Nasze przedszkole mieści się na obrzeżach Opola, w cichej, spokojnej dzielnicy Wróblin. Jest to oddział zamiejscowy Przedszkola Publicznego Nr 8 – jedna grupa dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Jednym z głównych kierunków naszej pracy jest zapoznawanie dzieci z tradycjami i zwyczajami  regionu Śląska Opolskiego. W tym roku po raz pierwszy zorganizowałyśmy Wodzenie Kogutka.

Wodzenie kogucika, zwanego inaczej kokotkiem, kogutkiem lub kurkiem dyngusowym to prastary zwyczaj, kultywowany w wielu regionach naszego kraju. Organizuje się go zawsze w Wielkanocny Poniedziałek. Kiedyś chłopcy w odświętnych strojach chodzili w orszaku po wsi, ciągnąc za sobą przystrojony kwiatami i wstążkami mały, czterokołowy wózek. Na przedzie wózka był koszyk na datki, a z tyłu kogucik zrobiony z gliny, drewna lub papieru. Kogut miał zapewnić gospodarzom wysokie plony, zdrowie, szczęście i pomyślność. Ludzie wierzyli także, że kurek dyngusowy przyspiesza powrót ptaków. Chłopcy chodzili po wsi, śpiewając piosenki, składając gospodarzom życzenia i prosząc o datki.

Nasza grupa zorganizowała Wodzenie Kogucika zaraz po świętach - w środę 7 kwietnia 2010r. Przedszkolaki, ubrane w ludowe stroje, chodziły od domu do domu, ciągnąc za sobą kolorowy wózek z przyczepionym do niego kogucikiem, i śpiewem wywoływały gospodarzy na podwórko. Towarzyszyła nam wróbliska kapela „Nieznana”, która często pomaga nam podczas organizowania imprez i uroczystości przedszkolnych. Dzieci witały gospodarzy piosenką: Wieziemy tu kogucika, dajcie jajek do koszyka!

Dajcie aby choć ze cztery, a do tego ze trzy sery,
dla kogucika! Kukuryku!
Do was tutaj wstępujemy, zdrowia, szczęścia winszujemy!
Dajcie też, co macie dodać, zdrowia, szczęścia nie żałować,
dla kogucika! Kukuryku!

Po zaśpiewaniu piosenki recytowały wierszyk:

Do was tutaj przychodzimy, zdrowia, szczęścia wam życzymy na calutki rok.
Kogucik nasz malutki zabierze od was smutki,
zostawi radość i szczęście, niech tego będzie najwięcej.

Mieszkańcy naszej dzielnicy chętnie i z uśmiechem włączyli się do wspólnej zabawy.

W podziękowaniu za odwiedziny obdarowywali nas pieniążkami, jajkami i słodyczami. Dzieci wręczały gospodarzom własnoręcznie przygotowane kartki z narysowanym kogucikiem i opisem tej tradycji. Na zakończenie dziękowały wierszykiem:

Za te dary dziękujemy a za roczek znów przyjdziemy.