Klimatolubne Przedszkolaki – to także my !

Zagadnienia z przyrody ożywione i nieożywione są szczególnie  traktowane w naszym przedszkolu. Mieszkamy bowiem w szczególnym miejscu. Nasze postrzeganie, przeżywanie  i delektowanie się przyrodą pobudza przepiękny Park Mużakowski – wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Innym ważnym powodem jest obserwacja zainteresowań dzieci i wychodzenie im naprzeciw, co wpływa na rozwój, ich motywację a także wzrost ich samooceny. Zawężanie ekologii do samej ochrony środowiska kształtuje katastroficzny obraz naszej rzeczywistości. Dymiące kominy, zanieczyszczenia ściekami, wycinanie lasów, zmiana klimatu to zbyt poważne brzemię na barki kilkulatka. Oczywiście ważne jest kształtowanie w dzieciach odpowiedzialności za stan przyrody. Łęknickie przedszkolaki wiedzą, że niszcząc kartki zubożają lasy, że należy segregować śmieci na organiczne i poddające się „recyclingowi„ , że myjąc zęby należy zakręcać kran, aby oszczędzać wodę. W sytuacji, gdy wpływ przedszkolaka np. na zanieczyszczenie atmosfery, czy posypywanie jezdni solą jest naprawdę niewielki, sądzimy, że należy bazować na poczuciu więzi ze światem przyrody, budząc świadomość ekologiczną 

Uczestnicząc w kursie mającym na celu przybliżenie programu Klimatolubne Przedszkolaki, stwierdziłyśmy, że jest on zgodny z naszymi oczekiwaniami atrakcyjny dla naszych dzieci. Przyjmując jednak zasadę rozgraniczenia „wiary i rozumu „ D.Szkota przystąpiliśmy do działania.

W grupie 5-latków postanowiłyśmy, zgodnie z propozycjami programu zbadać żywioł wody. Dzieci rozróżniały i nazywały formy i postacie w jakich występuje woda, określały jej własności fizyczne. Na długo zapamiętają zrobiony przez panią „deszcz w sali „.

Nie tłumaczyłiśmy dzieciom zjawiska powstawania deszczu parowaniem, oziębianiem i skraplaniem. Są to dla nich pojęcia abstrakcyjne, dopóki nie zobaczą, jak para wydobywa się z czajnika, na zimnym talerzyku zamienia się w kropelki i opada na wyciągnięte rączki w postaci małego ale własnego deszczy i to na zawołanie. Przedszkolaki dowiedziały się także jak wykorzystywać deszczówkę. Wykonały również eksperyment; pod kapiący kran postawiły miskę, by sprawdzić, ile wody nagromadzi się w niej podczas zajęć. Jakie wielkie było nasze zdziwienie, kiedy okazało się, że” nakapanej „wody starczyło do nasączenia 25 wacików, na których zasialiśmy rzeżuchę. Wiele radości sprawiła dzieciom zabawa ruchowa – „Woda potrzebna roślinom „. Dzieci ustalały, które będzie kwiatkiem, a które konewką. Samodzielnie kolorowały i wycinały rekwizyty, po czym dobierały się w pary i tańczyły. Na przerwę w muzyce dzieci konewki podlewały dzieci kwiatki. W taki oto sposób doszliśmy do wniosku, że woda jest potrzebna nie tylko ludziom i zwierzętom, ale również roślinom.

Wybór właściwego postępowania na podstawie obrazków przedstawiających dwie sytuacje, z których jedna promuje właściwe postępowanie, druga – negatywne (zadanie kończące cykl zajęć o wodzie), nie sprawiło dzieciom żadnego problemu.

Przedszkolak przede wszystkim winien czerpać radość i przyjemność z rozwijania swoich zainteresowań; to motywuje również jego nauczyciela do działania. Program Klimatolubne Przedszkolaki to ciekawa propozycja. To działa – i dlatego „ wchodzimy w to! „

Małgorzata Frontczak
Nauczycielka Przedszkola Miejskiego w Łęknicy