Scenariusz uroczystości z okazji Święta Niepodległości 

Przedszkole Niepubliczne im. Przyjaciół Kubusia Puchatka w Białej Podlaskiej

CELE:

• rozwijanie poczucia przynależności narodowej;
• wyrabianie nawyku szanowania symboli narodowych, pamięci o tych, którzy za Ojczyznę oddali życie;
• kształtowanie odporności emocjonalnej w czasie wystąpień przed publicznością;
• wdrażanie do kulturalnego zachowania się podczas uroczystości.

Na scenie dzieci odświętnie ubrane. Każde dziecko ma w ręku białą lub czerwoną różę. Dzieci po deklamacji wkładają swój kwiat do wazonu stojącego obok.

1. Narrator:
    

Data 11 listopada 1918 roku jest jedną z najważniejszych w historii naszej Ojczyzny.
Po wieloletniej niewoli Polska odzyskała niepodległość czyli wolność.

Dzięki bohaterstwu polskich żołnierzy, którzy wywalczyli  wolność dla naszej Ojczyzny,
dzisiaj możemy radośnie spędzać czas w przedszkolu.

My też kochamy Polskę i dlatego dzisiaj wspólnie świętujemy czcząc pamięć tych,
którzy o wolność i niepodległość walczyli. Posłuchajmy...

1. Wiersze:

Cofnijmy się w czasie.

Przypomnijmy sobie

jak to wszystko było,

co się wydarzyło.

Trzy państwa się zebrały,

kraj nasz podzieliły.

Niezależnej Polsce

rządy narzuciły.

Austria, Prusy i Rosjanie

Polskę z mapy wymazały,

urzędy i szkoły

ludźmi swymi obsadzały.

1. „Taniec orła” - pantomima

Symbolem wolnej Polski staje się biały orzeł, którego głos - pisk, słyszalny w duszy Polaków, nie pozwala tracić nadziei na wolność. Opowieść dopełnia taniec czterech orłów – trzech czarnych symbolizujących zaborców (Austrię, Rosję, Prusy) oraz Orła Białego . Pantomima pokazuje napaść czarnych ptaków na kochającego wolność dumnego orła, który w nierównej walce zostaje pokonany i wzięty do niewoli. Jednak w końcu dzięki męstwu, odwadze i waleczności  Polaków  (żołnierzy) Biały Orzeł znów może wzbić się w powietrze.

Fabułę wzbogaca muzyka, która buduje nastrój i emocje i jest nierozerwalnie z nią związana.

Podczas tańca orła muzyka cichnie i słychać tekst:

1. Narrator:
    

Ponad sto lat trwania

upokorzeń, męki

pod obcym zaborem

całej tej udręki.

Mowę nam zabrano,

polskie obyczaje,

ale Polak patriota,

tak łatwo się nie poddaje.

Rodził się duch walki,

pieśni wciąż śpiewano,

o wolności kraju

skrycie rozprawiano.

1. „Piechota”

Nie noszą lampasów i szary ich strój

Nie noszą ni srebra, ni złota

Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój

Piechota , ta szara piechota.

Maszerują strzelcy, maszerują

Karabiny błyszczą, szary strój

A przed nimi drzewce salutują

Bo za naszą Polskę idą w bój.

Idą, a w słońcu kołysze się stal

Dziewczęta zerkają zza płota

A oczy ich dumnie utkwione są w dal

Piechota, ta szara piechota.

Maszerują strzelcy, maszerują....

Nie grają im struny, nie huczy im róg

A śmierć im pod stopy się miota

Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój

Piechota, ta szara piechota.

Maszerują strzelcy, maszerują.....

1. Narrator

11 Listopada roku 1918

następuje koniec zaboru obcego.

Znów na mapie świata,

Polskie państwo gości.

Nikt nam nie odbierze

już niepodległości.

1. Pieśń „Przybyli ułani” z układem tanecznym

Przybyli ułani pod okienko - bis

Pukają, wołają „puść panienko”- bis

O Jezu a cóż to za wojacy?

