzie to najlepsze miejsce na gniazdo. - Czas zacząć zbierać odpowiednie materiały, które posłużą do budowy mojego nowego gniazda - rzekł bocian - potrzebne będą przede wszystkim gałązki, źdźbła trawy oraz błoto. Jeż z borsukiem zajęły się znoszeniem trawy oraz gałązek. Wiewiórka przynosiła w swoich małych łapkach kulki z błota. Mama drozdowa oraz jej mały syn układali i łączyli z sobą wszystkie materiały budowlane pod czujnym okiem sowy, która pełniła rolę kierownika budowy. Po trzech dniach ciężkiej pracy gniazdo było gotowe. Zwierzęta były bardzo zadowolone z swojej wspólnej pracy. Jest piękne – powtarzał mały drozd I bardzo przestronne – dodała wiewiórka. Na pewno spodoba się bocianowi oraz jego partnerce – skomplementowała to sowa Wieczorem tego samego dnia powrócił bocian zobaczyć jak wygląda jego nowy dom. Jest wspaniały! - zaklekotał bocian – Teraz na pewno przybędzie tu moja partnerka i będzie zachwycona Po kolejnych dwóch dniach na miejscu zawitała pani bocianowa. Nie bardzo wiedziała dlaczego jej partner zmienił miejsce gniazda i bardzo się tym zmartwiła, jednak po wysłuchaniu opowieści zwierząt i po oględzinach gniazda zdecydowała się pomóc. - To gniazdo jest przepiękne! Tyle pracy w nie włożyliście, tylko czy to na pewno wystarczy by uratować wasze drzewo - zmartwiła się pani bocianowa, co jeśli to nie pomoże spojrzała na wszystkie zwierzęta. - Jesteśmy pewni, że ludzie widząc je nie pozwolą zniszczyć naszego domu odparła pewna tego wiewiórka - A jeśli to nie pomoże to przynajmniej choć trochę opóźni ich pracę, a my w tym czasie poszukamy innego rozwiązania - dopowiedziała sowa. Wszystkie zwierzęta z niecierpliwością czekały na przyjazd ludzi. W następnym tygodniu na miejscu zjawiła się inspekcja, która miała na celu sprawdzenie czy plan budowy drogi jest zgodny z wszystkimi aspektami ochrony środowiska oraz oceną oddziaływania na środowisko. Gruby inspektor spostrzegł, iż ów dokument nie jest zgodny z stanem faktycznym. Okazało się, że nie było w nim ujętej informacji odnośnie gniazda chronionego gatunku ptaka – bociana. Nie można poprowadzić tędy drogi – odrzekł inspektor Dlaczego? - spytał wąsaty inżynier Gdyż mieszka tu bardzo cenny gatunek jakim jest bocian. Niestety musimy poszukać jakiejś alternatywy Oboje odeszli dyskutując na temat ewentualnego innego przebiegu trasy. Hura! - zawołały radośnie wszystkie zwierzęta – Jesteśmy bezpieczni! I w ten oto sposób dzięki wspólnemu zaangażowaniu udało się mieszkańcom starego dębu ocalić swój dom.