Nie każde przedszkole może poszczycić się, że mieści się w pięknym, barokowym mieście, które posiada przepiękny zamek królewski. A taka jest właśnie Rydzyna. Nasz piękny Zamek był niegdyś siedzibą króla Stanisława Leszczyńskiego i książąt Sułkowskich. Obecnie ta piękna rezydencja z 12 -to hektarowym parkiem przyległym do zamku jest do dyspozycji turystów, a i dzieci chętnie i często korzystają z tego, że można go odwiedzać.  Z naszym pięknym zamkiem wiąże się też zapierająca dech w piersiach legenda o Białej Damie, którą dzieci uwielbiają słuchać. A głosi ona, że po zamkowych korytarzach błąka się dama, która płacze i lamentuje. Ukazuje się zawsze z 1 na 2 listopada. Dzieje się to zawsze o północy. Wtedy to otwierają się drzwi kaplicy zamkowej, na ołtarzu zapalają się świece, a ona wchodzi, blada, dziwna, w białej, długiej szacie, z rozpuszczonymi włosami. Ukazuje się też ksiądz, który jest kościotrupem i dwa małe szkielety ministrantów.

Kończy się obrzęd; kapłan zasiada w krześle - widmo kobiety przystępuje do spowiedzi. Kapłan słucha, długo, długo słucha. Ileż to łez i westchnień przerywa tę spowiedź! Jakżeż straszliwym musi być wyznanie tego widma, jaka zbrodnia tej kobiety? Drobne dwa szkielety, klęcząc i modląc się, zdają się błagać za winną. Wyznała już wszystko i schyla głowę, i bije się w piersi na znak żalu i skruchy. Bije silnie - płacze i czeka. Czeka chwil kilka, wreszcie podnosi na kapłana wzrok błagalny i mówi: - Przebaczenia! A kapłan jej grobowym odpowiada głosem: - Nie w tym roku jeszcze! - I kiedyż, kiedyż! - odzywa się widmo. Kapłan milczy. Wskazuje jej na dwa klęczące szkielety, znika, gasną świece, zamykają się drzwi kaplicy, jęk tylko długi słychać za nimi i naraz wszystko cicho i ani śladu tego, co przed chwilą było.

Piekna i frapująca legenda, piękne sale: morska, mysliwska, balowa, naprawdę warto zwiedzac nasz rydzyński Zamek. Dzieci to wiedzą, a i nam dorosłym przysparza on wiele dumy i radości.

(B.M- Przedszkole w Rydzynie)