Otwieraj, nie bój się to my czwartacy - bis

Przyszliśmy napoić nasze konie - bis

Za nami piechoty całe błonie.  - bis

O Jezu a dokąd Bóg prowadzi?- bis

Warszawę odwiedzić byśmy radzi. - bis

1. Wiersze:
2. Piosenka: „Niepodległa niepokonana”

Wielu zbrojnych tędy przeszło,
Sporo się przelało łez,
Lecz wracali tu z orkiestrą,
Bo zwycięstwo jedno jest.
Więc szumiały dla nich wierzby
I zakwitał biały bez,
Kiedy szli do niepodległej
Spoza gór i rzek.
Niepodległa, niepokorna,
Zawsze była, będzie, jest.
Uskrzydlona bielą Orła,
Bije rytmem naszych serc.
Niepodległa, niepokorna,
Już nie zniknie nigdy z map,
Bo jest nasza, bo jest wolna,
Bo na imię Polska, Polska ma.

1. Wiersze:

To polskim żołnierzom wolność zawdzięczamy

Językiem polskim dzięki nim władamy.

To dzięki ich odwadze wojny dziś nie znamy

I w pięknym kraju spokojnie mieszkamy.

Czcimy pamięć tamtych dni

Pokłon im składamy

I w hołdzie wolności

Hymn Polski śpiewamy.

Prosimy wszystkich o powstanie i odśpiewanie hymnu.

1. Odśpiewanie hymnu: „Mazurek Dąbrowskiego”.

Jeszcze Polska nie zginęła,

Kiedy my żyjemy,

Co nam obca przemoc wzięła,

Szablą odbierzemy.

Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski,

Z ziemi włoskiej do Polski,

Za Twoim przewodem

Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,

Będziem Polakami,

Dał nam przykład Bonaparte,

Jak zwyciężać mamy.

Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski…

Jak Czarniecki do Poznania

Po szwedzkim zaborze,

Dla Ojczyzny ratowania

Wrócim się przez morze.

Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski…

Mówił ojciec do swej Basi,

Cały zapłakany:

"Słuchaj jeno, pono nasi  biją w tarabany."

1. Polska….

Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka?

W niewymierzonej krainie leży.
Jest w każdym wiernym sercu Polaka,
Co o nią walczył, cierpiał i wierzył.

W szumie gołębi na starym rynku,
W książce poety i na budowie,
W codziennej pracy, w życzliwym słowie,
Znajdziesz ją w każdym dobrym uczynku.

Nasza Ojczyzna w każdym mieście mieszka.

Nasza Ojczyzna jest w każdej wsi.

W przydrożnych drzewach i leśnych ścieżkach,

na górskich szczytach, gdzie biały śnieg lśni.

1. Taniec „Krakowiak”

Na środek sceny wychodzi dziewczynka występująca w roli orła.

1. Recytacja wiersza „Dziękuję Polsko!”

Dzieci recytują w tle jest odtwarzany utwór instrumentalny „Dziękuję Polsko”.

„DZIĘKUJĘ POLSKO”

Dziękuję , Polsko, za Orła Białego,

za dom rodzinny, zabawy z kolegą.

Dziękuję, Polsko, za polne kwiaty,

za uśmiech i miłość mamy i taty.

Dziękuję, Polsko, za złote zboże,

za zachód słońca nad polskim morzem.

Dziękuję, Polsko, za twoje dary,

za bursztyn na plaży i Kraków stary.

Dziękuję, Polsko, za krzyż na Giewoncie

i za Polaków serca gorące.

Dziękuję, Polsko, za twoją odwagę,

za biało-czerwoną na maszcie flagę.

Dziękuję, Polsko, Ojczyzno moja,

za to , że jesteś i ja jestem Twoja.

Kocham Cię, Polsko, mocno i szczerze,

bo jestem Polką i w ciebie wierzę.

opracowała : Dorota Iwaniuk, Iwona Wróbel