Obecność Świętego Mikołaja zapowiada nadejście Świąt Bożego Narodzenia.
W dniu tym Święty Mikołaj (u Nas w tym roku pani Ala z polecenia bardzo zapracowanego Mikołaja, przebrana za niego) przynosi dzieciom prezenty. Zazwyczaj są to drobne upominki, słodycze lub małe zabawki. Osoby dorosłe również obdarowują swoich bliskich. Zwyczaj obdarowywania się prezentami w Polsce można znaleźć w tekstach z XVIII wieku. Dzieci otrzymywały jabłka, złocone orzechy, pierniki i drewniane krzyżyki. Nazwa mikołajki pojawiła się w czasach PRL, na określenie miłej tradycji obdarowywania się 6 grudnia, ale z pominięciem samego świętego. Dziś nazwa ta określa zwyczaj wymieniania się drobnymi prezentami z wcześniejszym losowaniem „swojego mikołajka” czy „swojej mikołajki” (czyli osoby, którą się obdaruje)

W nocy z 5 grudnia na 6 grudnia podkłada się prezenty pod poduszkę, w buciku lub umieszcza się je w dużej skarpecie. Istnieje wiele legend związanych z tym zwyczajem. Jedna z nich, zapewne o anglosaskim rodowodzie, mówi, że 6 grudnia wczesnym rankiem, kiedy jeszcze wszystkie dzieci śpią, Święty Mikołaj zagląda przez szybkę do domu. Gdy zobaczy wyczyszczone buty, zostawia upominek dla domowników.
 

Scenki przez nas przygotowane oraz zabawy miały na celu:

- kształtowanie szacunku do tradycji i obrzędów Mikołajkowych poprzez udział w zabawach i konkursach związanych tematycznie z tym świętem;

- integracja obu grup wiekowych;

- stwarzanie okazji do wyrażania pozytywnych uczuć.

Zanim pojawił się Mikołaj, dzieci zabawiała wróżka. Przedszkolaki rozwiązywały zagadki.

Kiedy w kalendarzu pojawia się data 6 grudnia wszyscy pragną, aby ten dzień był inny od wszystkich. Wszyscy starają się, aby dzieci w tym dniu były radosne i otrzymały upominki.